dinsdag 7 februari 2012

maandagnacht, dinsdagmorgen 7 februari 2012

Na de bemoedigende woorden van de huisarts besluit ik deze avond echt een slaappil te nemen. Maar eerst bel ik nog even mijn lieve schoonmoeder. Ik bedank haar voor haar mooie kaart en we praten honderduit over van alles en nog wat, over angsten en over de manier waarop je dingen doet in het leven. Keuzes die je maakt, maak je altijd weloverwogen, maar het houdt wel in dat je er soms van kunt terugkomen. We hebben een heerlijk gesprek en ik voel me ontroerd door al deze wijze woorden van mijn schoonmoeder. Het doet me goed deze band en connectie te voelen. We zeggen elkaar gedag en zeggen hoeveel we van elkaar houden. Ik heb een heel voldaan gevoel. Ook spreek ik nog met Caprice, die wat navraag voor me heeft gedaan en Caprice en ik hebben zelfs lol met elkaar over de moeite die het kost om regie uit handen te geven. Ik vertel haar van mijn hulp en het feit dat ik nu in mijn eigen keuken moet zoeken waar de theekoppen staan. We lachen samen en het doet me goed, we besluiten dat onze afspraak van zondag a.s. om gezellig pannenkoeken te gaan eten met de kids maar even op de lange baan geschoven moet worden. Ik ben moe, lees het bericht van Jeanne en besluit haar morgen even te bellen. Wat een lieve woorden, ik loop naar Henry en vraag of hij me wil knuffelen. Hij legt de kussens op de grond en we gaan samen op de kussens liggen onder een kleedje, ik helemaal onder en helemaal tegen hem aan. Dan besluit ik dat het tijd is voor de slaappil, ik ga naar boven en Henry zegt zo te komen om me onder te stoppen. Ik doe mijn avondritueel en ga liggen met de pil en water naast me. Ik denk ik neem de pil pas als Henry boven is, ik plas voor de zekerheid nog een keer. Ik ben bang dat als je zo diep slaapt je in je bed gaat plassen. Henry is boven en streelt me over mijn hoofd, ik neem mijn pil en denk dat ik meteen slaap, maar dat is niet het geval Ik verplicht mezelf aan leuke dingen te denken, zodat mijn dromen mooi zijn en me even weg zullen halen uit alle ellende. Ik denk aan de geboorte van Puck, ik denk aan plek waar ik heel graag naar toe ga en ik denk aan de zomer en de zon en ik ruik de lucht van zonnebrand. Ineens bedenk ik dat ik wel zeker goed geplast moet hebben en ga mijn bed uit om te plassen. Ik voel me een beetje dizzy. Ik ga liggen en weet niet meer dat ik mijn kussen raak en slaap, een heerlijk diepe slaap, dromeloos, want ik herinner me geen droom. Om half drie in de nacht ben ik wakker, ik kijk op mijn klok en zie dat er facebookberichten zijn. Ik draai me om en slaap, een heerlijke slaap, oh wat is dat fijn :) Om zes uur staat Teun aan mijn bed en zegt, mama ik ben helemaal nat, ik stoot Henry aan en vraag of hij dat voor zijn rekening kan nemen. Met een beetje dikke tong zeg ik hem dat het allemaal niets geeft en ik slaap weer heel even, maar niet zoals daarvoor. Dan is het kwart voor zeven en ga ik uit bed. Ik voel me goed, herboren, energiek. Ik verschoon Teun zijn bed, zet een wasmachine aan en Puck en ik gaan nog even op bed liggen, lekker tegen elkaar aan. Heerlijk, de dag begint goed en mooi. Ik voel me weer een ander mens en ik wil deze dag weer plukken en in me opnemen. Henry smeert het brood van de kinderen en zwijgt. Hij is geen prater, zeker niet in de ochtend. Hij is nerveus hij krijgt een kroon vandaag en stresst in stilte. Hij brengt Guus en Puck naar school en ik blijf met Teun thuis. Ik ga lekker in bad, en Teun ligt in bed TV te kijken, ziek, echt ziek. Teun is stil en net als ik als ik in stilte verval, betekent dat dat er iets mis is. Teun is ziek en ziek zijn is zwijgen bij Teun. Hij heeft rode wangen, droge lippen en een neus vol aangekoekte snot. Ik maak zijn gezichtje schoon, geef hem wat drinken, kus hem en laat hem zijn neus snuiten. Hij krijgt een zetpil en blijft lekker liggen. Ik zie een sms van vriendin Yvonne en van Marjon. Ik bel mijn moeder en laat haar weten dat het beter gaat, ze hoort het al aan mijn stem. Dan zit ineens Alyssa op het bed bij Teun. Wat is het fijn dat ze er is, ook voor Teun. Ik ga zo met Bernadette wat boodschapjes doen, effe een frisse neus halen. Dan vanmiddag een sceletscintigrafie plaats, een onderzoek waarbij het skelet zichtbaar wordt gemaakt met behulp van een kleine hoeveelheid radioactieve stof. En ik zal Nicol vanmiddag zien. Het wordt een spannende dag, maar wel een die ik goed kan hebben na zo'n nacht slaap. Metazepam is zo slecht nog niet;.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten