vrijdag 9 november 2012

Ik baal deze ochtend als een stekker. Gisteren aardig goed gedoseerd en wat denk je wat, deze ochtend heb ik gewoon een dikke arm! Vooral onder mijn oksel en wond en op mijn rug. Ik voelde me gisteren al moe en lusteloos, dus wellicht heeft deze vochtuiting in de weg gezeten. Ik krijg mijn kous zelf niet goed aan en om 11 uur mag ik bij de therapeute zijn. Ik baal, ik ben hondsmoe en ik vraag me af of deze onverwachte misère ooit helemaal verdwijnt. Sippen heeft echter geen zin, want een zielige Hanneke is het minst waar ik op zit te wachten. Ik breng de kinderen naar school. Ons onchtendritueel gaat heel voorspoeidig, we doen alles in de laagste versnelling en daar vaart iedereen wel bij. Ik bel Caprice en ik laat haar weten dat ons wildmenu van deze avond even niet door mij genuttigd gaat worden, ik ga dat gewoon niet trekken. Hadden we dit eens maanden van te voren vastgelegd, zodat we zeker plek zouden hebben bij La Provence, komt dit er weer tussen fietsen. C'est la vie, soms zit het mee en vandaag zit het tegen. Ik doe vandaag gewoon rustig aan, niets moet! Kan ik vanmiddag met de jongens naar de kapper wandelen en misschien zien we dan de eekhoorn zitten die vanochtend net voor mijn voeten de boom in vloog. Zo prachtig. Zijn pootjes alle vier wijd gespreid vloog hij zo de boom in en vliegensvlug was hij boven. Ik was te laat om het vast te leggen. Ik vraag me ook af of ik de kinderen dan vanavond laat logeren, ze zouden immers vanavond bij mama logeren, zodat wij heerlijk uit konden gaan. Misschien wel lekker relaxed thuis blijven en dan gewoon TVOH op de bank. We maken er gewoon een gezellige boel van. Vandaag passen we een snelle koerswijziging toe en vooralsnog denk ik dat dit op een juiste wijze doseren is. Ik leer het nog wel!

De therapeute maakt een echte mummie van me. Ze taped me in van rug tot borstbeen. Door de tape wordt de huid iets opgelicht, waardoor het vocht beter weg kan. Het voelt heel stevig en deze mummie doet vandaag gewoon alles in de laagste versnelling. Er zijn ergere dingen! Waarom het vocht er zo zit is de vraag. Mijn zwemavontuur kan een reden zijn, maar het is pas sinds vandaag, dan had er meteen een reactie moeten komen. Een verkeerde houding kan, het knellen van mijn zware prothese, het kan allemaal. Even kijken wat de tape gaat doen, maar vooralsnog ben ik weer blij met het lapmiddel.

We passen ons plan aan, de kinderen blijven gezellig thuis en gewoon een avondje op de bank en TVOH kijken. Na de eerste pauze is Teun al in slaap gevallen en vraagt Guus of hij ook mag slapen. Puck en ik vinden het heerlijk, wij blijven over en we besluiten op bed verder te kijken. We hebben helaas beiden het einde niet gezien. Henry heeft de TV uitgedaan, het licht uitgedaan en Puck in haar eigen bedje gelegd en wij zijn heerlijk ontspannen in slaap gevallen. Deze avond is weliswaar anders gelopen dan ik me had voorgesteld, geen wildmenu, maar wel de huiselijke gezelligheid en vooral de rust die ik heel hard nodig had.