Woensdag 28 november 2012

Wat een heerlijke avond heb ik gisteren met Manon gehad. We hebben zalig gegeten bij het Pakhuis in Helmond. Vooraf Ravioli met bospaddestoelen en truffelroomsaus en als hoofdgerecht Scampi's uit de oven, een specialiteit van het Pakhuis. Een aanrader voor iedereen! Die Manon heeft me goed verwend. Als ik thuiskom is het laat en ben ik moe. We drinken nog wat aan de keukentafel en dan gaan we naar bed. Ik slaap echt GEWELDIG en dat is lang geleden dat ik zo heerlijk heb geslapen. Als ik wakker word doe ik mijn joggingpak aan, want ik ga, als ik de kinderen naar school heb gebracht, samen met Willeke zwemmen. Het water is aangenaam warm en het zwemmen gaat weer goed. Eenmaal thuis komt Yvonne een bakkie doen en zij neemt een puzzelbal mee voor onze Puck. We kletsen gezellig en voordat we het weten is het alweer tijd om de kinderen uit school te halen. Puck gaat met Emma mee en de mannen komen gezellig met mij mee. We eten wat en dan verkleden zij zich snel, want ze zijn de hele week al aan het oefenen om ooit hulppiet te kunnen worden. Morris en Loek komen ook in hun pietenpakken en daar gaan de mannen. Als ik in de keuken sta dan zie ik ze om het huis sluipen en ik doe net of ik ze niet zie. Morris legt een vel met HUP HOLLAND tattoos in de keuken met een briefje waarop staat: van Piet! Ik doe heel verbaasd als ik het zie, loop naar buiten en roep heel hard: 'Dank je wel zwarte Piet!'. Vervolgens loop ik een half uurtje later naar hen toe en vertel hen dat er een zwarte Piet geweest is en of zij die gezien hebben en ik laat het kado zien. Wat hebben ze een lol en dan vertelt Morris dat hij het was. Om van hen behendige Pieten te maken stippel ik een parcours uit. Een mand is de schoorsteen, een bal het kado, krukjes zijn hindernissen op het dak en het is de bedoeling dat zij via de krukjes over touw (op de grond) balanceren om zo het 'kado' in de 'schoorsteen' te kunnen gooien. Het viertal is erg ijverig, een lust voor het oog en ik geniet van hun enthousiasme en inlevingsvermogen. Want zij voelen en zijn op dat moment echte pieten. We gaan Puck bij Emma ophalen en brengen haar naar cursus. Als we thuis zijn is het weer even hockey drama. Teun wil absoluut niet meer naar hockey. Ik besluit geen strijd aan te gaan en vraag of er iets voorgevallen is op de training en dan ineens komt het hoge woord eruit. Nick is zijn grote vriend en die zit op hockey, Teun wilde daarom ook graag op hockey. Ook Pieter is zijn vriend en ook daarom dacht Teun, dan is het gezellig bij hockey. Echter nu blijkt dat je moet hardlopen en oefeningen moet doen en dat het niet de bedoeling is om constant te kletsen, een beetje fanatisme kan geen kwaad. En helaas aan dat fanatisme ontbreekt het onze Teun. Ik maak samen met hem een mail waarin we aangeven dat Teun echt niet meer wil en Teun is enorm opgelucht. We hebben afgesproken dat hij nu eerst heel goed gaat nadenken over wat hij echt wil en vooral wat hij zelf wil. Dat laatste geeft de beste slagingskans, dat zien we bij het paardrijden van Puck en bij het voetbal van Guus. Zij kijken er naar uit en staan te popelen om te gaan en zo moet het zijn!!

Vanavond is op Nederland 1 de uitzending STA OP TEGEN KANKER te zien. Ik weet dat er velen met mij zullen kijken en vanavond zal ik geraakt worden door de verhalen. Ik weet at het is als deze ziekte je leven inkomt, hoe verwoestend deze ziekte te werk gaat en ook hoe deze ziekte je -ondanks alle ellende- verrijkt. Vanavond sta ik op tegen kanker en ik hoop vele met mij en dat dat zichtbaar moge zijn in de donaties die gedaan gaan worden.