De middag verloopt beter veel beter

De middag verloopt beter dan de ochtend, veel beter. Ik heb moeit met incasseren en dat is wat het is. Ik kan onverwachte zaken niet tot me nemen, dat levert een directe stressreactie op van mijn lichaam en is niet te stoppen. Ten tijde van stress gaan je standaard copingsmechanismen in gang gezet worden, kwestie van overleven. Ik ga dan in de overleef stand, de stand die mij eigen is en die bij mijn kleurenpallet past. Dat is niet ten alle tijde de juiste strategie, maar ten tijden van stress weet je dat dus even niet. Ook ik ga in de standaard modus en ik wil dan alles begrijpen, in bedwang krijgen, de controle over hebben en ik wil het snappen. Helaas pindakaas, dat lukt niet en dan komt mijn grootste uitdaging wee om de hoek kijken, LOSLATEN en wat is dat moeilijk zeg! Ik ga lekker rommelen in en om huis, geeft me rust, vijf wassen die draaien, was wegvouwen, bedjes verschonen, eten voorbereiden, en zorgen dat de kan ranja en het lekkers klaarstaan voor als mijn batterijtjes uit school komen. En als ze aan komen lopen, gaat mijn hart weer open. Ze hebben kunstwerkjes bij zich en dat maakt me al blij en ze komen vertellend binnen. Dat is waar het om gaat, rust, geluk, geklets en onbevangen in het leven kunnen staan en daar een bijdrage in mogen leveren is mijn lust en mijn leven. Nick is er ook weer bij, hij past zo goed in de groep, zo natuurlijk en zo'n lekker, lief kind. Ook voor Nick ranja en een koek en dan rennen de mannen naar de trampo. Ook Merlijn en Wessel sluiten aan en af en toe springen ze door de drukte tegen elkaar aan, maar met een beetje hulp gaat dat heel goed. Er wordt leuk gespeeld en er worden plannen bedacht over hoe Nick toch zijn Nintendo te pakken kan krijgen. Later op de dag hoor ik van Chrisje dat zij deze aan haar broertje heeft gegeven. Ze deed er niets meer mee en Nick mocht hem van haar hebben. Echt een lieve actie en ik zeg haar dat ook. Henry heeft nog een onbekende sleutel aan zijn bos zitten en hij probeert met de mannen of die op het huis van Nick past, onder de voorwaarde dat alleen Nick naar binnen gaat, zijn Nintendo pakt, zodat deze bij ons aan de oplader kan. Helaas past de sleutel niet, dus ongedane zaken komen de mannen terug. Maar ze weten snel wel weer hun spel te hervatten en gaan deze keer naar Wessel en Merlijn. De mannen hebben elkaar echt gevonden en ze spelen leuk met elkaar, hebben ook af en toe woorden met elkaar, maar zo is het leven. En met hulp kunnen ze het ook heel goed oplossen met elkaar. Ik ben een gelukkig mens om dit alles te kunnen en mogen aanschouwen. Ik spreek mijn beide zussen en die steken me zoals altijd een hart onder de riem. Wereldwijven zijn het en ik heb het ook zo op mijn Facebook gezet. Ik heb deze lieve mensen echt nodig en ik ben zo blij dat ik zo'n lieve familie heb, een cadeautje, zo zie ik het. Guus en Puck schilderen als ware van Goghs kunstwerkjes aan de buitentafel. Met vrolijke kleuren, Puck hartjes en Guus cirkels. Daarna wordt het schilderwerk voorzien van extra plakwerk om het kunstwerk te vervolmaken. Een idee van Puck en uiteraard volgt Guus dat voorbeeld. Het resultaat mag er wezen, echt voor een lijst geschikt. Trotse ik en trotse kinderen. Daarna nog even wat ranja voor alle mannen en mijn meisje. Het eten gaat op het vuur en om kwart voor zes zitten we gezellig aan tafel. En er wordt volop gekletst en ze eten bijzonder goed, alledrie, zonder mokken, gewoon eten en daarna als beloning toet. Na het eten gaat puck op d de pc een spelletje doen, Teun op de ipad en Guus op de nintendo en het mag van Teun. Ze spelen en ze gaan na elkaar door de wasstraat en in de pyjama. De wasstraat is een uitvinding van mij. Ik vul een emmer met warm water en een sopje en met de washand worden essentiele lichaamsdelen gesopt. De bacterierijke lichaamsdelen worden met een voor ieder apart doekje gesopt. Het gaat vlekkeloos en in no time zit iedereen weer gesopt aan tafel en kunnen we overgaan tot het tandenpoetsen. Fris en fruitig gaan ze naar bed. Puck leest mij en Guus voor uit Pinkeltje, Pinkeltje en de sprinkhaan. Ze doet het heel goed en we luisteren aandachtig en ze leest het hele verhaal uit. Wat een knapperd onze Puck. Ik ben trots op haar en ik zeg het haar ook. Puck gaat direct slapen en Teun nog 5 minuten op de Nintendo en Guus gaat ook in eerste instantie rustig liggen en zingt over Rosanne ik weet dat je heel veel van me houdt! Puck komt hilarisch naar beneden en lacht het uit, omdat Guus deze tekst ervan heeft gemaakt. Ik zeg  haar dat het eigenlijk ook wel een leuke tekst is en we lachen samen. Puck gaat slapen en even later komt Guus naar beneden voor batterijen voor zijn Leapfrog. Ook hij magnog 5 minuten spelen en dan slapen. Henry probeert met zijn grote vrienden van UPC wat te regelen. Onze on demand doet het niet en de man van UPC gaat met hem kijken waarom niet. We willen vanavond, zeker na deze ochten, gewoon eens gezellig lachen en op aanraden van de Dries en Bernadette willen we naar All Stars old Stars kijken. Het gaat echt niet vanzelf en eerlijk is eerlijk dat hebben we wel vaker met UPC. Wellicht voor velen herkenbaar. Waar betaal je dan uiteindelijk altijd voor. Ik weet het niet zeker maar het kan maar zo zijn dat deze helpdesk ook weer lekker op je telefoonsaldo drukt, want de wachttijd bedroeg minimaal 25 minuten!!!!! Maar goed laten we hopen dat we vanavond als vanouds kunnen gillen van het lachen. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. En dat lekker slapen en morgen er tegenaan. Mijn schoonmoeder en mijn moeder bellen en wensen me succes. Mijn moeder geeft een reactie op deel 1 van mijn blog en laat me weten dat ze ontzettend veel van mij houdt en noemt me steevast het zonnetje in huis. Ik hou van mijn moeder, heeeeeeeel veel en die zon mam, die zit al weer achter een wolk naar me te loeren. En schijnen zal hij morgen, zeker weten, want na elke dip, kom je weer sterker en krachtiger naar voren. Op het leven! en op de zon die er morgen zal zijn!