dinsdag 7 februari 2012

Bernadette komt me ophalen, Alyssa schrijft een boodschappenbriefje en we gaan naar Nuenen. In anonimiteit winkelen is de stelling, even eruit, zonder tegen allerlei mensen aan te lopen. Dat wil ik even niet en Bernadette voelt dat feilloos aan. We gaan naar de C1000 en doen onze boodschapjes. We zetten de boodschapjes in de auto en gaan even naar het Kruidvat voor neusspray voor zieke Teun en ik heb besloten een homeopatisch rustgevend middel te kopen. Bernadette en ik bekijken het schap, wat zullen we nemen. Het wordt valdispert en als we de beschrijving moeten geloven zal mijn neerslachtigheid verdwijnen. We lachen erom en kopen ook nog even een lekker zak fudge die bij de kassa ligt, want ja daar is ie weer, eten moet. In Nuenen zit een Tweka-winkel en ik wil hier graag heen. Ik wil gemakskleding kopen heb ik gezegd. De mooie kleren zijn even verleden tijd en gemak dat is wat het gaat worden. Ik sta bij de huispakken, pakken die ik normaliter verafschuw, maar nu kijk ik er bewonderend naar en voel ik aan de stof. Zacht glanzend zwart en ik kijk ernaar of er een rits in de jas zit omdat dat zo praktisch is. Bernadette laat me lekker mijn gang gaan. Ik pas even de broek en in de paskamer en ik denk zit lekker en die wil ik! Dus ik ga voor een huispak! Lekkere grote onderbroekshorts koop in erbij in bijpassend zwart en ik ben klaar voor de nieuwe look. De miniscule niemendalletjes horen vanaf heden tot het verleden en nu is het functioneel praktisch. Ik lach in mezelf. We rekenen af en we gaan naar huis, dan ben ik nog net op tijd thuis voordat Henry van de tandarts thuis is. Hij krijgt een kroon en is panisch voor tandartsen. In al mijn zijn nu ben ik ook vergeten hem succes en sterkte te wensen. Dat komt ook omdat ik af en toe in mijn allergie zit doordat wij samen een totaal andere aanpak van onze situatie hebben. Ik besef me dat heel goed en heb me voorgenomen dat ik nu niet mijn methode op hem moet projecteren (wat ik overigens normaal wel vaak doe bedenk ik me nu), maar dat ik me moet realiseren dat ieder zijn eigen methode zoekt. Ik ben zoekende en Henry is zoekende en samen zoekende vinden we vast wel een wijze die ons beiden behaagt. We drinken thuis nog een kop thee en Nicole laat weten dat ze er rond half een zal zijn. We eten thuis een boterham en ik eet lekker mijn garnalen waar ik zo'n zin in had. Nicole is binnengekomen terwijl ik even boven was. Teun ligt lekker te slapen op de bank, want na zijn pilletje was hij moe. Zijn rode wangetjes onder het berevachtje vandaan, hij snurkt een beetje. Ik omhels Nicole. Ik zie de prachtige bos bloemen en ik zet hem alvast in water. We zitten aan de keukentafel, Henry, ik Alyssa en Nicole, theetje erbij en de klok tikt kwart over een. We moeten gaan, het onderzoek staat gepland om kwart voor  twee. We rijden met 2 auto's naar het Catharina Ziekenhuis. Daar is het heel druk, het is tevens bezoekuur. We gaan naar afdeling 48, ik meld me en kan meteen meelopen. Henry gaat met me mee. Ik de kamer krijg ik een injectie en ik word in een keer goed geprikt. Dit is een meevaller, vijf minuten later lopen we terug naar de wachtkamer. Ik zeg tegen Nicole kom op het zit er op we gaan. Henry weet een Auberge in Nuenen en daar gaan we naar toe. We gaan er zitten en drinken -met name ik drink veel, omdat mijn opdracht is om minimaal een liter te drinken- en eten taart. Appeltaart en limoncello cheesecake. Heerlijke taart, maar na een paar happen is het een heel zware hap. Ik besluit de taart helemaal op te eten , want eten moet. Ik zit tjokvol! We praten over mij en we duiken terug in ons verleden. We hebben het over een wijze om om te gaan met dingen die in het leven zijn gebeurd en Nicole heeft de vraag gesteld of ik de dood van mijn vader verwerkt heb. Ik antwoord haar in alle eerlijkheid met nee. Ik heb dat nooit verwerkt, ik heb het een plek gegeven. Kun je het verlies van een dierbare wel echt verwerken en hoe doe je dat dan? Het zal altijd bij je blijven en het zal je vormen, maar verwerken is een goede vraag. Ik herinner me heel veel dingen vanuit die tijd niet