ik voel me goed

Ik denk dat de druk en de spanning van afgelopen weken is verdwenen door de vuurdoop van de eerste chemokuur en het feit dat deze mijns inziens reuze is meegevallen. Een spanning is van me afgevallen en ik beschik over een soort berusting. Ik slaap ontspannen, ben ontspannen en geniet van zaken. Ik merk op dat ik de dagelijkse welbekende irritaties nog gewoon heb, gelukkig! Als je los moet laten, wordt er natuurlijk veel aan je gevraagd, dus je geeft werk uit handen, maar daar gaan vooral veel vragen aan vooraf. Waar vind ik dat, waar staat dat, hoe wil je dit, hoe wil je dat? Normaal, maar af en toe voel je dan dat je dat allemaal nog best teveel kan worden. Niets menselijkers dan dit. Ik merk wel dat ik zaken inmiddels graag uit handen geef en dat ik het kan en daar ben ik trots op. Ik zeg nog iedere dag tegen mezelf dat ik een knapperd ben en ik voeg daar aan toe wat ik op dat moment voel. Vandaag ben ik een tevreden knapperd. Ik ben zelfs trots als ik om me heen kijk en zie wat de inspanningen van mijn dierbaren opleveren. Ik zit nu voor het eerst veel thuis en merk dat ik het ook echt als een thuis ga ervaren, huiselijk en gezellig. Toch heb ik nog een knoop in mijn maag: ik zie nu op tegen het feit dat mijn haar echt gaat uitvallen. Vanochtend heb ik al sjaals en petjes op internet besteld en natuurlijk staan er een aantal pruiken in bestelling. Mijn haarwortels zijn gevoelig, een rare gewaarwording, maar het kan nog dagen duren voordat het echt uit zal vallen. Ik oog niet echt ziek, want ik heb een blozend uiterlijk vanwege de medicatie. Ik voel me ook niet ziek, heb wel kwaaltjes, maar ik was al tijden moe, dus daarin is weinig gewijzigd. Vandaag zijn we heerlijk begonnen, papa mocht even blijven liggen en ik ben met mijn 3 musketiers lekker gaan ontbijten. Ze mochten zelf smeren en het was een hele dolle boel. Ze helpen elkaar zo lief en dat gaat meestal goed, maar soms stelt Guus niet alle hulp op prijs, hij is immers ook al groot met zijn 4 jaar en wil ook zelf dingen doen. Na het ontbijt knutselen en tekenen en wat zijn ze weer creatief. Samen met Puck zoeken we leuke sjaaltjes voor me uit en ook Guus en Teun geven hun goedkeuring. Ze hebben lol, want straks zal ik op Frits lijken met mijn bloot haar. Krijg ik dan ook een snor? Ik moet lachen en zeg dat een snor ook haar is en dat ik dat dus zeker niet krijg. En het haar maalt verder door mijn hoofd. Zal ik vandaag al bellen en een afspraak maken voor volgende week? Hoe zal dat zijn, zal ik er emotioneel onder zijn? Mijn uiterlijk zal zo gaan veranderen en dat maakt me onzeker. Ik heb het er met mijn moeder er al heel vaak over gehad en las vanochtend in de KEK mama een artikel over moeder en dochter. De wijze waarop je nadenkt over je uiterlijk is in feite bepaald door je eigen moeder. En in mijn geval klopt dat ook. Mijn moeder verzorgt zichzelf altijd tiptop. Als je haar maar goed zit en je uiterlijk goed verzorgd is kun je overal komen. Zo heb ik het altijd geleerd en dat pas je dan ook weer dagelijks toe. Dus straks met pruik of sjaal is het motto: de knapperd gaat gewoon een beetje extra in de aandacht bij het ochtendritueel. Waren 10 minuutjes goed genoeg, misschien wordt het nu wel een half uur. Als mijn pruik maar goed zit dan voel ik me jippie ajee :) Ik heb vandaag voor het eerst geen misselijkheidspillen meer, ik ben in feite, los van de calcium, pillenvrij. Met manlief bespreken we het plan van de dag. Teun mag naar het feestje van Max en daar heeft hij een zin in. Max is een echte vriend zegt hij me en ik glimlach en weet dat als Teun dat zegt het uit zijn tenen komt. Maar voordat hij gaat willen we nog even voor de jongens nieuwe schoenen kopen, pure noodzaak en we gaan dat gezellig met zijn allen doen. Een leuk uitje en daar kunnen we naar uitkijken. Ook wil ik nog even met Puck wat leuks doen vandaag en dan zien we wel weer. We besluiten op de fiets te gaan en ik ben blijer dan blij, lekker op de fiets de stad in. HEERLIJK! Kunnen we meteen wat lekkers straks bij bakker en slager kopen op de Steenweg voor ons middagmaaltje. Ik heb er zin in, dus dat is een goed teken. Teun mag vanavond ook nog bij Max blijven eten en zelf pizza maken, hij zegt met zalm, zijn lievelingsvis. Ik geniet van zijn stralende koppie. Onze drie musketiers gaan in de kleren en dan zullen we op pad gaan, met elkaar, samen sterk!