Trampoline en Helmond Kermis

Het is een heerlijke dag. De zon die schijnt wederom en het is aangenaam om buiten te zijn. De kinderen spelen heerlijk buiten en papa zet de nieuwe trampoline in elkaar. Als de trampoline in elkaar staat dan wordt er lekker op gesprongen en Guus kan in notime de salto. Levensgevaarlijk denk ik zo'n trampoline. Hoe lang zal het duren voordat we weer in het Elkerliek zitten met een van onze acrobaten? De tijd zal het leren en voor nu proberen niet overal een gevaar in te zien. Puck is na de meidenavond van gisteren zo moe dat ze alleen maar kan piepen. Ik neem haar mee naar binnen en leg haar uit dat ze zich zo naar voelt omdat ze gewoon heel erg moe is. De oplossing is er, ik maak een bedje op de bank en ze mag even heerlijk met haar stinkie op de bank liggen. Ze doezelt zo'n drie kwartier en daarna komt ze als herboren naar buiten. Een powernap noemen ze dat, dus Puck heeft een powernap gedaan en ook ik heb even in de stoel hetzelfde gedaan:) Dan is het tijd voor de Kermis. We gaan op de fiets. Puck met haar eigen fiets en de mannen bij ons op de fiets. Hun ogen kunnen nauwelijks verwerken wat ze zien op de kermis. Zo'n grote kermis, ze vinden het spannend, opwindend, een beetje eng, maar ook avontuurlijk. Puck, Guus en Henry gaan in de kinderachtbaan. Puck hoor je gillen en Guus vindt het vet cool. Teun staat bij mij, ik durf niet mee omdat ik bang ben mijn haar te verliezen en Teun vindt het té eng. We kijken en we zwaaien vanaf de kant. Ze gaan zelfs achteruit. Geweldig vinden ze het. Daarna willen ze eendjes uit het water vissen, maar de rij is erg lang en daarbij kost het 6 euro per kind. Ik vind dat echt té overdreven. Het alternatief is blikken omgooien. Dat doen ze alledrie heel goed en ze mogen een cadeautje uitzoeken. Drama. Puck weet het heel snel een boek van de de sprookjesboom, Guus wil een doodshoofd (verschrikkelijk) en Teun kan niet kiezen. Hij begint er zelfs van te huilen. Keuzes maken vindt hij het moeilijkst wat er is. Ik heb te weinig geduld om het af te  handelen, dus Henry doet het in alle rust. Hij kan echt niet kiezen, dus het eerste besluit is dat hij weggaat en van de week nog eens terugkomt. Als we weglopen wordt hij nog verdrietiger, dus Henry weer met hem terug en dat ritueel herhaalt zich zo'n drie keer. Ik snap hier weinig van en de lol van de kermis is er voor mij eigenlijk een beetje af. Toch wil ik dat niet laten merken, want Puck hoeft hier niet de dupe van te worden. Ook Guus heeft een woedaanval, zo een van ik ga krijsend op de grond liggen en dan krijg ik mijn zin. Gelukkig was dat snel opgelost, omdat ik een goed alternatief voorhanden had. Conclusie, een Kermis is to much to handle, deze Kermis is zo groot. Ik heb eigenlijk hetzelfde. Als ik gordijnen moet kiezen in een winkel vol stoffen, dan zie ik door de bomen het bos niet meer. Ik verlies het overzicht en dan weet ik het niet meer. Vanochtend ging dat perfect. Ik vertel een man wat voor look ik mooi vind, hij komt met een bak met die look en ik kies er een. Perfect voor mij. Het aanbod is te overzien en dat geeft mij voldoening. Is een Kermis voor herhalling vatbaar? Wat mij betreft niet, maar je weet het maar nooit. Met dit mooie weer is het ook een leuke fietstocht er naar toe, dus wie weet gaan we toch nog in de herhaling. Ik ben nooit een kermislievend persoon geweest overigens. Het trekt me gewoon niet, de attracties niet, maar ook de sfeer er omheen. Op een of andere wijze komt het niet prettig op mij over, ik ervaar het als agressief en luidruchtig op een negatieve manier. Ik zet me hier overheen, want dat is mijn gevoel en ik kan dat niet invullen voor de kinderen en voor anderen. Dus ik probeer te genieten van wat ik zie en van de toch ook vrolijke deuntjes en de heerlijke gebrande notenluchtjes. Het valt allemaal best mee, je moet er voor open staan, dus ik sta er vanaf heden voor open :) Het avondeten wordt door Henry verzorgd. Het smaakt heerlijk en erbij drinken we roze bubbels. Het leven is zo slecht nog niet. Op de mail zie ik een mooi gedicht van Jaap, over de verjaardag van onze kleine grote man. Ik plaats het op Facebook en vind dit een prachtig cadeau, bestaande uit woorden, hele mooie woorden, die je voor eeuwig kunt bewaren en kunt koesteren. Teun heeft al verjaardagspost en Teun opent de kaarten en Puck leest ze voor. Teun verheugt zich enorm op morgen en hij vraagt zich af wat hij allemaal zal krijgen. Ik denk dat hij morgenochtend heel vroeg van de partij zal zijn. Verder heb ik een aardig goede dag gehad, ben nu wel aan het eind van mijn Latijn. Ga vanavond heerlijk vroeg mijn bedje opzoeken, dat lijkt mij een geweldig plan. Mijn haar heb ik maar even op gehad vandaag, de stoppels die er nog zitten kriebelen. De stoppels vallen uit, als ik mijn doek, muts of pruik van mijn hoofd zet, regent het een soort naalden -gewoon stoppels-. Vreselijk. Mijn kleding, hoofd alles zit onder de stoppels en ik blijf maar kriebelen op mijn hoofd. De koelingslotion biedt uitkomst, maar velicht tijdeiljk. Iedere dag scrub ik het bolletje en daar waar al het haar is uitgevallen glim ik als een biljartbal. Het is een goed teken, de chemo doet zijn werk. Ik ben weer in het gelukkige bezit van Emend, Dexamethason en kytrill en calcium. Vanaf maandag mag ik weer alles tot me nemen. Op internet las ik dat dexamethason een wondermiddel wordt genoemd voor kankerpatienten die chemo ondergaan. Het onderdrukt misseiljkheid, zorgt voor meer energie en eetlust, dus met dexamethason komen we de kuur wel weer door. Emend ook tegen extreme misselijkheid, bijwerking is boeren, dus we gaan komende week er weer naarstig op los boeren. Misschien kan ook ik het alfabet wel leren boeren, ik lach als ik er aan denk. We gaan eerst genieten van morgen, het feest der feesten, Teun die morgen echt 6 jaar wordt. Hij lijkt nog wel vijf, want onze kleine grote man groeit heel geleidelijk, maar hoe klein hij ook is, uiteindelijk zal ook hij zo'n grote kerel worden. Onvoorstelbaar, maar waar. En als hij dan zo groot en stoer is dan blijft hij nog altijd onze kleine grote man. Morgen is het feest en morgen vieren wij feest, een feest om nooit te vergeten.....