slapeloos

Hondsmoe en slapeloos. Het is half 2, ik heb zelfs al een temazepam genomen (volgens de arts een perfectie inslaper) en ik zit beneden ontzettend wakker te zijn. Ik heb een bakje cruesli gepakt en zit achter mijn laptop aan mijn vertrouwde plek aan de keukentafel. Ik vraag me af waarom de temazepam geen uitwerking heeft op mij. Het zou toch op zijn minst me in een zeer ontspannen staat moeten brengen, maar niets is minder waar, getuige mijn positie hier aan tafel. Het rare is dat ik eigenlijk heel erg moe ben, maar toch lukt het me niet de slaap te vatten. Mijn lichaam geeft er niet aan toe of kan er niet aan toegeven. Telkens als ik denk ik heb een goede houding gevonden om te liggen doet er iets pijn of komt er ergens een kramp. Gevolg: ik lig rusteloos te zijn en draai van links naar rechts. Ik hoop dat ik straks ga liggen en naar dromeland vertrek. Ik heb zo'n zin om een paar uur in mijn eigen droomwereld te zijn. Een wereld waar het lekker ruikt naar een regenachtige dag in de zomer, waar de zon schijnt, maar waar het niet warmer is dan 23 graden. Waar een kabbelend beekje is en waar van die mooie libelles vliegen. Waar je in alle stilte kunt gaan zitten en waar je een kunt zijn met je omgeving. Ik stel me voor dat ik daar zit en dat ik naar de spaarzame wolken kijk die aan de hemel staan en die spelen met de zon. De zonnestralen spelen op hun beurt weer met het water, ze reflecteren scherp en dan even weer niet, door het spel met de spaarzame wolkjes. Het water beweegt niet, alleen als een watervlieg op het water landt. Ik kijk alleen maar en wordt er rustig van, heel rustig en ik geniet. Er heerst een natuurlijk stilte, want er is insectengezoem en kabbelend water te horen. Ik word rustig van deze gedachten en zou willen dat deze gedachten straks de basis van mijn droom kan zijn en dat die droom minimaal 5 uur zou mogen duren. Als dat kan dan ben ik een heel gelukkig mens om 5 uur aaneengesloten te kunnen slapen. Slapen is voor zovelen een vanzelfsprekendheid voor mij niet. Slapen gaat mij niet altijd een makkelijk af. Een onrustige slaper noemen ze mij, die bij het minst of geringste wakker is. Heb van mijn leven nog nooit een wekker gezet bijvoorbeeld en ben nog nooit te laat wakker geworden. Het hoort bij me, maar ik wil nu zo graag een mooie droom slapen en dan gelukzalig wakker worden en de hele dag in die stemming blijven hangen. Ik ga het zo proberen, met mijn buikje vol cruesli en met de gedachten van een mooie droomwereld is de basis toch gelegd. Ik doe mijn schoenen vast uit, zodat mijn voeten straks lekker in het water kunnen spetteren. Ik ga het proberen en ik in mijn hoofd hoor ik al wat gezoem, slaap lekker......