nachtelijke activiteit

Ik ben rond half 8 uit de veren, maar ik heb weinig slaap gehad. Mijn lichaam is weer eens in de war en mijn darmperistaltiek speelt op. Ik besluit om half drie maar naar beneden te gaan. Ik ben echt klaar wakker. Ik pak wat te eten en ga achter mijn laptop zitten. Ik ga chatten bedenk ik me. Op dit tijdstip is het natuurlijk niet normaal om te gaan chatten, dus ik kijk of ik mijn familie in Amerika online te pakken kan krijgen. Helaas het lukt me niet. Op Facebook zie ik de vraag van Monique of iemand nog leuke boeken heeft voordat ze het ziekenhuis ingaat. Ik weet er wel 100, maar bedenk me dat je in een ziekenhuis vooral luchtig weg moet kunnen lezen. Ik meld haar dat ik wel een boek weet en leg vervolgens 2 boeken klaar. Een luchtig makkelijk leesbaar boek en een prachtig boek dat je in een adem uitleest. Zo prachtig, zo mooi, zo indrukwekkend geschreven, het heeft echt nadat ik het gelezen had dagen in mijn hoofd gezeten. Het is  het boek van Tatiana de Rosnay, haar naam was Sarah. Een echte aanrader. Beide boeken liggen alvast klaar op de keukentafel, dan kan ik deze morgen even brengen. Ik lees zelf nog wat en besluit dan rond de klok van half vijf weer te gaan slapen. Ik val uiteindelijk in slaap tot half acht, dus redelijk. Om half acht moet ik er weer uit. Een leuke uitspraak is dan: niet opgestaan is de dag niet begonnen, maar het is pure noodzaak, ik moet nodig opstaan vanwege de darmperistaltiek. Eenmaal beneden neem ik een kopje thee met een beschuit en de kinderen zijn geheel zelfstandig bezig. Tandenpoetsen, haren kammen en onze Guus wil zelfs gel in zijn haar. Hij lijkt met gel op Justin Bieber zegt hij en hij wil ook de kleren van Justin Bieber aan. ik zeg hem dat Justin er net zo uit ziet als hij nu. Hij gelooft het niet, dus ik laat via google Afbeeldingen foto's van Justin Bieber zien. Hij vindt dat hij er op lijkt en hij wil een nieuwe jas, zo'n leren jas die Justin Bieber ook heeft. Henry en ik lachen om onze ijdeltuit. Ik aanschouw het ochtendspel en alles is helemaal in control. Ik ben trots, mijn Henry heeft zichzelf een systeem aangeleerd dat prima werkt, ook zonder mij. Puck maakt helemaal zelf een staart. Ze zegt me ook: ik doe het zelf, want papa kan het niet. Ze legt uit dat ze het eerst borstelt, dan glanst het en dan doet ze de elastiek in. Ik zeg haar dat ik trots ben en dat het heel mooi zit. Ze straalt en ze ziet er zo lief uit vandaag met haar rokje. blouse en legging. Ze is ook lief, eem echt intens lieve meid, die steeds beter leert om te zeggen wat ze zelf vindt en denkt en ik ben een trotse moeder, een hele trotse moeder. Ik ga me aankleden. De dag belooft weer mooi te worden. We starten met een verjaardag en de kinderen zijn vanmiddag vrij, zo ook donderdag en vrijdag. We gaan lekker rustig aan doen, geen haast, gewoon even genieten van elkaar. Carpe Diem!