Bloedwaarden zijn goed

Vanochtend moest ik al vroeg in het ziekenhuis zijn. Ik ben om 8 uur vertrokken en Henry heeft de kinderen naar school gebracht. Ik begon met bloedprikken via de Citoprocedure. Dat gaat heel voortvarend, je krijgt voorrang, dus krijgt een bonnetje gaat naar de balie voor stickertjes en je kunt direct een kamer in om te prikken. Tijdsinspanning is maximaal 10 minuten. Ik hou hier wel van. Na het bloedprikken mag ik naar het toxiciteitsspreekuur. We nemen even de klachten door en mijn longen worden gecheckt. Mijn pijn is afkomstig van de kleine spiertjes in mijn rug en door de ademhaling wordt deze geactiveerd. Onschuldig, dus ik hoef me geen zorgen te maken. Mijn maagzuur gaan we bestrijden met een maagbeschermer, dus ten tijde van de chemo ga ik aan de maagbeschermers en dan zullen ook mijn maagklachten als sneeuw voor de zon verdwijnen en wellicht ook de gerelateerde darmproblemen. Ik ga nog fluitend de kuur door als dit zo door gaat. Voor mijn droge ogen volgt een advies en zo ook voor de blaasjes in mijn mond en ik kan er eigenlijk weer tegenaan. Mijn gewicht blijft goed en mijn bloeddruk is wat aan de lage kant, maar ik ben niet duizelig, dus dat is verder ook OK. Mijn bloedwaarden zijn ook prima in orde, dat lichaam van mij is sterk wordt gezegd en ik voel me door deze uitspraak trots. Dat geeft mij een goed  gevoel. Ik maak een afspraak voor morgen om te weten hoe laat ik de kuur mag ondergaan en er worden weer nieuwe afspraken ingepland. Morgen sta ik om 11 uur ingepland, een fijne tijd. Ik kijk er niet naar uit, maar denk wel het kan er maar weer opzitten en inzitten. Straks het erfelijkheidsonderzoek, dat zal mij benieuwen, maar ik moet er veel geduld voor opbrengen want de uitslag zal 3 tot 6 maanden op zich laten wachten. Ik ga in de tussentijd even naar huis, dat is beter wachten dan in het ziekenhuis. Kan ik nog even lekker een tosti eten, want daar heb ik trek in. Dan weer samen met Henry naar het ziekenhuis en vanmiddag een nieuwe bril uitzoeken. Mijn bril is gevallen en is stuk, mijn lenzen mag ik tijdens de chemo eigenlijk niet in vanwege ontstekingsgevaar, dus een nieuwe bril. De dexamethason doet al aardig haar werk, dus ik flipper weer lekker de dag door, ben niet te stuiten, ben gewoon zo stoned als een garnaal, tenminste hyperactief. Ik kom deze dag en ook de kuur wel weer door met dank aan de dexamethason, een powerwondermiddel. Deze kuurweer begint in ieder geval positief, dat proberen we deze week zo vast te houden.