10 april dinsdag

Door mijn nachtelijke gespook slaap ik dwars door de ochtendspits heen. Ik word pas wakker als iedereen klaar staat om naar school te gaan, dus ik ben gelukkig nog op tijd voor de kussen en de knuffels. Ik heb nog redelijk geslapen, dus we zijn weer klaar voor de dag. Ik begin met een ontbijt en heb nog steeds last van mijn maag, een zeurend gevoel. Ik ruim de vaatwasser uit, doe de was en maak de badkamer en toiletjes schoon. Ik zet het avondeten klaar en de telefoon die gaat. Het is Barbara en zij vraagt of ik me goed voel. Ik voel me eigenlijk aardig goed en we praten al honderduit. Ze komt gezellig om 11 uur en dan hebben we heerlijk alle tijd en rust om blij te kletsen en we eten gewoon hier thuis kan ik lekker de pruik de pruik laten :). Ik ga lekker in bad en dan is mijn moeder er al, of ze wat kan doen, maar ik heb het zelf al kunnen doen. We drinken een bakkie koffie en we kletsen wat en dan staat Barbara al op de stoep. We gaan uitpluizen of we ergens niet in de stamboom familie zijn, want Barbara heeft dezelfde achternaam als mijn moeders moeder. Het zou toch om te gillen zijn, als het zo is. Mijn moeder gaat weer en we kletsen honderduit, ik krijg een bodymelt en een body oilspray, Barbara weet van de ervaring van haar moeder precies wat mijn huid nodig heeft. Het is fijn dat Bar er is en het is net alsof ik haar gisteren nog gezien en gesproken heb, vertrouwd, fijn en gezellig. Voor de kinderen heeft ze ook nog grabbeltonkadootjes, waarvan ik er één in al mijn enthousiasme al uit het papier heb gehaald. Deze kadootjes leg ik alvast in de grabbelton en pas zondag komt deze weer te voorschijn. Voordat we het weten is het tijd om te eten en ik had in de ochtend al broodjes afgebakken, dus ik zet wat lekkers op tafel en we praten gewoon door. Dat kunnen wij samen echt uren over vanalles en natuurlijk ook over Veronica. De borrels zijn niet meer wat het geweest is en het is toch zonde. De vrijdagmiddagborrel, begon om half vijf en duurde soms wel tot in de kleine uurtjes. Wat een pret hebben we er gehad, Barbara (achter de tap ook wel barmoeder), Henny, Annette, Jos, Josephine, Assie, Willem, Huib, Sander, Dennis,  en velen anderen. Toch waren het altijd dezelfden die zich laat op de avond waagden aan karaoke zingen :), dansen en soms heel zinloos bezig zijn en dat was echt stoom afblazen na een week werken. Altijd in de startblokken om half vijf en dan klonken we met een ijs en ijskoud dropshotje, zalig!. Was het geen dropshotje dan was het een Sheridans of een lekkere prosecco,  maar ook een gewone droge witte wijn deed het goed en altijd wat hapjes, want bij een drankje hoort een hapje. En ach daarna een colaatje in een wijnglas zag er ook heel gezellig uit, want we moesten natuurlijk gewoon met de auto naar huis. Het is niet meer wat het geweest is en zo gaan die dingen. Na de lunch vertrekt Barbara en ga ik nog even liggen voor dat de kindertjes uit school komen. Wat een heerlijke dag zo. Ik nestel mij op de bank, smeer wat bodymelt op mijn handen en zet de wekker van mijn telefoon zodat ik niet te laat wakker word, mocht ik in slaap vallen. Ik doezel heerlijk weg en de geur van de bodymelt brengt me terug in de tijd, een heerlijke tijd. De tijd dat we we met de portugalclub in Portugal zaten. Hilarische onvergetelijke tijd! Ik zie weer voor me hoe Bar en ik de handstand tegen de muur deden en ter aarde storten. Hoe we met zijn allen, na de nodige portugese wijntjes, het zwembad indoken, lang leve de lol, wat een plezier met elkaar, eten, lachen, drinken, praten en dansen in een lokale bar tot we er bij neer vielen en elke keer weer prachtig weer. Ik ben volledig ontspannen en dan hoor ik mijn telefoon, het is weer tijd, jammer, want ik had wel langer in deze herinnering willen blijven hangen. Maar het is tijd voor de drie musketiers, Puck, Teun en Guus. Teun wil graag afspreken met Lars, maar er is zwemles vanmiddag, dus dat kan niet doorgaan. Na de ranja en de chips, die ze van me hebben gekregen, vertrekt hij met Guus naar Nick en daar spelen ze nog even. Puck schrijft een verhaal over prinses Nadine, koning Puck en Pasen. Puck haalt de mannen op, ze gaan in de zwembroek en pyjama en dan is het zwemlestijd. Papa gaat met ze naar 't Wolfsven voor de zwemles en ik zal het eten verzorgen. Een machtig mooie dag zo, een dag waar je weer op terugkijkt met een glimlach op je gezicht. Ik heb het nog niet op geschreven of mijn maagprobleem verplaatst zich naar mijn darmen en ik blijf naar de toilet toerennen. Het lucht in ieder geval op, maar laten we hopen dat het hierbij laat en dat deze kwaal me verder voor de avond en de nacht bespaard blijft. Om half zeven zijn we weer compleet en komen de ze weer uitgelaten binnen. Ik heb als verrassing voor hen poffertjes. Normaal is dinsdag pastadag,  maar ook dat krijg ik niet meer weg. Dus voor ons AVG en de kinderen mogen dat of de poffertjes. Natuurlijk willen ze allemaal poffertjes en ze eten er een hoop en smikkelen er lekker van. Daarna gaat Puck haar broertjes voorlezen en dan mogen ze nog 5 minuutjes op hun kamer spelen en dan gaan ze slapen. Lekker vroeg, zodat ze in de ochtend ook weer gewoon hun bed uit te krijgen zijn. Een prima dag en een fijne gezellige dag. Ik ben een blij en tevreden knapperd!