zaterdag 6 oktober 2012

zaterdag 6 oktober 2012

De nacht was kort helaas. Tegen de ochtend val ik echt in slaap en als we wakker worden is het 10 over half negen. Teun moet om 9 uur op het hockeyveld zijn, dat is licht panisch wakker worden. Teun trekt snel zijn kleren aan, Henry smeert een boterham voor Teun en Teun vraagt of hij met Nick mee kan rijden. Gelukkig is het mogelijk en ik ren hem met zweet op het hoofd na om zijn scheenbeschermers om te doen. Ik haat de panische en hectische start van deze dag. Het is humeuraantastend. Ik zorg dat ik direct in de kleren ben, zodat ik de weekboodschappen kan verzorgen. Puck en Guus gaan in de kleren en zij gaan samen met Henry Teun weer ophalen. Dan kunnen ze door naar Puck en als laatste is onze Guus aan de beurt met voetbal. Vanmiddag gaan we naar de bibliotheek. Het is er deze week niet van gekomen, maar Teun wil zo graag leesboeken, zodat hij kan lezen en ik help hem hier graag bij. Of het nou aan het weer ligt weet ik niet, maar mijn arm voelt weer eens loodzwaar en stijf aan. Ik baal. Vandaag ga ik verder met mijn opruimactie, de kamerkast is nog niet op orde, dus mijn doel van de dag is gesteld. Verder proberen de dag te omarmen en mezelf niet teveel druk opleggen, zodat ik alle tijd heb om te genieten van alles om me heen. Luctor et emergo!

Ik ben gezellig naar de bieb geweest met de kinderen, onze Teun heeft maar liefst 5 boeken uitgezocht en in de bieb las hij er al 3 uit. Als we naar huis gaan ga ik verder met mijn project de kast. De onderkast is nu ingeruimd, nu zal het vervolg van het project de rest van de kast zijn, maar niet vandaag. De trapkast wordt ook even vooruit geschoven. Met elke dag een beetje doen, verzet je uiteindelijk ook bergen werk! De kinderen spelen lekker in de buurt en zijn druk in de weer met de gogo's. Als ouders word je gillend gek van gogo's, de ruzie, de strijd en de jaloezie die hiermee gepaard gaat is met geen pen te beschrijven. Onze Guus heeft al zijn nieuwe gogo's geruild tegen 4 gogo's van 2 jaar geleden. Volgens Guus hele zeldzame, onze 4-jarige vindt het geweldig, dus dan vinden wij dat ook maar. Over een paar weken zijn ze allemaal vergeten om welke gogo-serie ze zich zo druk gemaakt hebben. Hier in huis galmt U2 door de speakers. Ik waan mezelf weer ver terug in de tijd, de tijd dat de muziek van U2 in mijn walkman (ja dat bestond toen nog) zat. Geweldige muziek, ik waan me terug in die heerlijke tijd, een tijd waar angst een onbekende factor was. Het doet me ineens denken aan Doe Maar. Over 2 weken gaan we naar Doe Maar toe en ik heb er zin in. Roze en Groen, ik heb de juiste kleuren al klaar liggen, ook dan terug, ver terug in de tijd, ik kijk er nu al naar uit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten