WAKKER!!!!!

Wat een mooie dag. Onze Guus die in eerste instantie wat spanning had om Louis the Cat te ontmoeten (mascotte van Helmond Sport) ging helemaal los. Hij is beloond met een diploma van Louis the Cat en na afloop kregen alle Benjamins van Stiphout vooruit frietjes en een medaille. Trots dat hij was en wij natuurlijk ook. Ook Puck heeft heerlijk paardgereden, een echte Amazone en Teun heeft overal gekeken. De rest van de dag bestond uit boodschapjes en in de avond hebben we zelfgemaakte pizza gegeten. In de avond, toen de kinderen heerlijk sliepen, hebben we wat TV gekeken. Sterren die springen heette het programma op SBS6. Nog nooit zo'n bizar programma gezien. Ik zag terror Jaap van een duikplank afspringen en kon er niet naar kijken, té erg! Dus over op een boek in combinatie met Wordfeud. En boeken heb ik weer volop nadat er een pakket, dat door Marjon, Hester, Elma en de rest van Veronica is samengesteld, is bezorgd. Rond 23 uur ben ik naar bed gegaan en ondanks verwoede pogingen de slaap te vatten, zit ik helaas om 3 uur in de nacht beneden en heb nog geen oog dicht gedaan. Ik heb weer van allerlei kwalen die het ook nog eens bemoeilijken om ontspanning te creëren. Welke kwalen? Nou, mijn darmen liggen dwars, mijn keel is licht ontstoken, ik heb last van misselijkheid en niet te vergeten en heel vervelend, heb ik een kort lontje en ben dus enorm prikkelbaar. Dit laatste resulteert nu in een soort opvliegendheid die er voor zorgt dat ik niet rustig kan blijven liggen. Een aantal van mijn klachten komen vast en zeker door de Tamoxifen, dat kan niet anders, echter weiger ik de bijsluiter te lezen. De chirurg heeft me ook afgeraden dat te doen, zodat ik zelf kan ondervinden hoe ik reageer op deze medicatie. De slapeloosheid is volgens mij met name een overgangsgerelateerde klacht, evenals het nachtelijk zweten. Ik sta er weer lekker voor en ik zou me nu echt geweldig moeten voelen, had ik mezelf wijsgemaakt. Nou mooi niet! De rest van het huis ligt heerlijk te slapen. Overal hoor ik snurkgeluiden en ik loop hier wat rond, ga weer eens naar de WC en kijk vooral de tijd vooruit. Gevolg zal zijn dat ik morgenochtend zo brak als maar zijn kan zal zijn. En niemand die dan begrijpt hoe dat kan, want niemand merkt mijn nachtelijke escapades op. Zodra ik geen last meer heb van mijn arm en wondvocht zal ik ook weer lekkerder kunnen liggen en beter kunnen ontspannen en dat zal zeker een positieve bijdrage leveren aan mijn nachtrust. Ik doe daarom trouw mijn oefeneningen om zo snel mogelijk mijn arm weer 'normaal' te krijgen. Mijn fietstocht van vandaag beviel me prima. Het enige dat vervelend was, was dat bij elke hobbel ik het kabbelende vocht voelde, want het vocht is helaas nog niet verdwenen. Woensdag zal ik hiervoor weer in het ziekenhuis zitten. Ik besluit een kop rustgevende thee te zetten met een lepel honing erin voor mijn keel. Als ik deze op heb ga ik weer naar boven en proberen mooie gedachten naar voren te halen om zo straks in een heerlijke slaap te kunnen vallen. Slaap wel!