woensdag 12 september 2012

Vandaag kom ik heel moeilijk op gang. Ik zou het liefst in bed willen blijven liggen vanwege de enorme vermoeidheid. Maar ik sta het niet toe en verplicht mezelf uit bed te komen. Ik ga direct onder de douche en om kwart voor 8 sta ik fris en fruitig beneden en Puck prijst me om mijn outfit. Ze vraagt of ik een nieuw jasje heb en ik leg haar uit dat dit mijn lievelingsjasje was toen zij in mijn buik zat en dat ik het gekocht heb speciaal voor de bruiloft van tante Det en ome Dries. Puck geniet van dit verhaal en ze merkt op dat het dus al een oud jasje is en ik moet toegeven dat het inderdaad al 8 jaar oud is. Puck verbaast zich erover dat het dan nog steeds mooi is en nieuw lijkt. En zoals mijn moeder vroeger altijd zei -en ik dus nu ook tegen Puck- wie wat bewaart die heeft wat! Ik heb geen tijd om te ontbijten en breng eerst de kinderen naar school en daarna maak ik een uitgebreid ontbijt voor mezelf, gewoon omdat ik daar zin in heb. Ik vul een bladerdeegje met oude kaas en doe dat in de oven en ik neem een beschuit met de zelfgemaakte aardbeienjam van Berith, een grote kop gemberthee en een Cappucino (met dank aan de tip van Caprice :). Ik zit op mijn eigen manier te genieten aan mijn keukentafel en bel jarige Marjon op en bedenk dat dit feestontbijt niet voor niets bij me opgekomen is, toeval bestaat immers niet. Na het ontbijt doe ik het beddengoed in de wasmachine en leg ik de paspoorten klaar. Henry komt me zo ophalen en dan gaan we samen stemmen en naar de chirurg in het Catharina Ziekenhuis, gewoon ter controle, want het wondvocht zit er nog steeds. Mama haalt dan de kinderen uit school en eet een boterham met ze. Wij zullen er wel weer rond de klok van 13 uur zijn en dan gaat Henry weer aan het werk en gaan wij gewoon lekker ontspannen bezig zijn op de woensdagmiddag en niet te vergeten gaat Teun naar Hockeytraining. Carpe Diem.

In het ziekenhuis verliep het allemaal heel voorspoedig. Het vocht was minimaal en de chirurg vond oedeemtherapie en fysiotherapie niet nodig. Ik bewoog al druk genoeg op de dag en ik kan mijn arm al meer dan 90 graden bewegen, dat gaat heel goed dus. Het sportprogramma waar ik aan ga deelnemen volstaat dus en fysio zou dan overbodig zijn. We moesten wel lachen want de chirurg zei letterlijk dat een fysiotherapeut mij wel zou kunnen wijsmaken dat het nodig was om zijn eigen boterham te kunnen bekostigen. Over drie maanden mag ik weer langskomen en dat is pas in december!!! Ik ben blij en we gaan naar huis. Daar zit mama met de kids aan tafel te eten. Guus is een beetje huilerig, wellicht de verkoudheid in combinatie met het late slapen. Hij wil even op zijn bedje liggen en dat doet hij dan ook en ik denk dat die actie welgeteld 10 minuten duurt. Het drietal gaat met elkaar Scrabble spelen en Puck ontpopt zich als spelleidster en dat doet ze voorbeeldig. Ze praat helder, articuleert duidelijk en legt het haarfijn uit aan haar broertjes. Ze doen de simpele versie waarbij ze letters mogen leggen op woorden die al op het bord staan. Guus doet het heel goed en bij elk punt dat hij verdient glundert hij. Na de Scrabble willen ze Dolfje Weerwolfje spelen, ook een bordspel. Ik zit erbij en geniet van de wijze waarop ze dat samen doen en zit gewoon trots te zijn. Na de spelletjes gaan we een lekker ijsje eten en dan is het al tijd voor de Hockey. Het is een mooie ontspannen woensdagmiddag!