Vandaag zijn de kinderen weer lekker vroeg wakker, het is weekend, zelfs vakantie en dan zijn ze er als de kippen bij. Ongelofelijk! Maar goed, ze zijn gezellig en vrolijk deze ochtend en ik mag lekker tot 9 uur in mijn bedje blijven. Het is herfstvakantie, dus geen hockey voor Teun, echter wel paardrijden en voetbal, maar dat is pas vanaf half 11. Puck neemt vriendin Florine mee naar paardrijden en ze is er uitgelaten van. Guus loopt al vroeg met voetbalkleding door huis, want hij wil later in het Nederlands Elftal voetballen. Onze Guus legt de lat graag hoog. Henry is er druk mee, hij is de chauffeur van deze zaterdagochtend. Na de training van Guus gaan we naar de verjaardag van Erica in Putten. Teun verheugt zich al op de reis, want dan mag hij achter in de auto op de Nintendo spelen. Puck gaat na paardrijden naar Florine en Teun gaat even met Nick mee.
Ik heb deze ochtend lekker op mijn gemak kunnen doen. Lekker laat uit bed, lekker in een warm aangenaam bad en verder niets en dat voelt als vakantie. Ik heb in de badkamer een foto genomen van mijn wond, omdat deze nu voor het eerst sinds de operatie echt helemaal dicht is. Het is de maand van de borstkanker en ik overweeg om mijn foto op mijn blog te zetten, maar Henry vindt niet dat je dat kunt doen. Toch twijfel ik enorm, het is geen mooie aanblik, dat realiseer ik me ook, maar het is wel wat er kan gebeuren en meteen een reden om aan te geven hoe belangrijk onderzoek is om juist dit te voorkomen. Ik laat het allemaal nog eens in mijn hoofd de ronde doen en dan zal ik vanzelf kijken wat ik ga doen. Verder struin ik marktplaats af, ik ben op zoek naar een tweedehands hometrainer. Ik hoef maar een heel simpel ding te hebben, als er maar weerstand op kan en als hij maar trapt, dan kan ik
-ongeacht het weer- elke dag wat doen om mijn conditie en spierkracht in de benen te verbeteren en komt de Alpe d'Huez steeds dichterbij. Verder ben ik weer een deceptie rijker. Was ik helemaal tevreden over mijn DOE MAAR outfit is de dresscode natuurlijk toch ROOD. Ergens wist ik dat wel, maar ik dacht dat alle echte DOE MAAR diehards roze en groen gekleed zouden gaan. Dan maar iets roods uit mijn kast zien te toveren wat ook nog past. Ik weet nu dat ik woensdag naar het concert ga, ik was weer even vergeten welke dag we zouden gaan, maar woensdag is de dag. Ik heb er zin in en kijk er echt naar uit, even weer terugreizen naar het verleden en hoe veel ik ook vergeet, de teksten van DOE MAAR, die hoor je en die komen uit het geheugen tevoorschijn alsof het de dag van gisteren was.
Een beschrijving van mijn dagelijks leven vanaf maandag 30 januari 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten