donderdag 11 oktober 2012

Vandaag schijnt de zon en ik ontwaak helaas niet al te gemakkelijk, ben dan ook niet in mijn element deze ochtend, maar ik sleur me er doorheen. Het is toch elke ochtend weer een beproeving. Henry is de helpende hand en ik breng de kinderen naar school. Guus heeft een jarige in de klas en hij vindt het geweldig. Ik ga naar huis en dan besluit ik of ik op de fiets stap of niet om naar mijn werk te gaan. Eenmaal thuis denk ik niet meer en doe gewoon. Ik stap op de fiets en zie wel waar het schip strandt. Het is prachtig weer, het lijkt warmer dan het is en mijn handen hadden een handschoen best aangenaam gevonden. Toch na een half uur fietsen ben ik heerlijk warm en ik geniet van de zon en de wind die ik in mijn rug heb. Het is zo'n 19 km en ik besluit gewoon de saaie weg te nemen en het kanaal te volgen. Na Beek en Donk blijkt deze weg onverhard te zijn, dus daar ga ik dan op mijn gewone fietsje, had ik maar een mountainbike denk ik dan. Het gaat best aardig, af en toe een beetje door de modder klunen, maar het voelt zalig. Het werkt enorm rustgevend. Na een uur en 10 minuten ben ik in Veghel en ik voel me enorm trots. Toch maar weer even gedaan en het voelt goed. Ik ben niet buiten adem en ik ga lekker de afdeling op. Even bijkletsen en iedereen gedag zeggen en natuurlijk melden dat de donderdag SLIGROdag voor me is en dat ze werk voor me mogen verzamelen. Ik doe alles, alles om gewoon mijn gedachten aan de kant te zetten en om lekker bezig te zijn in een andere wereld. Als ik vertrek blijkt maar weer dat het leven niet over rozen gaat en ik geef wat uit mijn doosje geluk weg en besluit vanmiddag de Bolsius maar weer te steunen. De kaars zal branden, ook op maandag en dinsdag. Ik vertrek naar huis en helaas heb ik de hele weg de wind van voren. Dat is best pittig en toch ook weer aangenaam, want de verkoeling is een welkom geschenk. Na een uur en 20 minuten ben ik thuis en ik voel me goed. Ik trakteer mezelf op een heerlijke kop thee met wat lekkers. De lunch heb ik onderweg genuttigd en dat was ook heel aangenaam. De boterhammen in de buitenlucht smaken lekkerder dan die van binnen :) Ik ga even rusten en dan ga ik de kinderen uit school halen. Nick komt gezellig met ons mee.

We kunnen alle tijd nemen op school, want Puck heeft klassedienst en moet de klas vegen en de rommel opruimen. Guus gaat met Fabian spelen en heeft er veel zin in. Ik neem zijn rugzakje vast mee naar huis en wens hem veel plezier, vanuit Fabian zal Henry hem ophalen en meteen door naar zwemles gaan. Teun doet er ontzettend lang over om uit de klas te komen. De reden is dat hij ontzettend zwaar moet tillen, zijn zelfgekleide tandenborstel en peer moeten mee naar huis en hij is er moe van. Na enig overleg mag ik hem helpen en gaat de peer in de rugzak en draagt hij alleen nog de tandenborstel. Onze Teun kennende is dat risicovol. Nick gaat gezellig met ons mee en Nick draagt Teun zijn jas al, want Teun besteedt graag zaken uit. In de auto valt de tandenborstel voor de eerst keer, maar hij overleeft de val wel. Eenmaal thuis valt de tandenborstel voor de tweede maal en helaas is hij deze keer niet ongedeerd uit de strijd gekomen. Teun heeft tranen, maar als we de tandenborstel een draai geven dan ziet niemand het. Puck gaat eenmaal thuis met Florine en Mare spelen en Teun en Nick vermaken zich met het playmobil kasteel van Puck. De mannen hebben schik. Wij gaan weer op tijd eten, zodat Teun met een gevuld buikje naar zwemles kan. Teun en Henry vertrekken en Puck gaat lekker met een dekentje op de bank liggen. Ik ruim de boel aan de kant en ik kruip lekker tegen haar aan, dit zijn van die ultieme geluksmomentjes. Ik voel me vandaag een fitte knapperd en ik heb genoten van mijn fietstocht. Ik heb ook inmiddels bericht van 2climb2raise, 7 november is de dag! Ik kijk er naar uit!