kriebel op de kop :)

De dag verloopt rustig. Mama is er en doet wat in huis, ik zit lekker lang in mijn joggingpak aan de keukentafel en drink koffie!!!! Normaal drink ik heel zelden koffie en dan ook nog met heel veel melk, maar mijn smaak is veranderd, dus koffie, het liefst zwart, is voor mij nu drinken met pit. Ik neem niet teveel, want vanacht heb ik nauwelijks geslapen, wellicht door de koffie:) Ik bel gezellig met Caprice en dan belt het ziekenhuis om even alles door te nemen na kuur 2. Ik benoem alle kwaaltjes en stel de vragen die ik wilde stellen. Ik heb volgens de arts geen depressie, maar door de chemo treedt de overgang vervroegd in en dat zorgt voor stemmingswisselingen. Dat woord klinkt zoveel mooier dan het is, het klinkt nog geeneens vervelend. Maar in mijn geval staan stemmingswisselingen gewoon gelijk aan huilenbalken geblazen, labiel zijn in de macht 2. Dus stemmingswisselingen zijn voor een arts een normaal verschijnsle; hier is niets aan te doen. Dus ook hier accepteren dat het zo is, ik kan het namelijk onmogelijk veranderen. Andere verschijnselen of kwaaltjes zijn met tips goed te verhelpen of te behandelen; het gaat voorspoedig. De vermoeidheid is iets waar tevens weinig aan te doen is, dus leren doseren is de oplossing en dat verloopt vooralsnog naar tevredenheid. Kortom alles is aardig in control en we gaan door waar we mee bezig zijn. Ik ben maar weer eens een tevreden knapperd. Nicole belt dat ze in de buurt een afspraak heeft en we gaan samen bij mij thuis het lekkers eten dat zij heeft ingekocht. Mijn moeder gaat weg en ik zorg dat ik me even lekker douche en weer fris en fruitig in het leven sta. Als Nicole komt is er allerlei lekkers. Kaas/pizza brood, suikerbrood, rozijnen/spijs brood en de lekkerste Glacékoek die ik ooit gehad heb afkomstig van een bakker in Nieuwegein. Nou bakker in Nieuwegein: ik hou van je ! We nemen voor het zoutgehalte beiden nog een lekker stuk old Amsterdam en we genieten. We kletsen lekker wat af en dan moet Nicole door naar haar afspraak. Dit zijn de intermezzos die mijn dagen heerlijk maken. We nemen afscheid en zeggen elkaar het zijn de kleine dingen die het hem doen. Ik ga lekker een boodschapje doen en haal de kinderen uit school Ik heb mijn pruik niet op, dus als ik bij Guus ben en hij loopt de klas uit vraagt hij me: waar is je pruik? Hij zegt dat met een kinderlijk enthousiasme, schreeuwend hard, dus de ogen richten zich even op mij. Ik antwoord: omdat mama kriebel op de kop heeft. De normaalste zaak van de wereld vindt Guus dat en hij zegt Oh. We gaan door naar Teun en via de klas van Teun naar Puck. De drie musketiers zijn compleet en ze zijn een beetje moe. We rijden naar huis en in de auto wordt bekonkeld wat ze zouden kunnen gaan doen voordat ze naar zwemles gaan. Teun wil kleuren en tekenen en Guus en Puck gaan verder met hun parfumlaboratorium en natuurlijk tekenen ze ook nog. Zelfportretten, prachtig! Dries komt het oude bed van Puck ophalen en moet er aan geloven, hij krijgt het brouwsel te ruiken en zegt heerlijk tegen ze. Zijn gezicht spreekt boekdelen, maar de kinderen glunderen van trots. Dan gaan ze rond vijf uur met papa naar de zwemles, in pyjama, mijn musketiers, mijn lieve kindertjes. Ze krijgen van papa nog wat lekkers dat ik niet mag zien en houden het achter hun rug en denken dat ik het niet weet en gieren van de pret. Wat leuk om te zien en naar te kijken. Het eten is zo goed als klaar, dus ik ga in alle rust mijn dag opschrijven. Ik geniet van deze dag, van de kleine dingen en van het feit dat ik een soort innerlijke rust gevonden heb. Al is dat maar voor een dag, het voelt goed en aangezien we leven van dag tot dag,  is dat een prima constatering. Morgen een nieuwe dag en dan zien we vanzelf wat deze weer brengen gaat. Ik luister naar de 3 j's en zij zingen jij danst me door mijn donkere dagen heen. Ik luister naar de tekst en geniet ervan en vind het een prachtige tekst, ik maak mijn eigen beelden terwijl ik luister naar dit lied en ik zit in een oase van rust. Ik geniet en morgen hoop ik weer te kunnen genieten, zalig!

songtekst 3 j's:

De wind koelt de aarde
Het vuur warmt het water
Wij zijn de weg tussen vroeger en later
Soms zal het stijgen
En soms zal het dalen
Ik zal op je wachten
Ik laat je niet achter

Ooit komt de weg tot een einde
Hou jij m'n hart dan vast
Sterven we samen, niet alleen
Ik stel jou sombere vragen
Jij danst me door m’n donkere dagen heen

Leer ik jou in je waarden
Een vreemde verlatingsdrang
Leidde m’n weg langs de hoeken en gaten
Je weet het te dragen
Je kent m’n verhalen
Ik lees je gedachten
Je zweeg maar en lachte

Ooit komt de weg tot een einde
Hou jij m'n hart dan vast
Sterven we samen, niet alleen
Ik stel je sombere vragen
Jij danst me door m’n donkere dagen heen

Dans me, Dans me, Dans me
Door m’n donkere dagen heen

En ooit komt de weg tot een einde
Hou jij m'n hart dan vast
Sterven we samen, niet alleen
Ik stel je sombere vragen
Jij danst me door m’n donkere dagen heen

Dans me, Dans me, Dans me
Door m’n donkere dagen heen

Ooit komt de weg tot een einde (Dans me, Dans me)
Dans jij me, door m’n donkere dagen heen (Dans me)
Hou jij m’n hart dan vast (Dans me, Dans me)
En dans me, door m’n donkere dagen heen (Dans me)
(Dans me, Dans me, Dans me)
Dans me, door m’n donkere dagen heen