Het lijkt wel feest

Vandaag komt Jeroen op bezoek. Ik heb hier naar uit gekeken, wilde zelf naar het werk gaan, maar ik ben net Gijs Gans en waggel niet echt voortvarend vooruit. Toch gaat het super vandaag, ben een eerste grote lok haar verloren en dat was best heftig. Zaterdag komt de pruik, dus ook dat pakken we aan, een lekker frisse lente coupe, dat past bij deze pracht van een dag. Jeroen staat er om 10 uur met een geweldige mand. Wat een verwennerij en madeleines van Niels de Veye en mijn lievelingsdrankje prosecco :)) We kletsen gezellig bij en ik voel dat ik energie krijg van mijn werk. Ik wil weten hoe het gaat het ingezette pad en ik vind het heerlijk te horen en erover na te denken. De mand staat op de keukentafel en die ga ik straks in alle rust uitpakken met veel aandacht. Ik kijk er naar uit. Als Jeroen gaat komt mijn mama aanwandelen. Frits is al de hele ochtend in de tuin bezig en heeft zich een beetje afzijdig gehouden, maar komt nu ook binnen voor een bakkie. Mijn zus komt binnen net terug uit het ziekenhuis, want ook zij en Bernadette worden gecheckt nu op de mammapoli.  Ik waggel naar de keuken en ga bij mijn mand zitten. Hartverwarmend is het eerste woord dat wij met elkaar benoemen. Mijn zus, mijn moeder, Frits en ik aan de keukentafel en ik begin met het lezen van de eerste kaart. Een waar ik heel hard om moet lachen, een krante-artikel met een tekst die ik nooit meer zal vergeten. Ik leg het uit, lach en mijn hart vult zich met zoveel warmte en liefde dat het me raakt, heel diep raakt. Een DVD van ET erbij en het gaat door, een hele mand vol, dromenvanger, worrydolls, engeltjes, lekkere badspulletjes, boekjes, een beik  lekkers, veel chocolade een geweldig totaal recept met milka, cornflakes en rozijnen, bonbons een beschermmunt, maskertjes, lieve, lieve woorden, nog meer lieve woorden en ik ben sprakeloos. Al deze naastenliefde, dit intense medeleven, het raakt me heel diep en ik mis al die lieve mensen, ik mis die heerlijke wereld. Wat kan een mens gelukkig maken, zong iemand, nou dit. Een ultiem geluksmoment. Zelfs aan de kinderen is gedacht en ik kan zelfs mijn eigen karaoke doen thuis. Ik ben gelukkig, ontroerd, blij en voel me zelfs bijna jarig. Henry komt thuis lunchen en is onder de indruk. Iedereen is onder de indruk. Ik ga straks een mail uitsturen en mijn dank overbrengen. Dit is geweldig, meer dan dat. Ik krijg energie.  We eten lekker buiten en de vogels fluiten. Het leven is vandaag gewoon fijn en goed. Het zingt ons toe, we kletsen, lachen, grappen en ik bruis van de energie. Het is geen vanzelfsprekendheid een werkgever te treffen die zo begaan is met haar medewerkers. Mijn keuze om bij Sligro te gaan werken is intuitief geweest destijds. Het voelde goed, het voelde vertrouwd, alsof ik er al jaren kwam. Dit gevoel wordt dagelijks bevestigd. Spirituele Wilma heeft een voorspelling gedaan en ik weet nu dat deze werkelijkheid gaat worden. Werkelijk bij Sligro Food Group. Dit heeft zo moeten zijn, dat is wat de spirituele zegt. Na de lunch wil ik even een boodschapje met mama en dan ga ik in de tuin even de luikjes . Ik ga verder genieten vandaag, met een hoofdletter G. Het leven is zo slecht nog niet en ook waggelend gaat het geweldig. Je hoort me niet klagen ik juich het leven toe en tot dusver juicht het leven heel goed terug.