meer. Met name namen van mensen,  ik heb dat veilig weggestopt en nu in weer in Helmond woon, komt het vaak met vlagen terug. Ik kom ook wel eens bijvoorbeeld oudschoolgenoten tegen die ik vriendelijk groet en dan pas later besef ik wie het waren. Ik heb dus veel weggestopt omdat dat mijn manier is geweest van doorgaan, niet in Helmond, maar in Utrecht, dat was mijn veilige wereld geworden met nieuwe mensen en met positiviteit. Ik wilde een streep zetten door de negatieve gevoelens die ik op dat moment associeerde met Helmond. Nu weet ik dat dat niet de manier is geweest, maar toen voelde dat als de enige juiste wijze. Het heeft me veel goede dingen gebracht en tja wat is goed? Keuzes die je maakt maak je weloverwogen zei mijn schoonmoeder gisteren, maar daar kun je soms op terugkomen. Ik weet niet of ik het anders zou doen. Nicole geeft mij een naam van een man die me wellicht zou kunnen helpen om dieper in te gaan op zaken die voor levenskracht zouden kunnen zorgen en ik ben geinteresseerd. De contacten zijn gelegd. Ik hoor haar zeggen dat je rechterkant staat voor ratio en mannelijkheid en lins voor gevoel en vrouwelijkheid. Mijn rechterborst heeft een tumor, dus mijn ratio en mannelijke kant. De logica die ik hierbij vind is dat gezien mijn verleden ik volledig in mijn kracht zit als ik in de ratio zit dus in mijn mannelijke kant. Wellicht is dat waar ik moet gaan zoeken als ik naar oplossingen wil zoeken. Ik moet dus leren voelen, want leren voelen zorgt voor de ontplooing van mijn andere kant. Voelen en kwetsbaar zijn is leven. Barbara schreef zo mooi en LEEF dan leef ik met je mee.Ik moet nu wel ik kan niet anders. Zou daar mijn bron van kracht kunnen zitten, die ik nodig heb om deze strijd aan te gaan? Mijn brein maakt weer overuren en ik zie hier allerlei mogelijkheden. De tijd vliegt zo voorbij, we moeten weer richting ziekenhuis. We nemen afscheid en omhelzen elkaar en ik voel een innige verbintenis. Nicole vertrekt naar Almere en wij gaan naar Eindhoven. In het Catherina ziekenhuis zijn we snel aan de beurt. Henry mag weer mee en ik mag op een soort bed gaan liggen. Er gaat een camera onder en boven me van boven naar beneden en maakt opnames van mijn skelet. Ik lig ruim een half uur heel stil en al die tijd zit Henry en kan alleen maar kijken. In mijn stilte malen mijn gedachten door, ik denk aan van alles. Ik probeer te luisteren naar de muziek en probeer te ontspannen en de tijd is zo voorbij. Dit onderzoek viel reuze mee. Ik ga van tafel en we wachten samen in de wachtkamer, er wordt met een arts gebeld en we krijgen te horen dat de foto's voldoende informatie bevatten. We gaan. We besluiten om te gaan eten bij la Place in Woensel XL. De kindertjes eten thuis met Alyssa afhaalpizza. Voor hen is dat leuk en feest. We gaan na het eten naar huis en ik bel met mama en met Yvonne. Ook Bernadette app ik en de schat heeft de kinderbedjes verschoond. Ik hou van mijn familie en van alle lieve mensen om me heen. Eenmaal thuis zitten er drie lieve hummeltjes al met pyjama op de bank TV te kijken. Ze hebben pizza met knoflooksaus gegeten. Lekkere luchtjes :))) Alyssa heeft er een lange dag opzitten en wat ben ik blij met haar. We praten even over het onderzoek en ze gaat naar huis. De kindertjes gaan lekker naar bed en ik besluit de buurtgenootjes persoonlijk even in te lichten. Dit valt me zwaar, maar ik vind het belangrijk, dus ik ga. Ik kom thuis en loop naar boven waar ze allemaal nog wakker zijn. Ik ga naar Teun en dek hem extra toe omdat hij het koud heeft en ik doe Guus zijn sloffen aan omdat hij daarmee wil slapen en ik geef Puck een kus en doe haar lampje uit. Ik bel uitgebreid met Jeanne en we praten over van alles. Ik hoor Gerben op mijn voicemail en besluit hem morgen te bellen. Ik spreek Marjon en wens haar alle sterkte toe bij de uitvaart van Evan. Ik denk aan haar, Julia en vooral Thomas.De dag is voorbij en is aardig goed gegaan. Ik besluit vanavond en pil in te nemen en hoop weer lekker te slapen. Ik probeer positief te blijven al valt dat niet altijd mee, ik ga even bij Henry zitten en hoop dat ook deze nacht goed verloopt.