zondag 28 oktober 2012

zondag 28 oktober 2012 dag van de stilte

Stilte is universeel. Stilte is van niemand en toch ook weer van ons allemaal. Daarom verbindt stilte, het verbindt mensen met elkaar. Stilte zet zintuigen op scherp en laat je voelen. Vandaag is de dag van de stilte!


De dag van de stilte, die vandaag haar eerste verjaardag viert, laat ons een prachtige blauwe hemel zien en een zon die over een zilvergrijs laagje vorst schijnt. Dit plaatje is het kado van deze dag, een traktatie voor het oog. In stilte zijn Puck en ik gisteravond om 9 uur in het grote bed gaan slapen. De vermoeidheid van lijf en geest, het rustige ritme van onze ademhaling en de warmte van het heerlijke bed, zorgde ervoor dat we heel snel in ons eigen dromenland belandde. De kracht van stilte, die verbindt en die innerlijke rust geeft. Stilte is zalig. Ik heb een wens om volledige stilte te ervaren, bij voorbkeur in een bosrijke omgeving en dan meditatief helemaal tot mezelf komen. Een plek waar niets is, geen TV, geen radio, gewoon waar je op jezelf aangewezen bent en dus helemaal tot de kern van je zijn kunt komen. Even weg van alles en iedereen en bezinnen.

Puck is vanacht door Henry stilletjes naar haar eigen bed verhuisd, zo stil, dat ik hier niets van gemerkt heb. Ik heb zalig geslapen en vandaag kregen we ook nog eens allemaal een uur kado. De kinderen zijn door dit tijdsverschil vroeg wakker, maar we gaan pas om half 8 uit bed. We ontbijten samen en dan gaan we de traktaties voor de verjaardag van Guus maken. In de loop van de ochtend zullen we -tenminste diegenen die willen- naar 'de Weide' gaan en de stilte ervaren op deze stiltedag. Aan het eind van deze dag komen Dries, Bernadette en Fiene bij ons mosselen eten. Ik voel me stukken beter dan gisteren, ik ben meer in evenwicht en nou is het de kunst om dit gevoel vast te houden. Doseren zal het thema zijn de week die voor ons ligt. Eerst genieten van deze bijzonder dag, Carpe Diem!

Guus zijn traktatie, helemaal door hem zelf bedacht en gemaakt. Hij wild een eierkoek met marsepein trakteren in de kleuren blauw wit, hij is zo trots als een pauw.

Het maken van de traktaties is heel gezellig. De rolverdeling is dat Guus eigenlijk alles wil doen, maar als blijkt dat het soms best moeilijk is laat hij Puck met de deegroller rollen. Guus steekt de rondjes vervolgens uit de marsepein. Teun wil er alleen maar bijzitten om af en toe te kunnen snoepen van de marsepein en ik schrijf de naam van Guus op de vlaggetjes en op de achterkant zet ik het cijfer 5. Guus prikt dan als laatste de vlaggetjes in de eierkoek met marsepein. Een leuke activiteit voor ons allemaal. Guus kan niet wachten tot morgen.  Hij heeft er zoveel zin in. Daarna wordt er geknutseld en ik ga eens lekker in bad liggen. Als ik in bad lig staan ineens Florine, Puck en Guus naast het bad. Ze kijken me aan en stellen allerlei vragen over mijn litteken. Of ik het wel mag wassen en of het nog pijn doet. Florine laat haar littekens op haar been zien en Guus en Puck hebben geen littekens en balen daar zelfs een beetje van. Puck en Florine zoeken de kleding voor Puck uit en Guus blijft gezellig bij mij. Hij modelleert mijn haar en merkt op dat er nog wat kleine kale plekjes zijn, maar dat je die niet ziet omdat mijn haar nu zwart is. Hij doet cremespoeling in mijn haar en vindt het lekker zacht, ik mag er vandaag geen gel indoen van hem, want dat voelt vies. Ik kijk naar de bijna 5-jarige Guus en hij kan zo intens lief zijn. Hij hoopt dat hij een crossfiets krijgt, zegt hij mij en hij kijkt uit naar zijn feestje. We moeten vandaag de uitnodigingen nog maken, zodat deze van de week de deur uit zijn. Hij twijfelt nog over wat hij wil. Wilde hij aanvankelijk naar Dippie Doe, nu weet hij het niet. Hij wil ook naar het dinomuseum of een insectenfeestje thuis, zoals ook Teun ooit heeft gehad. We hebben nog even de tijd, dus we gaan er nog maar eens goed over nadenken. Als ik uit bad kom zijn Puck en Florine bij Florine thuis en is Merlijn bij ons. Ik bak eieren voor op brood en we eten brood met een gebakken eitje, tenminste Henry, ik en Merlijn, want Teun en Guus willen brood met berenpasta. Na het eten gaan de jongens spelen op de trampo en ga ik eens kijken waar de meiden zijn. We willen immers naar de Weide om de stilte te ervaren, om meditatiestokken te maken en eventueel een stiltewandeling te maken. Het weer is prachtig en had niet mooier kunnen zijn op de tweede verjaardag van de dag van de stilte. In stilte verbinden dat gaan we doen.


