maandag 23 april 2012

Het is vakantie. Geen schoolstress vandaag, maar rustig aan de dag starten. Puck, Teun en Guus gaan vanochtend bij Tante Det en Fiene spelen; ze gaan er koekjes bakken en ze hebben er zin in. Hier thuis komt Els van Care for Cancer om met mij te praten. De nacht was dramatisch. Mijn lichaam heeft gestreden tegen de koorts, rond de 38,3 bleef de temperatuur hangen. Nachtelijke hitte noem ik het. Met rust en stilliggen kom ik de nacht dan ook wel weer prima door. Aan de ontbijttafel wordt er gezellig gebabbeld. Puck eet wel 3 boterhammen en Teun eet er 2. Guus knoeit met zijn bolletje zonder iets erop en kijkt als een zombie om zich heen. Onze Guus is geen ochtendmens. Hij begint dan toch na wat getreuzel te eten. Ik eet lekker 2 geroosterde boterhammetjes met een kopje thee, die weer eens niet smaakt. Toch drink ik het alsof het de lekkerste drank is die er bestaat en dat helpt. De vormpjes van de koekjes liggen al klaar om mee te nemen. Guus heeft bepaald dat hij deze mag dragen en hij zegt het wel drie keer, want hij ziet het als heel voorname taak. Drie kleine bakkertjes gaan op pad, ze zullen de lekkerste koekjes bakken die er bestaan in de meest prachtige vormen. Drie kleine koekenbakkers die zullen worden versterkt door koekenbakker Fiene. Kneden, smikkelen van het deeg, knoeien en lachen, ze zullen gaan genieten de koekenbakkers! Twee weken hebben ze vakantie, dus naast koeken bakken, staan logeren, spelen en lol minimaal op het vakantieprogramma. Ik geniet van het feit dat zij genieten, maar het kost me ongelofelijk veel energie en dat is me totaal vreemd. We gaan genieten deze week en vooral doseren. Want met de juiste dosering krijgen we ook een prachtig leuke tijd. Ik kijk er naar uit.

Om 10 uur komt Els van Care for Cancer. Henry is nog even thuis gebleven, beetje rommelen, maar ook om gewoon te weten hoe mijn dag gaat starten. Els is een dame die meteen een vertrouwdheid uitstraalt en dat voelt meteen al goed. Henry geeft ons thee en koffie en wij hebben het over wat Els voor me zou kunnen betekenen. Nou heel veel, ik wil mijn gevoel in balans krijgen, ik wil grenzen aan leren geven en ik wil leren loslaten. En dat allemaal door zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven. Els kan me hier wel bij helpen. Ik vertel haar dat ik van me af schrijf en dat het inderdaad lijkt of ik het allemaal wel weet, maar eigenlijk weet ik het allemaal niet en doe ik maar wat. Ik ben niet sterk, maar ik overleef en ben soms doodsbang, dat is precies het juiste woord. Els luistert goed en weet me goed op weg te helpen, ook met praktische dingen, zodat ik ook straks los kan laten en niet de regisseur probeer te blijven. We nemen ruim de tijd en maken een vervolgafspraak. Dit voelde goed, hier kan ik mee vooruit en het geeft me weer positiviteit. Als Els weggaat bel ik met Caprice en ook wij kletsen weer bij. Ik probeer te bedenken wat ik wil eten, maar verder dan beschuit kom ik niet, dus ik eet beschuit en worstel me door mijn derde kop thee van de dag heen. Ik ga zo naar zuslief om de koekenbakkers te bekijken en ik zal ze gaan brengen naar mama waar ze mogen logeren. Deze dag voelt best goed. Het is ook heerlijk weer, de vogels gaan tekeer en de zon die schijnt. Ik voel me vandaag een zwetende knapperd, want heet heb ik het nog steeds, maar het rare is dat ook dat went. Ik maak me er al weer minder druk om. Ik heb op advies van Els vaseline in mijn neus gesmeerd en het geeft verlichting bij de wondjes die boven in mijn neus zitten. Het blijven de kleine dingen die het hem doen. Ik heb mijn thee half op, genoeg, ik krijg het niet weg. Ik pak de spulletjes van de kinderen en ik ga er op uit. Dat is alweer een leuke happening van deze dag. Ik ga zelf er op uit, met de auto, heerlijk met een muziekje op de achtergrond. In alle rust, zonder haast en in een tempo dat heel aangenaam is. Dit houden we vast!

Ik word warm welkom geheten bij Bernadette en de mooiste koekjes zie ik op een schaal liggen. Prachtig. Ik proef er een en het zijn echte kinderkoekjes, heerlijk voor het oog :) Ze hebben plezier gehad. Ik probeer weer een thee en ik drink het kopje nog leeg ook, chapeau! Dan vertrekken we naar oma. Ik ga nog even via ons huis om de leapfrogs en Nintendo DS op te halen. De kleurplaten van tante Det gaan ook allemaal mee. Hier kunnen ze prima mee vooruit. Ik vertel mama van deze dag, drink niets want wegkrijgen lukt niet en vertrek richting huis. Ik ga nog even bij de AH XL binnen, want ook de mini's doen in huize Schreur hun intrede :) En dan heerlijk naar huis. Ik ben moe en trakteer mezelf op een cappucino, zo'n kant en klaarzakje en die smaakt me toch een partij lekker. Hier word ik echt blij van. Ik zet het vlees op het vuur zodat het lekker kan stoven met een scheutje witte wijn. Ik voel me ineens ongelofelijk goed. Wellicht doordat deze dag met zijn activiteiten me veel heeft gebracht. Ik wil nog even bij Willeke langs gaan, maar ik krijg geen respons op mijn sms, dus ik wacht nog even. Het is rustig in huis en ik  geniet van de stilte en van het geluid van het pruttelend vlees op het vuur. Vandaag is een mooie dag, een dag die in een aangenaam tempo is verlopen. Eigenlijk zou iedereen een tempo terug moeten nemen en niet pas als je er toe gedwongen wordt. Het leven wordt er veel aangenamer en intenser van. Dat ik me dat nu pas besef, bedenk ik me. Ik ben er nu aan toe om dat te beseffen en dat is een kostbaar gegeven. Je leven is een continue leerproces en ik leer echt iedere dag meer, ik sta er voor open en heel soms blijf ik er mijn ogen voor dicht doen, gewoon omdat dat dan even mijn beste remedie is. Ik ben een gelukkige knapperd!