TAC kuur 2

We zijn gearriveerd. Ik heb thuis heerlijk gegeten, gebakken aardappeltjes en een bord macaroni. Dat zit er in ieder geval in, gelukkig! In het ziekenhuis beginnen we met een kopje thee en we zijn snel aan de beurt. Marie Michelle is er weer voor ons en zij prikt de porto à cath in 1 keer goed raak. Gewoon in een keer met een lange naald en dus geen centje pijn. De gelukspoppetje, geluksamuletten, horloge en armbanden doen hun werk al :) beloofd een goede middag te worden. Marie Michelle neemt kuur 1 nog even met me door, terwijl de natrium en daarna de kytril loopt. De mondblaasjes gaan aangepakt worden. Tijdens de adriamycin zal ik mondkoeling krijgen, gewoon knabbelen op ijs :) Het zekere voor het onzekere en de komende 15 weken zal ik 2 maal daags moeten spoelen met zout water. Reden het zal alleen maar verergeren helaas. Ik heb voor de volgende spoeling, de adriamycin al extra medicatie toegediend en de kuur zal langzamer lopen om alle effecten tot het minimale te beperken, so far so good en ijs op de koop toe. Ook ben ik al verwend met een vers kopje aspergesoep en kan Henry gebruik maken van het buffet voor brood en beleg en soep. Maar hij hoeft geen soep en dat met een zuur gezicht erbij, de soep is heerlijk en goed gevuld met asperges, kon er nog prima bij :)) mijn kytril zit er in en de natrium spoelt alweer door, zo meteen het rode goedje en na een toiletbezoek loopt dat direct door, dus hier in het Catherine is het cytostatica regime: 2 maal spoelen met de deksel op de pot eb zelf goed in de desinfect, zo ook thuis, daarom thuis mijn eigen toilet de komende dagen en de Dettol in de aanslag. Mijn ijs wordt gebruncht en Yvonne geeft maakt er een special van, ze gaat het overgieten met een smaakje, mojito vraag ik, maar het is rood en oranje en ik moet goed dooreten, het moet koud blijven in de mond, hoe vervelend. De smaak is aardbei en sinaasappel, twee bakken vol, helaas waren de parapluutjes op anders zou ik me op vakantie wanen. Ze zorgen super goed voor je hier, daarom zie ik er niet tegenop denk ik. Yvonne laat me weten straks met de taxotere aan mijn zijde te zitten. In het dossier is vermeld dat een mogelijke heftige reactie dit maal kan doorzetten. Voor de zekerheid dus versterking. Zet de reactie niet door heb ik garantie dat volgende kuren het ook achterwege blijft. Ik wijs haar op mijn verzameling geluk en we trekken de voorbarige conclusie dat dit wel goed zal komen met al het geluk dat mij omringd. Ik ben nu al dol op Yvonne, zit 'm vast in de naam! IJs, adriamycin loopt, dus nu over op de dagtaak. Een plan maken voor Ilse en mij als zijnde een boer duo. Twee fris en fruitige dames die boeren cultureel en baanbrekend op de kaart gaan zetten. Gewoon groots, niet van dat kleine en ook met stijl, dus niet te platvloers. Kan dat? Eigenlijk niet, maar mijn gedachten gaan driftig te keer met dank aan de levenslust en energie van de dexamethason. Hoe ga je goed te werk, waardoor we ook naam kunnen maken. Ik wil graag een samenwerking aangaan met de misters boer van het Nederlans repertoire, Geer en Gor, oftewel Gerard en Gordons. Misschien kan Nicole bemiddelen in het contact, dus stap 1 check. Dan bedenken de wijze waarop. Een heel lied boeren is te ordinair, dus we herschrijven de teksten van de mannen en tijdens de refreintjes komen wij kittig naar de voorgrond, uiteraard boerend, maar wel heel charmant, want dat zijn we wel. Het eerste lied dat bij me binnenkomt ik bel je zo maar even op, herschreven dan in ik boer nu lekker van me af. De tekst zal zeker volgen, maar ben nu zo druk met ijs, zusters, vragen en controles dat deze concentratie er niet is, dus de tekst zal het doel van deze week worden en ik zal Nicole vragen om het management te benaderen met het verzoek, carnaval 2013 is een haalbaar doel, toch? En Ilse ik hoor wel wat je van het idee vindt :) Ik ben er hilarisch zoet mee en de zusters hier lachen met me mee. Afleiding werkt prima, de tijd gaat lekker door en ik denk niet aan wat ik voel, dus so far so good! Na de adriamycin volgt de cyclofosfamide en dan de killer der Killers (toxatere) en dan de testkuur, de zometa, natrium en klaar! maar eerst nu de cyclofosfamide, extra pijnstillend voor het hoofdje en gaan, huppelen, lijk wel gevorderd zo soepel als het gaat. SMSjes, Facebook en mijn blog als bezigheid :). Henry is even naar Woensel XL, voor boodschapjes en hij zou pinnen, zo kan hij ook even de tijd breken en er tijdens de toxatere weer zijn voor de mentale support. Marie Michelle doet de controles voor de kuur der kuren, bloeddruk is nu 110 over 60, prima, hartslag is 90 , hoog maar dat komt door de dexamethason en verklaart mijn hyperactiviteit, ik sta vol in de doe-stand. Straks tijdens de taxotere zal alles opnieuw gecontroleerd worden, meerdere malen, want het staat met uitroeptekens in mijn dossier, maar ik ben er van overtuigd dat het goed komt, positiviteit is nu van