De Weide! Er was van alles te doen, paddenbak, dromenvangers maken,  stenen beschilderen, meditatiestokken maken, je binnenvriend leren kennen, genieten van het kampvuur, de ezels en alles kon in stilte, een stilte die voor verbintenis zorgde.
Puck en Florine en het reuzenkonijn, de meiden hebben genoten van alle activiteiten.

Guus is beretrots op zijn meditatiestok in wording

Ik, Guus, Puck en Florine gaan op de fiets naar de Weide toe. Het is er heel gezellig en we kunnen van alles doen. De meiden beginnen met een stiltespeurtocht en na het voelen van een boomstam zien ze de meditatiestokken en leggen de speurtocht snel aan de kant. Ze gaan met garen, kralen en stokken aan de slag en ik zit volop te helpen. Ook Guus geniet van dit geknutsel en we zijn in alle rust gezellig bezig met de stokken en elkaar. Puck en Florine gaan de Ger in om een mini workshop 'hoe vind ik mijn binnenvriendje' te doen. Ze genieten er beiden van liggend op een kussen en met een knuffel in de hand en luisterend naar de muziek en het verhaal van Judith. Als afsluiter krijgen ze een bloembol, de binnenvriend van Judith. Deze kunnen ze in de grond stoppen en zal in het voorjaar een prachtige bloem worden. De bloembollen worden aan mij gegeven en mijn jas is het opbergvak van alles wat mee moet geworden. Henry en Teun komen ook naar de Weide toe en Teun gaat meteen helemaal los bij de meditatiestokken. Ook hij gaat samen met Guus de mini workshop volgen en ze vinden het zalig. Teun ligt op een zacht rood kussen en heeft een dekentje over zich heen getrokken. Guus kruipt lekker tegen zijn broer aan. Wederom is het genieten van het verhaal dat Judith vertelt en alle kinderen zijn muisstil, zonder dat van hen gevraagd wordt. Ze doen dat vanzelf. De kinderen beschilderen nog stenen en Teun kijkt geinteresseerd naar de opstelling van een loep en een papier. De zon schijnt in de loep en zorgt ervoor dat het papier gaat branden. Hij is erg onder de indruk. Er wordt ranja gedronken, koekjes gegeten en ze zitten op hun hurkjes bij alle dieren. Het weer is top en het is met recht een rustgevende topmiddag. We fietsen naar huis en hebben allemaal een gezonde kleur van de buitenlucht. We nemen alle zelfgemaakte meditatiestokken en stenen mee naar huis. Eenmaal thuis gaan de meiden naar Florine om alles te laten zien en de jongens blijven thuis. Teun gaat met Henry even naar de supermarkt voor vers stokbrood en de laatste dingetjes voor de mosselmaaltijd. We gaan op tijd aan tafel, om 5 uur is alles klaar. Een grote pan mosselen voor Dries, Puck, Teun en mijzelf en voor de rest is er saté van kip. We hebben er 2 lekkere salades bij en komkommer, want dat vinden de kinderen zo lekker. Het is een gezellige tafel vol en de mosselen smaken ons goed evenals de saté. Als Dries, Bernadette en Fiene naar huis gaan, gaan de kindertjes heerlijk in bad en naar bed. Ze hebben allen hun meditatiestok mee naar bed genomen, want daar worden ze zo rustig van zeggen ze zelf. Ze slapen vrijwel direct. Ik ga op de bank zitten en kijk naar boer zoekt vrouw. Henry zet de crossfiets voor Guus vast in de kamer neer, zodat deze morgen direct in de schijnwerpers staat. De kadootjes worden op de keukentafel neergelegd en de slingers worden opgehangen. De traktaties staan al klaar voor morgen, want morgen is de dag waar Guus al zo lang naar uitgekeken heeft. Hij wordt 5 jaar, een grote kerel! Vandaag was een mooie dag, een dag waar ik genoten heb van het buiten bezig zijn, van de stilte, de zon, de dieren, de kinderen, het creatief bezig zijn, het kampvuur, de mosselen, de gezelligheid en gewoon de tijd die je neemt voor elkaar. Ik weet nu dat het samen in alle rust bezig zijn zonder een doel of missie en gewoon dat doen wat binnen de gegeven situatie mogelijk is mij heel goed past. En het is een feit dat je voor genieten niet veel nodig hebt. Een mooie dag met zalig weer en lekker buiten zijn voor een fietstocht of een wandeling of gewoon om te springtouwen is toch genieten met een grote G! We gaan heel tevreden slapen en zal mijn binnenvriend me de rust geven die ik zo hard nodig heb, dank je dag!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten