maandag 14 mei 2012

Ik had gisterenavond een verschrikkelijke pijn. Toen de kinderen in bad waren geweest ben ik ook in een heet bad gaan zitten om te kijken of mijn rug zou kunnen ontspannen om zo de pijn beter op te kunnen vangen. Ik heb meteen 2 pijnstillers genomen en ben op bed blijven liggen en dan op de achtergrond 'Boer zoekt vrouw' op de TV voor de nodige ontspanning. In de keuken stond ineens een mystery cake en Henry kwam hem laten zien. Hij zag er goed uit en rook lekker. Van wie zou de taart zijn was de vraag, best spannend. Ineens zag ik de app van Pauline. Pauline had een worteltjestaart gebakken en vervolgens een groot stuk bij ons op het aanrecht neergezet. Henry geef me thee en stukje taart en hij smaakt echt lekker. Vooral het sinaasappelschaafsel doet het goed en ik geniet ervan. Puck komt me nog even een kus geven en vraagt wat ik heb en ik vertel haar dat ik een worteltaart eet van Pauline. Ze lacht om de worteltaart, een taart van wortel is dat lekker? Ik zeg haar dat het heerlijk is en dat ik er heel snel beter van word. Taart blijft toch een lekker stukje troost. Ik spreek naar Henry mijn wens uit om 1 dag helemaal pijn en klachtenvrij zijn, dat lijkt me zo heerlijk. Na het programma neem ik een inslaper in de hoop dat die mijn spieren ontspant. Ik blijf lekker liggen met 3 kussens in mijn rug en ik laat mijn gedachten wegdwalen, ver van hier, naar mooie en heel ontspannen oorden. Ik denk terug aan de tijd dat ik voor mijn gevoel topfit was en dat ik om de avond even 45 minuten met mijn muziekje ging hardlopen of skaten, een rondje Gerwen of Stiphout of in Zeewolde nog een rondje Zeewolde met Evi op mijn hoofd. Zo maar lekker een eindje weg lopen of skaten, daar kon ik zo van genieten, ik ging door weer en wind. Mijn hoofd dan heerlijk leeg en dan voelde ik me energiek en geweldig. Vooral als het net geregend had, dan was ik echt in mijn nopjes. De heerlijke buitenlucht, de lucht van gras, aarde en bloesem, een frisheid die onbeschrijfelijk is. Dit zou ik zo graag weer kunnen en ook willen doen. Of de tochtjes met de bakfiets en dan de picknickmand mee en samen in het park op een kleedje eten. Soms zaten we met 5 kinderen in de bak. En ik maar fietsen, met het zweet op de rug en zingen, een heel kinderrepertoir kwam dan voorbij. De kinderen zochten dan een mooie plekje uit en daar gingen we dan zitten. De klauterboom was hun favoriete plek en ik genoot dan van hun eetlust, hun enthousiasme en vooral hun plezier. Als ik hier aan denk dan voel ik houvast, hier wil ik naar terug, dit is voor mij een doel an sich. Als het deze week meezit dan wil ik elke dag een stuk wandelen, zodat mijn conditie kan verbeteren. Ik heb echt last van mijn hartslag, deze bonkt mijn lichaam uit bij de minste inspanning die ik lever. Ook een doel, maar ik ga niet forceren, alles op zijn tijd. Ik lig nog steeds op mijn rug en ik voel dat ik wegdommel, ik reis weg in nog meer mooie gedachten en ik reis naar Dromeland, een land waar alles mogelijk is en waar geen beperkingen zijn. Ik hou van Dromeland. In Dromeland voel ik me goed. De nacht gaat zoals altijd, elke 2 uur wakker en het vaste ritueel. In de ochtend sta ik gelijk met de rest van de familie op. Ik weet dat dat de Goden verzoeken is, maar ik moet wat nemen voor de pijn, dus ik wil er uit. Ik eet wat muesli en biogarde en drink thee en eigenlijk ben ik gewoon niet te genieten. Dat merk ik omdat ik me ga irriteren. Ik probeer me te distantieren en ga achter mijn laptop zitten. Toch valt dat niet mee. Ik probeer een andere modus te vinden en dat is door de kinderen constant opdrachtjes te geven, zoals: Wil je je sokken aandoen, eet je brood eens op, doe je schoenen vast aan, kam je haartjes eens. Ik probeer de opdrachten luchtig te laten klinken, maar ik merk dat ik de neiging heb om te gaan schreeuwen als het me niet snel genoeg gaat. Ik hou me in en blijf mijnn best doen, maar het zweet staat deze ochtend me al op het voorhoofd. Toch verloopt het redelijk en vertrekt Henry -na zijn act I'm sexy and I know it (jammer dat ik het niet getaped heb :)- met de kinderen naar school. Ik blijf achter aan de keukentafel en zachtjes aan verdwijnt het zweet alweer. Bernadette is er zo meteen, gaan we samen doen alsof we verstand hebben van de ipad, want zij heeft gisteren een ipad voor moederdag gekregen en wil mijn expertise. Hilarisch, ik ben echt een digibeet eerste klas :) We gaan kijken wat deze dag ons gaat brengen. Ik hoop dat de zon blijft schijnen en dat straks een mooie wandeling een feit gaat worden. Ik ga de dag plukken en niet kniezen en niet zeuren.

Bernadette is er inderdaad vroeg en ze heeft al inkopen gedaan. Verse spinazie, een bron van ijzer zegt ze. Dus we eten spinazie vanavond. We drinken wat en we besluiten een wandelingetje ge maken, een rondje in het park en even rusten op een bankje. Doet me denken aan een liedje van Herman van Veen, later heet het geloof ik. Ik geniet hiervan, ben een tevreden knapperd. Dan eenmaal thuis vindt Bernadette een pan in de schuur waar ooit kippensoep in zat, té walgelijk voor woorden. Pim krijgt ook weer een fris en fruitig onderkomen en dat geeft even tijd om van cavia tot mens een gesprek te voeren en om hem te knuffelen. Pim geniet van de aandacht en knort tevreden op mijn schoot. De dag is goed begonnen. Bernadette gaat Fiene van de PSZ ophalen en we gaan hier een broodje eten, daarna lekker buiten in de stoel genieten van het zonnetje en misschien wel lekker dutten. Het leven is zo slecht nog niet :)

Ik dut ruim een uur en Bernadette werkt als een paard, ik voel me gewoon schuldig. Ik zit, ik lig, kijk wat op mijn laptop en klets wat met Fiene over van alles en nog wat. Bernadette gaat naar huis voordat de kinderen thuiskomen en ik kan alleen maar denken hoezeer ik dit allemaal waardeer. Alleen Guus komt thuis, want Teun is bij de oma van Nick en Puck bij Isabelle. Guus gaat spelen met Wessel en al snel zijn ze met de mannen van de buurt aan het voetballen op het veldje, ook onze smurf Guus van 4. Zo stoer zoals hij meedoet. Ik sta heel trots aan de zijlijn te kijken. Henry gaat Puck ophalen bij Isabelle en als Teun er is gaan we eten. Daarna naar als toet naar de ijssalon. Thuis nog even spelen, wassen en naar bed. Wat een geweldige dag. De avond kent veel pijn, maar uiteindelijk vallen we na een bad in een onrustige slaap.