woensdag 19 september 2012

Vandaag is het sportdag en de oranje aap (Puck), de blauwe schildpad (Teun en hoe toepasselijk) en de groene giraffe (Guus) zijn er klaar voor. Ze eten een goed ontbijt en hebben kracht en energie om er voor te gaan vandaag. Ik breng ze naar H.A.C. en het is een drukte van jewelste. Zodra ze aansluiting hebben gevonden bij hun groep zien ze mij niet meer staan. Het is echt fris deze ochtend, ik houd ze van een afstandje in de gaten en vertrek dan heel stilletjes. Ik heb last van neerslachtigheid, dat komt denk ik door de hormoontherapie. Ik merk het omdat ik in de tranen schiet van een oesterzwam die prachtig glanst in het ochtendzonnetje. Ik ben ontroerd door wat ik zie: het mosgroen van het bos, het roomgeel van de oesterzwam en het zonlicht met dauwdruppels die als kristallen oplichten, het is prachtig. Deze tranen zijn dus van pracht. Ik stap in de auto en rijd naar huis. Daar maak ik een cappucino voor mezelf en probeer het weer aangenaam warm te krijgen, want de 9 graden van deze ochtend voelde niet echt aangenaam. Ik zit aan mijn tafel, de zon verwarmt me door de raam heen en ik heb moeite mijn ogen open te houden. Het is een zalig en warm gevoel en ik ontspan. De zon straalt en doet je stralen, vandaag gaan we er een mooie dag van maken. Ik hoop voor de oranje aap, de blauwe schildpad en de groene giraffe dat de zon blijft stralen. Ik kijk uit naar hun verhalen en ga op tijd om nog wat op te vangen van hun fanatieke spel. Carpe Diem!

Mijn oom komt nog even op visite en dan vertrek ik weer naar het H.A.C. Veld. Ik maak een tussenstop bij de bakker en zorg dat ik broodjes, beschuitbollen en krentenbollen heb voor mijn sportievelingen. De zon is de hele ochtend blijven stralen en staande in dat zonnetje en al die enthousiaste kinderen aanschouwen, doet me goed. Ik loop mijn kanjers tegemoet en ze stralen, ze hebben genoten. Teun toont trots zijn medaille, de blauwe schildpadden zijn 2de geworden deze dag. Puck en Guus hebben een prachtige oorkonde. Teun is zo bezig geweest dat hij zijn rugzak per ongeluk is kwijtgeraakt. Ik heb helaas niet het geduld om daar mee om te gaan, maar gelukkig bieden Puck en Yara me hulp. Zij gaan het veld doorzoeken en het levert het gewenste resultaat op, de rugzak is terecht. Yara gaat met ons mee en eet gezellig mee. Puck en Yara spelen zo lief met elkaar. Teun is na het eten naar Nick en Guus gaat zijn eigen gang. Om 15 uur wordt Yara opgehaald en gaat Puck naar haar cursus 'Ho, tot hier en niet verder....' Guus is een beetje jaloers op Puck, zeker als hij bij het wegbrengen de ezels en dieren ziet. Guus en ik gaan weer naar huis en Puck heeft er echt zin in! Thuis gaan Guus en ik lekker knuffelen en we hebben lol met elkaar. Teun gaat met Nick naar hockey en Henry haalt ze weer op. Ik zorg dat het eten klaar is en als iedereen er weer is eten we een hapje. Ik zit er  doorheen, mijn energie is op en ik ben leeg. Als de kinderen op bed liggen, volg ik hun voorbeeld. Ik neem mijn iPad mee en neem mijn rust en het mooie is dat de slaap nu even geen hindernis meer is, slapen gaat me heel goed af:) doseren blijft een uitdaging, maar al doende leer je steeds meer.