grenzen respecteren

Laat ik vooral niet klagen over het weer, want het is gewoon zomers weer en heerlijk om zonder jas de deur uit te kunnen. Dat de nachten dan wat  broeierig zijn dat nemen we op de koop toe. Slapen is toch al niet mijn sterkste kant en met zo'n hoge temperatuur in de slaapkamer wordt slapen niet eenvoudiger. Vanacht ben ik op de bank gaan liggen en onze Puck volgde mij direct. Ook zij lag te dampen in haar bedje. Puck aan de ene kant van de bank en ik aan de andere kant en we hebben zo toch 2 uur geslapen. Rond die tijd was het al weer aardig afgekoeld boven, dus toen zijn we weer in onze eigen bedjes weer gaan liggen. Puck vond het erg gezellig en zo maak je dan van de nacht weer wat bijzonders. Ik word wel weer brak wakker, maar ook dat went. Ik begin met een bad, doe mijn kleren aan en neem dan mijn pijnmedicatie zodat ik de dag goed kan beginnen. Ik help de 3 musketiers op weg en je merkt ook bij hen dat het warme weer erin hakt. Ze gaan veel later slapen en slapen net als wij moeizaam. Onze Guus heeft van die prachtige wallen onder zijn oogjes en is deze ochtend zo duf als een konijn. Vanavond is S.O.S.-avond op de Wilhelminaschool. Slapen Op School! Ze kijken er naar uit en ik houd mijn hart vast. Geslapen zal er niet zoveel worden, dus de zaterdag wordt een enerverende dag denk ik dan maar. De kinderen zien het als een groot feest en zo moet het zijn. Voor Puck is er vandaag ook nog feest van meester Jan. Ze heeft niets geknutseld, want Puck had er geen zin in en vond het niet nodig, omdat er geld is ingezameld waar meester Freek een kado voor heeft gekocht. Ergens best jammer, maar het moet vanuit haarzelf komen en niet vanuit ons. Ik ga vanochtend samen met Yvonne wat leuks doen. 1 activiteit per dag is me gisteren verteld, dus deze ochtend wordt mijn activiteit. We gaan samen even de stad in en daar een bakkie doen. Ik kan er nu al naar uitkijken. Vanmiddag zijn de kinderen vrij, pittig, maar ik ga in de stoel en houd me gewoon koest. Dat is de opdracht en die voer ik dan ook zo goed en kwaad als het kan uit. Ik wil fit blijven en voorkomen dat ik in de koude-aanval schiet. We gaan deze dag weer heerlijk omarmen.

Yvonne is hier om 10 uur en heeft een luchtbed en inflatable luchtbedje voor ons meegenomen. Helemaal goed, voor Puck en Teun en Guus kan dan op een tuinkussen Slapen Op School. We gaan met de auto de stad en parkeren achter de HEMA. Ik wil nog wat shortama's voor Guus en Teun, zodat ze de zomer in kunnen met genoeg nachtkleding. We slagen in een half uur, dus missie geslaagd. Dan gaan we lekker bij ZIEN op het terras zitten en daar kletsen we gezellig en genieten we van de cappucino's. Wat een heerlijke dag en het weer is zo zalig. Een heerlijke wind die ons verkoeld en de zon die het heel aangenaam maakt. Deze dag is nu al TOP. We gaan rond half 12 naar huis en we nemen afscheid. Yvonne gaat naar haar mannen en ook ik ga de kinderen uit school halen. Teun wil bij Lars afspreken en Puck en Guus gaan mee naar huis. Daar eten we lekker bolletjes en gaan ze met water in de tuin spelen. Ik pak de spullen voor de S.O.S.-avond in en zet alles keurig klaar. Daarna ben ik op en ga ik in de luie stoel in de tuin en zeg tegen de kinderen dat mama even gaat rusten omdat ze heel moe is. Ik zet mijn luie stoel in de schaduw in de ligstand, zodat mijn rug kan ontspannen, ZALIG. De kinderen spelen met water in de tuin en ook Morris, Loek en Merlijn spelen even met het water. Dan gaat iedereen verder en ze gaan naar Morris, tenministe dat is wat Puck zegt. Ik geef toe aan mijn moeheid en dommel weg. De wind laat de bladeren van de bomen ritstelen, de geluiden van de wind, de vogels, mooiere rustgevende geluiden kun je je niet wensen. Ik ben denk ik 45 minuten in mijn eigen ontspannen wereld en dan staat Guus bij me. Hij vertelt dat hij bij Wessel is en daar onder een sproeier mag lopen en dat zijn gezicht dan helemaal nat wordt. Hij zegt ook dat Wessel morgen het badje in de tuin gaat zetten en ik beloof hem dat wij dat ook zullen doen als het weer zo prachtig blijft. Hij zegt met zo'n lekker koppie 'echt?' en ik knik en hij loopt weg met een stralende lach. Hoe mooi kan deze dag zijn. Het ziekenhuis belt en als ik opneem hoor ik dat mijn TACinfuuszakken niet binnengekomen zijn en dat wellicht de kuur niet door kan gaan. Even later word ik weer gebeld en krijg ik te horen dat TACkuurinfuuszakken net binnengekomen zijn, dus de kuur gaat gewoon door. Ik ben opgelucht. Henry gaat straks Teun ophalen en hij zal mijn thuismedicatie (de dexamethason, Emmend en Kytril) voor de kuurweek ophalen bij de apotheek. Rond 16 uur krijg ik last van mijn spieren en neem ik wat extra paracetamol en dan net komt Florine binnenlopen met een heerlijke schaal aardbeien. Wat een zalig geschenk, echte zomerkoninkjes, daar zijn we (en ik ook nog gelukkig) dol op! Vanavond eten de kinderen pizza, het begin van een heuse feestavond. Pizza thuis en slapen op school. De kinderen vinden het de happening van de week. En ik? Ik vind het nog best spannend. Gaat het goed als ze moeten plassen en zullen ze wel wat slapen? Ik wil mezelf er niet teveel over laten nadenken, want dan heb ik wellicht de neiging om te gaan rumineren. Dus ik ga er vanuit dat ze genieten en dat overal aan gedacht is. Wel zet ik mijn telefoon vanavond op geluid voor het geval dat één van de drie een accute aanval van heimwee gaat krijgen, want je weet maar nooit. Ik ga een wandeling maken door de buurt om te kijken waar Puck en Guus uithangen en wat ze aan het doen zijn. Ik hoor de stem van Puck en ik loop er op af. Ze is bij Florine en ook Guus is er en ze zitten heerlijk te genieten in een zwembadje. Puck ziet me en ze begroet me en zegt me ook weer gedag en ze gaat verder met genieten. Ik kan niet anders zeggen dat deze dag wederom een dag is om vol trots op terug te kijken, gewoon een TOPdag, geluk, plezier, rust, liefde en tevredenheid. Ik heb mijn grenzen gerespecteerd, wat wil een mens nog meer.......

liggend vanuit mijn luie stoel zie ik dit, een strak blauwe hemel, bomen waarvan de bladeren mij de ontspanning kado geven door het spel dat de wind met de bladeren speelt, hoe mooi kan het leven zijn...