Ik heb de zomer in mijn bol

Blije jarige Teun met juf Herma; zijn lach van oor tot oor


Wat een feest in de klas. Gezongen in wel 6 talen, de polonaise gedanst en tot slot nog getrakteerd. De helpende handjes waren uiteindelijk Max en Pieter. Maar andere vrienden werden wel door Teun betrokken bij het feest. Zo kreeg Nick als eerste een instrument en Lars en ook werd met hen de polonaise gelopen. Nick, Lars, Max, Bruno, Pieter en hijzelf liepen lachend de klas door. Teun heeft genoten en wij ook, wat een leuk feest en wat gaat dat toch leuk in de klas. De gebaren, de liedjes, het gezang, een en al enthousiasme, een goed begin van de dag. Daarna naar huis en daar komt vriendin Yvonne een bakkie doen, lekker in alle rust in de tuin en ik krijg wederom een gelukspoppetje, een die op te spelden is en deze speld ik meteen op. We kletsen gezellig en genieten van het weer en hebben het over een onderwerp dat mij mateloos interesseert, de gezonde loyale en gemotiveerde medewerker, een medewerker die vaak over grenzen stapt om een en ander voor elkaar te krijgen en die vaak de signalen negeert die aankondigen dat er iets mis is. Een medewerker kan hierin ver gaan en dat kan vele gevolgen hebben. Werkgevers realiseren zich vaak niet dat de arbeidsomstandigheden niet altijd optimaal zijn. Want de klachten van loyale medewerkers worden zelden of nooit geventileerd, waardoor werkgevers de hints die worden gegeven vaak niet door hebben, negeren of wegwimpelen. Gaan deze medewerkers hun grenzen respecteren dan wordt het ogenschijnlijke afwezige probleem zichtbaar en dan zullen werkgevers het moeten agenderen. Veel van de problemen waar ik op doel vallen onder het containerbegrip vitaliteit. Een vitale medewerker is een tevreden medewerker die het bedrijfsresultaat uiteindelijk altijd direct of indirect positief weet te beínvloeden. Kortom een ochtend die ik als heerlijk ervaar. Guus is bij Freek spelen en wij kunnen heerlijk ons kletsje doen. Ook heeft Yvonne een trui van Lightning McQueen meegenomen. Guus loopt diezelfde middag al te paraderen in zijn nieuwe trui. Rond het middaguur komt Alyssa. Zij haalt Puck en Teun uit school. En de dakdekker komt, de lekkage is nog steeds niet opgelost. Hij inspecteert wederom de goot en het dakleer en is helaas niet vrolijk. Het is er slecht aan toe en hij doet wederom een poging om het op te lossen, maar de staat is verre van goed laat hij weten. Hij was hier vorige keer ook en probeert nu weer alles waterproof te krijgen. De beste man is een leuke man om te zien en dat merk ik niet alleen op. Alyssa had hem ook al gespot en zelfs Guus was onder de indruk van de beste (jonge)man, omdat hij echte tattoos had op zijn gespierde armen. Het kan liggen aan het zonnetje, maar ook ik vond deze jonge vent er heeeeeel goed uitzien. Wij vrouwen kijken net zo goed naar iets wat ons aanstaat, daarin zijn we niet anders dan mannen en ik vind het heel normaal. Onze ogen hebben we niet voor niets gekregen toch? Alyssa kwam alleen thuis. Puck wilde bij Yara afspreken en Teun was bij vriend Lars. Guus en Alyssa gingen lekker eten en ik vertrok naar Veghel, naar mijn werk. Daar had ik zin in, daarbij heb ik de energie om te gaan, dus gaan met die banaan. De dakdekker zwaait me uit en ik zwaai lachend naar hem terug. Ik lach er om, de dakdekker doet me denken aan een fout grapje dat een voormalig directeur standaard maakte. Hij zei dan dat de cursus rietdekken niet doorging. Als je dan vroeg waarom niet dan zei hij omdat Riet ziek is. Er werd dan altijd