zondag 26 februari

Er wordt op zondagochtend heerlijk in de keuken gerommeld. De kinderen en Henry bakken croissantjes. Er is allerlei lekkers. Ook is er pure chocoladepasta. Na de logeerpartij bij oma Putten is dat de lekkerste chocoladepasta ooit.... Dus brood, stokbrood en croissants worden allemaal besmeerd met lagen dikke pure chocoladepasta. Er zitten 2 chocolademonsters aan tafel, want nummer 3 ligt uit te slapen. Hij komt om kwart over negen! zo duf als een konijn naar beneden. Hij rekt zich uit en geeuwt en duikt direct af op de pasta! Hij wil een croissant en beschuit met pure chocoladepasta. Hij heeft heerlijk geslapen. Naar het schijnt is hij ook pas om 10 uur in de avond gaan slapen. Maar dat heb ik totaal niet meegekregen, want ik lag op de bank TV te kijken, tenminste dat geloof ik zelf. Ik weet inmiddels dat ik er heb liggen ronken als een ouwe heer :) Heerlijk onder een dekentjes met twee kussentjes onder mijn hoofd. Zalig! Manlief heeft me voorzien van thee en drinken, maar heeft het ook weer weg moeten gooien, want ik bleef lekker onder zeil:) Dat doet een mens goed, ontspannen en slapen. Ik denk zelf dat deze ontspanning en moeheid samenhangen met de narcose. Ik ben normaliter een enorm moeilijke slaper. Ik ben al blij als ik 6 uur per nacht slaap en nu....... Gisteren van half negen tot 23 uur op de bank en daarna in ons bed vrolijk verder slapend tot 8 uur in de morgen :))))) Ik ben er blij mee, voor mij een unieke ervaring en die bevalt me best! Gisteren ging het niet best met mijn maag. Gisterenavond is er nog even contact geweest met het Catharina Ziekenhuis en ik moest per direct stoppen met de medicatie en en extra maagbeschermer nemen. Daarna ben ik dan ook in slaap gevallen. Pijn kost energie zeggen ze vaak en ik weet het nu uit ervaring. Pijn put uit en door pijn keer je volledig in jezelf. Desalnietemin ik heb daarna heerlijk gerust. Inmiddels is het redelijk gesteld met de maag. Ik heb gewoon ontbeten en thee gedronken en geen medicatie! Mijn wond is nog steeds bloederig, omdat ik allergisch ben voor veel pleisters zit er een plastic laag over. Ziet er best heftig uit. De pijn valt mee, het is een beetje branderig en nu op dag 2 komt er jeuk bij en ik kan natuurlijk niet krabben. Al met al valt het allemaal reuze mee. Na het ontbijt zitten we nog allemaal lekker in onze pyjama. Kindjes voor de TV, Henry achter zijn krantje en ik op de laptop. Ik heb gisterenmiddag weer een geweldige ontdekking gedaan op mijn ipad. Hugo ging met me Facetimen. Ik wist natuurlijk niet hoe alles werkte, maar toen ik  het eindelijkdoor had....... helemaal geweldig. Hugo zat gewoon bij ons aan de keukentafel. Hij heeft ons allemaal goed laten lachen. Via een app kon hij zichzelf snorren aanmeten en afro-pruiken opzetten, zichzelf transformeren in een poes of een hond. Hilarisch. Lang leve de ipad. Ik moet me er nog maar eens goed in gaan verdiepen, want ik wil er van alles mee gaan doen tijdens de chemotherapie. Vandaag wordt een rustige dag. Vanmiddag komen Yvonne en Peter op bezoek en we gaan misschien even de buitenlucht in. Verder niet, gewoon relaxen. Morgen begint de school weer, ze zullen weer moeten wennen dan aan het ritme. Ze hebben er alledrie veel zin in. Ze hebben een bijzondere week gehad, twee keer logeren! Ze hebben er van genoten en dat is de bedoeling van vakantie, genieten, plezier maken en leuke dingen doen. En dan is er feest in huis, gisterenavond zijn Henry, Teun en Guus bij level 12 beland van het Ninjago computerspel. Teun kan zijn geluk niet op, hij roept ik ben een genie, een genie en druk papa druk. Hij leeft mee en is een ware Ninjago reporter! Hij gaat later hier vast iets mee doen, zelfs ik die niets om Ninjago geeft word er enthousiast van. Dan begint taarten van Abel, ik ga met mijn meisje kijken, lekker samen op de bank, tegen elkaar. Praten over het leven, dat doet Abel en dat doen wij. We genieten samen van ons samenzijn.