zaterdag 17 november 2012

Vandaag is de dag waar ze lang naar toe geleefd hebben. Vandaag komt Sinterklaas aan met een kleine boot, want de stoomboot is nog stuk. Onze kinderen zitten er helemaal vol van. Waar is het grote pak waar het paard in zat gebleven, komen nu de kadootjes wel op tijd? Gelukkig heeft Puck gezien op TV dat de Intertoys de komende dagen korting geeft tot wel 25%, misschien kan de Sint daar ook naar toe. Vanavond zullen we de Sint een brief gaan schrijven, want de kinderen hebben dit jaar een gezamenlijke wens. Ze willen graag een Wii met 3 spelers, dan kunnen ze allemaal tegelijkertijd spelen. De Wii is dan voor iedereen en de vraag is of we dat de Sint wel goed willen uitleggen. Wij vinden het een geweldig idee en het enige wat ze er nog bij willen is een spel van Mario en ieder een tiptoi. Wat een bescheidenheid. Met de kerst vragen ze dan de XBox, toe maar! En Puck wil woensdag voor haar verjaardag een nieuwe fiets. Ik weet zelf ook wat ik van Sint vraag dit jaar: een Geldboom met met veel knoppen, zodat ik in het voorjaar kan gaan oogsten. Bernadette belt me met een lotgenote update en het sterkt mijn besluit om -wat er woensdag ook uit gaat komen- mijn eileiders te laten verwijderen. Ik wil geen Zoladexbuisje maandelijks in mijn buik krijgen bovenop de Tamoxifen. Dan maar meteen vol in de overgang en niet alleen medisch in de overgang gehouden worden. Ik ben heel stellig in mijn besluit en ik wil het liefst dat dit allemaal nog voor de Kerst gebeurd, zodat ik in 2013 een vernieuwde start kan gaan maken. Deze gedachte geeft me een ontzettend berustend gevoel en ik ben klaar voor de dag. Deze nacht was pittig, van alle spanning heeft Guus tot 2 keer toe in zijn bed geplast. Die Sint brengt heel wat teweeg in die kleine kinderhoofdjes. Hij is liever dan lief en vraagt zich bij alles af of hij gezien wordt. Hij eet borden met eten op en als hij om aandacht vraagt dan doet hij dat op een wijze waar ik moeilijk mee om kan gaan. Hij praat dan op een baby-achtige wijze en daar ben ik heeeeeeeeeeel allergisch voor. Ik weet dat ik er niet vol tegenin moet gaan, maar heb wel ontzettend de neiging om juist dat te doen. Gevolg is dat Guus, ondanks zijn liever dan lief-gedrag, in mijn allergische zone blijft hangen. Opvoeden is de moelijkste taak op aarde is mijn conclusie. Het vereist een megaflexibiliteit, inlevingsvermogen, geduld, luistervaardigheid en vooral doorzettingsvermogen. Er is geen dag dat je deze vaardigheden kunt laten voor wat ze zijn, want opvoeden blijft een levensmissie en eigenlijk als je het goed bekijkt de mooiste missie waar je je voor kunt inzetten. Helaas voelt dat niet altijd zo, maar beschouwend is het wel zo. Guus gaat deze ochtend ook naar Teun, die bij Loek en Morris is. Teun heeft zijn hockeytraining er al opzitten en Puck is aan het paardrijden. Guus loopt naar de schuur, pakt zijn rubberlaarzen, doet zijn zonnebril op en vertrekt. Voor het raam werpt hij me nog een kushand toe en ik smelt als hij dat doet. Wat is het eigenlijk toch een lief kereltje, maar wat is het pittig om dat lieve kereltje door de donderbuien heen te blijven zien. Vanmiddag heeft Teun feest, het feest van Nick. Puck, Guus en ik gaan naar Veghel, want daar is het ook feest. De Sint gaat van Roermond meteen door naar de Sligro in Veghel en het zal mij benieuwen wat dat met hen zal doen. Ik denk liever dan lief, braver dan braaf en bovenal spannender dan spannend, zal de Sint hen nog herkennen en weet hij nog steeds alles van hen? Ik heb er zin in en kijk er enorm naar uit.