dinsdag 27 november 2012

Ik heb de hele nacht wakker gelegen vanwege een vreselijke onrust in mijn lijf. Het zullen de hormonen wel weer zijn, maar de nacht duurt eindeloos als je amper slaapt. In de ochtend ben ik dan ook verre van fris en fruitig, maar niet opstaan is de dag niet beginnen, dus ik worstel me uit bed. Beneden is er een enorme drukte, want de Sint heeft pietenpakken in de schoen gestopt en hij heeft vanacht precisie gestrooid in ons huis. Het is ware kunst dat precisie strooien. Het pietenpak is net op tijd, want Puck had nog een pietenpak nodig voor de maandvoorstelling. Die Sint die weet echt alles! We vertrekken naar school en ook daar is er een drukte van jewelste. Verliefd Pietje heeft een kaart in de schoenen gegooid met de tekst 'ik hou van jou xxx'. Er wordt volop gespeculeerd voor welke juf verliefd Pietje's liefdesverklaring is bedoeld. Van dit soort taferelen word je vanzelf vrolijk. Ik vertrek naar huis en zit er een beetje doorheen. Ik moet een plan maken voor de dag, zodat ik energie krijg. Thuis zet ik een kop thee en besluit even op de hometrainer te gaan. Ik zet een vrolijk muziekje aan in huis en ik vrolijk mezelf op. Daarna ga ik in bad en dan is het al weer tijd voor de therapie en natuurlijk ga ik op de fiets. Ik weet inmiddels als geen ander dat het zwaar is om te ervaren dat niets vanzelf gaat en dat je een hoop wilskracht nodig hebt om door te gaan. Aan wilskracht ontbreekt het me niet, maar 'those damn hormones' gooien zo vaak roet in het eten! Ik heb vandaag zeker weer wat om naar uit te kijken. Manon en ik gaan vanavond een hapje eten, gewoon gezellig, hapje, drankje en babbeltje en ik kijk er naar uit.