hard gelachen, maar wellicht niet om de foute grap, maar meer uit beleefdheid. De radio heeft ook de zomer in de bol en vrolijke zomermuziek galmt door mijn auto, het is een geweldige dag. In Veghel start ik met de lunch. Ik sluit aan bij de tafel van mijn afdeling en ik ontvang trots de complimenten over mijn haar. Van de achterkant word ik niet direct herkend, maar van de voorkant is de herkenning er gelukkig en het voelt goed. Ik voel me niet bekeken of zo, het voelt gewoon normaal. Ik heb enkel last van kriebel op de kop, maar ook dat zal wennen op den duur. Het is zoals altijd gezellig en fijn er te zijn. Na de lunch weer zo'n fantastisch lentemoment. Een collega die de lentekriebels heeft en daarmee wat moet doen. Iemand die straalt, verliefd is, moet daar naar handelen. Het leven is te mooi om dat te negeren. Ik word hier vrolijk van en heb de neiging om dan advies te geven om er hard werk van te maken. Geluk is mooi en kostbaar en dat moet je koesteren. Ik heb eigenlijk nog geen duidelijke taak en kan uiteindelijk met een contract aan de wandel. Uniformiteit in contracten is van belang. Juridisch moet het contract goed zijn afgedicht, ik zie een schone taak voor de arbeidsvoorwaardenpilaar van onze afdeling. De contracten kunnen bijzonder kort worden gemaakt met een verwijzing naar de nog op te stellen arbeidsvoorwaardenregeling die voor iedere Sligro medewerker bedoeld is. Ik krijg energie van dit soort dingen en dan borrelt het zo van binnen dat ik inspiratie krijg. Ook zie ik de foto van Eline in haar bruidsjurk en wat is ze prachtig, een plaatje, kan zo in Magazine Bruid en Bruidegom. Marleen geeft me een gouden tip van lotion voor de jeuk. Rond de klok van half vier vertrek ik richting huis. Ik ga eerst mijn waslijst aan medicijnen ophalen bij de Mediq apotheek. En ik neem lotion mee voor het bolletje, met dank aan Marleen. Eenmaal thuis is er rust. Het eten is geregeld en ik zet mijn haar af en smeer en doe een doek om mijn hoofd. Zalig gevoel..... Teun wordt opgehaald door Alyssa en Puck komt met papa thuis en dan is er geen pasta maar patat. Nick komt gezellig bij ons eten. En de kinderen genieten van hun patatjes, bitterballen en kipnuggets. Als toet chocolade en aarbeiveters omdat het een beetje feest is vandaag, Teun heeft immers al een beetje zijn verjaardag gevierd. Na het eten gaan de mannen naar buiten. Uitgelaten komt Teun met Nick binnenrennen. Hij heeft een cadeau en een kaart in zijn hand van Monique (ontzettend lief). Hij vraagt of hij het al mag uitpakken en dat mag al. Een geweldige fles met Lightning McQueen doucheschuim. We zeggen dat de meiden dan wel achter hem aan zullen lopen. Nick en Teun lachen. Henry zegt dat als ze 16 zijn ze samen achter de meiden aan zullen rennen in de disco. Ze vinden het stom en rennen snel lachend naar buiten. Henry en ik zien het al voor ons, van die pukkelige pubers die vrijages aangaan en daar af en toe zich erg ongemakkelijk onder zullen voelen, omdat ze niet weten wat ze ermee aan moeten. Henry gaat een stukje fietsen en er wordt Angry Birds op de ipad gespeeld. Heerlijk in alle rust en zonder oorlog. Ik geniet vanachter mijn laptop. Wat een geweldige dag, 20 graden, lente met een zomergevoel, ik heb de zomer in mijn bol :) Vanavond de finale van The Voice Kids, dus meidenavond! Maandag staat weer in het teken van de kuur. Maar nu nog even niet, dus de dag nemen zoals hij komt en genieten. Volgende week zien we wel weer, eerst die bank, TVK, chips en Puck en ik onder het dekentje. Zaaaaaalig!!!!