maandag 30 januari 2012

Ik  heb een verontrustend iets bij mezelf ontdekt. Een pijnlijke plek in mijn rechterborst. Daaronder dik weefsel dat anders aanvoelt dan normaal. Ook zie ik een deukje in mijn rechterborst. Een ding is duidelijk, reden om snel naar de huisarts te gaan en dit te melden. Ik maak op maandagochtend een afspraak. Het idee is even laten kijken, gerust gesteld worden en vervolgens gewoon naar het werk gaan. Tenminste dat was het idee. Ik kon pas half tien terecht, dus maar eerst thuis inloggen, om zo alvast mijn mail te kunnen checken en eventuele afpraken te annuleren of opnieuw in te plannen. Ik ben zoals altijd ruim op tijd bij de huisarts. Als ik binnen ben vraag dokter Pril wat er aan de hand is en ik beschrijf zo zorgvuldig mogelijk mijn constateringen. De dokter stelt me vragen, zoals hoe oud ik was toen onze dochter geboren werd, of de ik de kinderen allemaal borstvoeding heb gegeven en of er borstkanker in de familie voorkomt. Nadat we deze vragen hebben beantwoord gaan we over op het onderzoek. Ik ontbloot mijn bovenlichaam en mag voor de dokter gaan staan. De dokter ziet meteen de deuk en zoals ik zelf meld de vervorming. Ik mag gaan liggen en ze onderzoekt beide borsten goed. Ik krijg van haar te horen dat ik goed gehandeld heb en om zorgvuldig te werk te gaan adviseert ze mij om direct een afspraak te maken bij een mammapoli. Er schijnen er diverse in de buurt van Helmond te zitten en we besluiten dat we voor nu ons richten op de mammapoli waar ik het snelst terecht kan. Gelukkig is dat de mammapoli in Einhoven van het Catherina Ziekenhuis. Ik kan dinsdag om 10 uur terecht. Het voordeel is dat je op een dag allerlei onderzoeken ondergaat zodat er na deze dag al een voorlopige diagnose kan worden gesteld. Je krijgt dan een mammografie, een echografisch onderzoek en mogelijk een biopsie of een punctie. Indien dit laatste gebeurd dan zal de definitieve uitslag pas na drie werkdagen bekend zijn omdat het laboratoriium die tijd nodig heeft om te kunnen onderzoeken. Ik ben goed voorbereid, weet wat me te wachten staat en ben eigenlijk content met deze voortvarende aanpak. Ik ga naar huis en in de auto besef ik me ineens dat het een voortvarende wijze van handelen is. Mijn ratio staat in vol ornaat aan, maar mijn emotie beseft ineens het gaat om mij, om mij..... en het is eigenlijk best een raar idee. Al ben ik vol vertrouwen, ik moet dit niet zomaar langs me heen laten gaan. Ik besluit dan ook direct mijn leidinggevende te informeren en hem te vragen om een verzoek. Ik bel Jeroen en vraag hem of ik deze dag wellicht thuis zou mogen werken. Ik wil graag rust inbouwen voor de dag van morgen. Jeroen snapt dat de spanning en vind het niet meer dan normaal. Ik ga lekker thuis aan de slag en heb het idee dat ik alles in control heb.