cruciaal belang, wij zijn voor de Duvel niet bang, zou mijn oma hebben gezegd en ook ik als Duymelinkje heb dat in mijn genen. Ik drink een colaatje, boer lekker wat en voel me redelijk goed. Henry is nog steeds op pad, hoop dat hijntijdig terug is, ondanks dat ik voor de duvel niet bang ben vind ik het toch fijn als hij blijde kuur der kuren, de Killers onder de Killers bij mijn zijde zit,al gaat het goedkoper, het is het idee. Mijn cyclofosfamide is doorgelopen even spoelen en dan is het zover.....SPANNEND! De toxatere loopt er de eerste 10 minuten door en los van een enorm hoge hartslag gaat het aardig. Mijn keel wordt een beetje dichtgeknepen en ik hen weer een zonverbrand kleurtje. Zuster Yvonne gooit het op de psychosociale begeleiding en manlief krijgt alle aandacht. Hoe gaat het met hem, hoe kan hij van achter in de trein naar het midden komen? Ik ben blij, maar Henry vertelt voorzichtig. Toch is het heel goed al die aandacht voor hem, hij heeft het niet makkelijk. Als Yvonne even wordt weggeroepen gaat hij er direct vandoor met een smoes, hij moet even bellen ;) Al die vragen, hij is er al weer zat van, mijn manlief, een echte man en erover praten, een gewaagde combi. Yvonne heeft het door en gaat over op andere zaken en dat benoemd ze ook. Haar tip aan mij is, laat hem maar geen energie in stoppen, klare taal, daar kunnen we wat mee! Toxatere moet nog een uurtje en nog steeds redelijk en geen acute stress, die gelukspoppetje, banden en horloge doen hun werk super, waarvoor dank aan alle gevers :) Yvonne gaat over op de bijwerkingen die ik heb gehad en alles staat in het dossier, de volgende tip van haar is snel starten met mindfullness, ik ga straks meteen op internet zoeken, meer RUST is dwingend advies hier in het Catherine, ik doe teveel wordt mij verteld en Henry kan me hier (moet) me hier vanuit zijn kracht RUST helpen. Wat een verstandige dame die Yvonne! Ik word nog roder en dat mag, mijn buuv Lotte en ik delen onze smaakverandering en het is een feest der herkenning. Heerlijk met lotgenoten ervaringen delen, ook zij lust nog een lekker wijntje, behalve rood en ook zij heeft baat bij prosecco, wij vinden het een goed alternatief voor cola :). Yvonne voegt er aan toe, het maakt de aderen lekker wijd, dus het mag? Ja, maar niet tijdens de kuur en de dagen van de medicatie. We betreuren het een beetje, maar na de medicatie kan het weer en als het kan dan drinken we gewoon met mate :) de toxatere is er doorheen, zonder ellende, mijn lichaam is een toppertje en ik een knapperd! Na het spoelen de zometa en dan nog even spoelen en kuur 2 zit erop! Joehoe, ik ben met name door de dexamethason hypereuforisch (is dat überhaupt een woord?). Weer een om weg te strepen en bijna op de helft. Ik voel me warm, maar redelijkheid. De moeheid begint te komen en de tuc wordt goed verorberd. Broeder Ramon vindt het gewoon feest op mijn plek en ik zeg hem dat ik het er met mijn engelen ook van maak, een feest! Even spoelen en dan komt Yvonne nog even langs voor een verrassing en ik hen er al twee gehad. Een boek en een dagboek, mijn dag kan niet meer stuk en zo dus meer! Mijn cola is bijna op en de tuc is half op, dus we hebben ons best gedaan. Straks naar huis en in de ruststand en hopen dat deze kuur vergelijkbaar verloopt als de eerste, dan ben ik een tevreden knapperd! Het is een goede dag, zonder hobbels, lekker verlopen en ik ben nog steeds beetje hyper, maar alles mag, mindfullness is de remedie, dus we gaan ons hierin verdiepen. Henry heeft het ook weer doorstaan en ook voor hem een knappe prestatie. Dit keer gelukkig zonder teveel tegenslag, wat het veel plezieriger maakt uiteraard. Hij is ook weer helemaal bijgelegen, de Elsevier, de Residence en nog meer tijdschriften, we kijken terug op een goede kuur met geweldige zusters en een broeder, ieder even vriendelijk en behulpzaam. Het is niet vervelend hier te moeten zijn, integendeel. Van. Marie Michelle krijg ik twee proefflacons biotene voor de droge mond, met name voor de nacht en ik ben er blij mee. Bevordert de aanmaak van speeksel en dat is van belang om wondjes te voorkomen, want in een droge mond vieren de bacteriën feest met alle gevolgen van dien. De laatste spoeling is er doorheen, in een recordtempo de kuur doorstaan, 4,5 uur, TOP! Marie Michelle koppelt alles af en dan nog wachten op Yvonne en naar huis, heerlijk thuis in de ruststand en hopen dat de misselijkheid in control blijft. Ik ben afgekoppeld en wacht nog even op Yvonne, want een verrassing slaan we nooit af. Henry is ongeduldig en staat al met de tas in de hand te ijsberen, hij wil weg dat is duidelijk, ik blijf nog even wachten en vervolgens wordt mijn geduld beloond, Yvonne komt met wat leuks voor onze kanjers thuis :). Aan alles wordt gedacht hier, dank allen weer, het Catharinaziekenhuis bevalt me goed! Thuis herstellen, voorspoedig herstellen, ik kijk ernaar uit! Naar het herstel dan. Morgen meer weer.