maandag 22 oktober 2012

Lang leve de lormetazepam :) Ik ben de nacht heel goed doorgekomen, echter in de ochtend was ik pas om 8 uur beneden. Ik kon zo de auto in en de kinderen naar school brengen. Mijn hoofd was aanwezig, maar mijn lichaam was nog in ruste. Na school even lekker wakker worden met een kop thee en een boterham. Het weer werkt vandaag positief mee en doet me goed. Deze ochtend komt Monique koffie drinken. We kunnen weer eens lekker onze ervaringen delen en ik hoop op een gouden tip voor mijn arm. Ik heb zin in deze ochtend. Als het allemaal meezit wil ik vandaag ook mijn haar een andere kleur geven, ik denk aan chocoladebruin. Het leuke met kort haar is dat je dus alle kanten op kunt, het is er ook zo weer uit. Ik voel me met mijn uitgroei nu net Geert Wilders, dus hier moet aan gewerkt worden. Deze week zal ook mijn trainingsschema van start gaan. Ik heb helaas nog geen hometrainer, maar ik hoop dat die er snel zal zijn. Dus we starten met lopen, wandelen wel te verstaan. Ook dat draagt bij tot de conditie. Ik ga deze dag omarmen, mijn stoofvlees pruttelt al op het vuur, de zon die schijnt en ik heb het heel even het idee dat ik het allemaal onder controle heb!

Monique en ik hebben heerlijk elkaars ervaringen kunnen delen en dan is er het feest der herkenning. Ik voel me even niet alleen, maar begrepen en een half woord is voldoende om te weten waar ik het over heb. We kletsen weer gezellig bij en de tijd vliegt voorbij. Als Monique naar huis gaat, eet ik een boterham en ga ik naar de kapper. Ik geef de kapper eigenlijk de vrije hand. In de kapperstoel vertel ik over mijn chocoladebruin-idee, maar dan moet het eerst voorbehandeld worden. Vanwege de witte kleur kan je haar groen opkleuren als je het niet voorbehandeld. Dus in den beginne was ik zo oranje als een wortel en dat gaf weinig hoop. Van oranje naar groenig en uiteindelijk is een donkerbruin het resultaat. Ben ik er blij mee? Nou laat ik zeggen dat ik nog erg in de wenfase zit, maar als je kaal bent geweest dan wen je daarna overal snel aan. Ik kijk er gewoon blij bij en dan krijg ik van iedereen ook dito reactie :) Ik ga snel naar school en de kinderen merken meteen mijn nieuwe kleur op. Puck vindt het leuk, Teun vindt me net een jongen en Guus merkt op dat de witte kleur opgelost is door de donkere haren. Ik heb lol om hun opmerkingen. We gaan thuis wat drinken en daarna vliegt iedereen naar buiten, het is té mooi om binnen te blijven! Vandaag begon goed en de dag is prima, toch voel ik me onbestemd. Ik kan het geen naam geven, maar ik weet dat ik zoekende ben, ik wil zoveel meer met de ideeën die in mijn hoofd bruisen. Ik heb er zoveel en ik hoop dat ik er een aantal kan verwezenlijken. De tijd zal het moeten leren, maar hoop doet leven, en ik hoop op hele mooie dingen, zowel zakelijk als privé!

Tja chocoladebruin is het dan en het is wennen, vooral omdat ik gewend ben altijd een soort kleurnuances in mijn haar te hebben. Alles went en ik kleur mijn leven middels de haren, de chocolade hoort bij de herfst en wat zal de winter dan brengen?