dinsdag 6 november 2012

Vandaag is de boekbespreking van Puck. Ze is al weken op en af bezig om te bedenken hoe ze het verhaal van de Knappe Kniptor van Eric Carle kan overbrengen. Er is een prachtig word-document door haar gemaakt en gisteren zijn de laatste puntjes op de i gezet. Ze weet waar het verhaal over gaat en deze ochtend zegt ze in de auto dat ze net zo hard gaat praten als ze dan doet. Het galmt aardig door de auto en ik zeg dat dat inderdaad luid en duidelijk is. De auto is deze ochtend bedekt met een dikke laag ijs. Ik heb veel ramen dus mocht ook een hoop krabben en dat gaat niet heel erg handig met links. Lieve buuv Annelies zag mijn gestuntel en schoot me te hulp en in een mum van een tijd was het ijs verdwenen. Eenmaal op school wenst ik Puck succes toe bij haar boekbespreking en ik ben nu al benieuwd naar haar verhaal vanmiddag. Ik ga naar huis en schrijf een verhaaltje waarvan ik hoop dat het in het persooneelsblad geplaatst kan worden het heet 'samen sterk door Aandacht'. Eigenlijk is een het verzoek om allemaal een beetje geld te geven t.b.v. onderzoek naar kanker. Er is nog zoveel geld nodig om deze ziekte te leren beheersen. Mijn gedachte is dat de som der delen dan een hoop is en hoop doet leven. Als het bericht geplaatst kan worden, dan bereik je toch veel mensen, want bij mijn bedrijf werken er toch ruim 10.000! Ik ga naar de therapeute en ik krijg groen licht om te gaan zwemmen. Morgen zal ik in alle vroegte met Willeke gaan zwemmen. Er is één voorwaarde, zodra ik mijn arm ga voelen moet ik stoppen. Door het zwemmen gaat de pompfunctie van de armspier in werking en dat veroorzaakt warmte. Door warmte zetten mijn aders uit en wordt er vocht afgegeven. Dat vocht is nog zoekende en veroorzaakt klachten, het weet niet direct de juiste weg te vinden omdat de lymfeklieren aan de rechterkant ontbreken. Ik moet dus voelen en goed doseren. Een mooie opdracht. Morgen komt ook Nimia van 2climb2raise op bezoek en ik hoop dan te horen dat mijn doel om de Alpe d'Huez per tandem omhoog te gaan realiteit kan worden. Dan kan ik er me in vastbijten en dat laat me focussen op mijn herstel, een positieve insteek. Ik kijk uit naar morgen en geniet nog even van vandaag. Zo meteen komen de kinderen uit school en ben ik benieuwd naar de verhalen en vooral naar hoe de boekbespreking is gegaan. Vanavond weer zwemmen en daarna zal iedereen weer moe maar voldaan naar bed toe gaan :)