Vervolg deel 2

Allereerst ben ik zo blij met alle berichten op fb en de mail, dat houdt me lekker bezig. Ook de foto's van Teun en Max met de gitaar doet me laten glimlachen, dank allemaal, That keeps me going. Henry ligt bijna te slapen, geef die beste man een stoel en hij is vertrokken, ik ben heel jaloers op die eigenschap laat dat duidelijk zijn! Het is tijd voor de volgende kuur, de cyclofosfamide gaat een kwartier doorlopen. De bijwerking is dat er een tintelend gevoel tussen je ogen ontstaat. Ik heb gelukkig nergens last van en de zuster stelt me veel vragen, dus afgeleid ben ik genoeg. Maar na vijf minuten moet ik toch aangeven dat de prikkeling er is, ik krijg meteen een glas water en 2 paracetamolletjes. Dus infuus weer doorlopen en nog meer vragen over mijn gewichtsverlies, over mijn slechte slapen, over alles. Na dit infuus weer een doorspoelsessie. En dan de meest spannende van het stel, de docetaxel, oftewel de taxotere. De Killers onder de Killers, puur gif, lekker! Dit loopt minimaal een uur door, met veel tussencontroles, bloeddruk, hartslag en temperatuur. Ik voel me bij dit infuus minder prettig, mijn bloeddruk schommelt en Henry laat de zuster weten dat ik knalrood wordt. Henry loopt even weg en er komt een extra zuster bij. Het infuus wordt direct stopgezet, na allerlei controles gaat het weer aan. De vragen gaan door over stress, over hulpverlening, van alles. Dan krijg ik een stekende pijn in mijn rug, wederom infuus per direct dicht, dit wordt een latertje, weer extra versterking en preventieve medicatie, mijn lichaam heeft paniek en wil dit gif niet tot zich nemen, kom op lichaam het moet!!!!!!!! Ik ga over op de zoutoplossing tot nader orde en ik voel me ineens stukken beter, weliswaar met een knalrode fris en fruitig uiterlijk, hoofd, borst en handen in een mooi rode kleur, zie er zonverbrand uit. Toch nog een voordeeltje, een blozend gezicht duidt op een blakende gezondheid:) Henry is weer op tocht voor eten, hij wil suiker en de boel even ontvluchten denk ik, het is ook spannend om dit te moeten zien. Ik wordt weer aangesloten op de taxotere en dan zien we wel weer wat er gebeurd, op hoop van zegen! Marie michelle loopt wat voor me af, en ik? Ik onderga het gedwee zonder morren, gewoon omdat het moet en ik voel me redelijk, had het me veel erger voorgesteld. Henry is weer terug met een bounty, ten tijde van stress voor hem suikers, voor mij cola en tuc:) dit infuus zal nog wel even duren, want het gaat niet vanzelf, mijn lichaam blijft in protest :( na de taxotere zal de zometa volgen omdat ik in de onderzoeksgroep zit, maar dat duurt nog wel even. Het is nu half vijf en de taxotere moet nog minimaal nog een half uur doorlopen, tenminste als het lukt. Inmiddels boer ik er al naarstig op los, maar ik mag dat nu! Dus boerend aan het infuus, vreemd ik kon nooit boeren, maar nu wel! Ik ken een hele keurige dame, zal haar naam niet noemen, maar die kan het hele alfabet boeren, hilarisch, ik kom niet meer bij als ik het hoor. Te erg om op te schrijven, maar wel waar. Dit is in ieder geval het verloop van mijn kuurdag, redelijk, acceptabel en goed te behappen. De komende dagen zullen we de gevolgen moeten ervaren en dragen. We doen ons best, meer kunnen we niet doen. Morgenochtend zal de neulasta worden geleverd en de middag zal iemand komen prikken. Ik wil zelf leren prikken, dan kan ik dat vanaf kuur 2 zelf doen. Neulasta zorgt voor extra productie van witte bloedlichaampjes en geeft het beenmerg de opdracht om te produceren, produceren en nog meer te produceren. Gevolg is gewrichtspijnen, maar daarvoor weer extra paracetamolletjes. Voor alles is een pil en Marie Michelle lat me weten dat ik alles wat anders is moet melden, ik hoef geen pijn te lijden. En ook slapeloosheid melden, mijn lichaam MOET rusten om te kunnen herstellen en gezien de afvalberg die nu al in mijn lichaam zit, is dat slaappilletje, inslaper met doorslaper betekenisloos. Moet ik me zeker geen zorgen over maken. Wat heerlijk om te horen, dus ik ga dat maar eens goed in de gaten houden, want naast eten moet wordt de nieuwe uitspraak slapen moet! Zo een update en ik ben het kwijt, nog even Facebook op en afronden en gestrekt op de bank, want moe ben ik.