maandag 17 september 2012

Wat vallen de ochtenden mij zwaar. Ik worstel me uit bed en ben echt 45 minuten in de weer om te douchen en in de kleren te komen. In het verleden was ik in 15 minuten klaar. Als ik beneden kom, zijn de kinderen al zo goed als klaar en ik help hen met tanden poetsen en haren kammen. We vertrekken naar school en we gaan vol frisse maandagochtendmoed de klassen af. Als ik terugga ben ik al gesloopt. Eenmaal thuis neem ik een grote kop koffie met opgeklopte melk en ik zit aan mijn keukentafel moe te zijn. Henry en ik gaan samen naar Eindhoven, want ik heb afgesproken met Monique, mijn kamergenote en lotgenote uit het ziekenhuis. Ik neem lekkere chocolaatjes mee en als ik Henry op zijn werk heb afgezet ga ik door naar Monique. We kletsen gezellig en het is een groot feest van herkenning. We wisselen tips uit en kijken samen hoe hoog we al kunnen met onze arm. Zo fijn om volledig begrip te ervaren over de vermoeidheid, de slaapproblemen, de pijn, eigenlijk alles. Ik vertrek rond het middaguur en ik heb data meegekregen voor mogelijk samen iets met lotgenoten te gaan doen. Ik ga naar Henry en we hebben besloten een klein rondje Einhoven te doen, om zo kleding voor de kids te scoren. We parkeren in het Beursgebouw en gaan onze ronde doen. We slagen voor de jongens, maar voor Puck kan ik niets leuks vinden. Van Eindhoven weer terug naar school en in de auto val ik uitgeput in slaap. Eenmaal bij school word ik wakker en dan gaat Puck bij Isabelle spelen en Teun met Nick bij Wessel en Guus sluit daarbij aan. Ik lig voor pampus op de bank en ik krijg wat lekkers te drinken van manlief. Na het avondeten passen de jongens de kleding aan en het zit als gegoten. Als de jongens op bed liggen, gaan Puck en ik online shoppen bij A&F en GAP. We hebben in een half uur hele leuke dingen bij elkaar geshopt en zijn beiden erg tevreden. Puck gaat naar bed en ik ga direct met haar mee. Ik krijg nog een kopje thee en dan houd ik het voor gezien, want eerlijk is eerlijk ik kan geen pap meer zeggen.