woensdag 21 maart 2012

Vandaag ben ik moe

Na een heerlijke nacht heb ik moeite om te ontwaken. Mijn hoofd is wakker, maar mijn lichaam wil blijven liggen. Mijn lichaam verkiest het warme bed boven een ontbijt. Toch sta ik op. Ik wil er gezellig bij zijn deze ochtend, ik wil niets missen. Iedereen is vrolijk vandaag en er wordt weer met de klei gespeeld na de boterham. De klei is het grabbeltoncadeau. De kinderen hebben de eerste week allemaal hun stickers verdiend en hebben dus een grabbeltoncadeau verdient. Ze hebben allemaal klei. Nou eigenlijk had Guus geen klei maar een soort drolachtig poppetje dat je overal tegenaan kon gooien en dan viel het vanzelf naar beneden. Guus had het met een paar uur stuk, dus toen heb ik besloten hem ook de klei maar te geven. Een groot succes. Klei met figuurtjes, spatels en alles in een handig bakje, dat ze weer gebruiken om te rollen, te pletten en als grote cirkelvorm. Hun creativiteit is eindeloos. Ze wijzen elkaar op de pictogrammen en Puck ontpopt zich als een moeder overste. Ze articuleert dan heel duidelijk en zegt, Teun en Guus jullie moeten je haren kamen en je tanden poetsen, dat moeten jullie zelf doen anders verdienen jullie geen sticker. Ik hoor een beetje van mezelf hierin terug en dat doet me lachen. Ik ben niet vooruit te branden, een moeie moeder ben ik vandaag. Henry brengt de kinderen weg. Ik doe een was, vouw een was weg, ruim de kamers op en de keuken en besluit in bad te gaan. Maar de moeheid verdwijnt niet. Als ik aangekleed ben kan ik wel weer slapen. Bizarre gewaarwording. Ik ga er op uit om een verjaardagscadeau voor Teun te kopen. Een Nintendo DS XL met een spelletje (dit gaan Guus en Puck aan Teun geven) en een set waar alles in bewaard kan worden (dit hebben we namens opa en oma Putten gekocht). Ook cadeaus voor Puck en Guus, want de jarige jop mag bij ons thuis altijd ook de anderen wat geven. Voor Puck Skates en voor Guus een leren voetbal. Daarna even het avondeten regelen en de boodschappen aanvullen en natuurlijk de spullen voor de traktaties kopen. Vrijdagochtend zal Teun gaan trakteren. Hij wil een hengel, met een rode dropveter, een vis en aan de vis een zakje chips. Deze mama kan creabea-en en de spullen zijn in huis. Ook voor zijn kinderfeestje zijn de goodybags gemaakt, dus alles is weer in control. Eenmaal thuis ben ik hondsmoe. Vriendin Yvonne heeft in de tussentijd aan de deur gestaan, maar toen was ik in mijn slakkentempo op pad. Normaal doe je dit in een half uur, maar ik ben er zeker anderhalf uur druk mee geweest. Jammer, maar we bellen en we maken een nieuwe afspraak. Maartje was vandaag te verkouden, dus ook daar spreken we de voicemail nog even in en appen we. Ik ga lekker in de tuin in een stoel liggen. Gewoon even met de beentjes omhoog en de oogjes toe. Deze rust is zalig. We besluiten de kinderen met de fiets uit school te halen met dit prachtige weer. Puck zou bij Nadine spelen, maar hedenochtend bleek er al twijfel in de lucht te hangen. En deze twijfel klopte, dus vandaag komt iedereen gezellig mee naar huis. Teun gaat bij Max spelen en als we thuis komen staat Mariella en Max al snel voor ons huis om Teun op te halen en hij heeft er zin in. Wij gaan thuis lekker eten. Stokbrood met oude kaas en met filet americain voor Puck en Guus wil gewoon brood met oude kaas en chocopasta. Ik neem ook lekker stokbrood met oude kaas. We zitten gezellig buiten te eten, want het is prachtig buiten. Na het eten helpen Guus en Puck me met de voorbereidingen van het avondmaal. Voor Teun en mij kabeljauw met tomaat, ui, kerrie en creme fraiche met kaas uit de oven en voor onze carnivoren een steak tartare met gebakken uiten en aardappel en keriiebloemkoolgarnituur. Ze helpen me super goed. Daarna gaan we weer even zitten. Puck wil me graag laten zien dat ze op de hoge stang kan duikelen dus we gaan met Puck en Guus naar het speeltuintje in de Warande. Voordat we vertrekken praat ik even bij met Buurvrouw Pauline. Op weg naar de warande komen we een oudklasgenoot van me tegen Stefan Hamelink. Ik steek over en hij zegt na zo'n 25 jaar elkaar niet gezien te hebben. Hé hoi Hanneke. Ik zeg alsof het de normaalste zaak van de wereld is, he Stefan. Zo bizar. We maken even een praatje en hij gaat met zijn zoon midgetgolfen en ik loop door naar de speeltuin. Puck vraagt me wie het was en ik leg uit dat ik met hem samen in de klas heb gezeten. Puck moet lachen en ze zegt, hij zag niet dat je een pruik op had mama en samen hebben we lol hierom. In de speeltuin is de BSO aan het spelen, dus Puck ziet Sanja en Marwa en Guus ziet Floor. Een gezellige boel en Puck tuimelt als een ware circusprinses en ik vind het superknap. Guus gaat op zijn buik van de glijbaan af en af en toe houd ik mijn hart vast. Het gaat gelukkig allemaal goed. Rond de klok van half vier gaan we richting huis. Mariella heeft me al gesmst en ook Max en Teun zullen deze kant op komen. Ze waren ook in de Warande en hebben daar een heerlijk ijsje gegeten. De bofbips! Eenmaal thuis gaat Teun er al weer snel vandoor hij is op het veldje. Maar hij loopt er ook weer snel weg, ik dacht om Max keurig gedag te zeggen, maar niets is minder waar. Hij heeft verdriet. Een van de oudere kinderen heeft 'moven' tegen hem gezegd. Hij weet niet wat het betekent maar hij ervaart het als heel naar. Ik vertel hem dat het wegwezen betekent en dat misschien de jongen dat niet weet en dat het niet zo bedoeld is. Ik voeg er aan toe dat misschien de jongens wel te oud zijn om mee te spelen en met een tuitlip wil Teun ook niet meer met oudere kinderen spelen. Buurjongen Nick is de redder in nood en hij loopt met Teun mee naar ons huis en we zwaaien nog even naar Max en Mariella. Eenmaal thuis lopen ze naar de Ninjago strijders en kort daarna vertrekken ze naar Nick om met de Bakugan te spelen (wat dat ook mogen zijn). Henry is met Puck en Guus naar de apotheek voor mijn waslijst met medicatie en ik zit gewoon moe te zijn, typ wat op mijn laptop en zet de oven aan. Een prima dag met voorjaarsmoeheid. dat is wat ik van deze dag heb gemaakt. Vanavond lekker vroeg naar bed en hopen dat ik morgen weer lekker fris en fruitig ben. Marianne belt nog even om een datum af te stemmen en voorlopig hebben we 12 april vaststaan. Leuk dat wordt gezellig weer met de meiden. Zo meteen lekker smikkelen en daarna gestrekt op de bank. We mogen niet klagen, het gaat immers goed, we mogen wel moe zijn en dat ga ik dan ook lekker doen......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten