zaterdag 3 november 2012

Vandaag staat weer in het teken van sport. Teun begint de ochtend op het hockeyveld en daarna is Puck aan de beurt met paardrijden. Guus als laatste met voetbal. Vroeg uit de veren, tenminste met uitzondering van Guus. Die neemt het ervan op zaterdag. Ook als hij beneden komt dan gelooft hij het wel en blijft nog heerlijk in zijn pyjama spelen met het ridderdrakenkasteel, totdat Wessel komt en komt vragen of Guus mee wil naar de Intratuin om daar in de apenkooi te spelen. Ik sta op dat moment onder de douche en zie Guus voorbij vliegen, hij raapt zelf zijn kleren bij elkaar en als ik in de kleren ben, komt hij me zeggen dat hij gaat. Ik kan nog net zeggen dat hij op tijd thuis moet zijn voor voetbal en als dat niet kan dat hij niet mee kan gaan. Hij is vertrokken en vindt het geweldig om eens alleen mee te kunnen met Wessel en Merlijn. Vorige week is Teun met hen mee weggeweest en nu mag hij alleen. Hij voelt zich de koning te rijk. Ik krijg om half 12 een berichtje dat in verband met de regen de training niet doorgaat, maar keurig volgens afspraak staat Guus om kwart voor 12 weer binnen. De mannen spelen heerlijk in huis en dan vliegt Teun even uit de bocht. Hij mept zijn broertje behoorlijk hard voor zijn hoofd en ik reageer fel op zijn actie. Teun biedt zijn excuses aan en besluit om even alleen in alle rust aan de keukentafel met zijn speelgoed te spelen. Hij is weer de rust zelve. Ik ga wat boodschapjes doen en als ik thuis kom dan begin ik te kokkerellen. Ik maak een verse bosbaddestoelensoep, saté van kip en satésaus en een aardappelsalade. Ik word altijd erg rustig van bezig zijn in de keuken. De geuren en de smaken zorgen ervoor dat ik helemaal opga in waar ik mee bezig ben. Ik doe niets volgens recept, maar gewoon op gevoel. Mijn 2 kilo gemengde paddestoelen gebruik ik volledig voor de soep, tezamen met de peterselie, de bouillion en de room is het resultaat een lekker krachtig herfstsoepje. Henry en ik gaan nog even snel een vuurkorf kopen, omdat we beloofd hadden marshmallows te roosteren in een kampvuur. Als we terugkomen dan zorgen we dat het vuur aan is en als ze naar huis komen lopen zijn ze onder de indruk. We eten lekkere hapjes eten en als toet gaan we de marshmallows roosteren. Drie stoeltjes om de vuurkorf heen en de stokjes in het vuur. Het ziet er zo schattig uit en we genieten er allemaal van. We hebben samen grote schik want we roken de hele buurt uit met ons vuur. De marshmallows zijn lekker knapperig van buiten en zacht van binnen en we smullen ervan. Als we weer naar binnen gaan besluit Guus nog even te blijven zitten bij het vuur. Hij wordt er rustig van en hij vindt het prachtig om naar de vlammetjes te kijken. 10 minuten later komt ook hij binnen, stapt in zijn pyjama en gaat met Teun en Puck een DVD kijken. Samen onder het kleedje op de bank en ze hebben allemaal van die appelrode wangen. Ze zijn moe en vragen zelf of ze naar bed mogen en eenmaal boven is het direct stil. Vandaag was een rustige dag, een dag waarop we alles zijn beloop hebben laten gaan. Ik ben vandaag een beetje in mezelf gekeerd, misschien wel een beetje melancholiek. Een gevoel dat ik toeschrijf aan de medicatie en de overgang. Ik ben dan een beetje weemoedig en kan eigenlijk de hele dag wel huilen. Vandaag was zo'n dag en juist op zo'n dag is het van belang om dicht bij jezelf te blijven, want alleen dan komt er weer een evenwicht. Ik heb mijn gevoel gevolgd en ben de dag goed doorgekomen. Ik heb me toegelegd op taken waar ik mijn rust en voldoening in vond en ik werd er rustig van. Vandaag was een mooie dag, een dag waarop ik me maar weer eens te meer realiseer dat het allemaal niet vanzelf gaat. Dat alles inspanning kost en dat inspanning ook energie kost en dat de energie niet meer onuitputbaar is. Ik hou van de rust die je vindt als je alles gewoon zijn beloop laat gaan. Als ik naar bed ga slaap ik de sterren van de hemel, dank je dag!

Guus blijft nog even zitten bij de vuurkorf. Hij wordt er heerlijk rustig van en het werkt heel meditatief bij hem.