zondag 10 juni 2012

Gisterenavond lag ik met de kippen op stok. Na de voetbalwedstrijd ben ik ook lekker naar bed gegaan. Ik was moe en ik had ook weer wat verhoging, dus ik heb nog even wat TV gekeken en toen ben ik gaan slapen. Zalig. Heel veel wakker geweest vanwege de hitte-aanvallen, maar een goede nacht gedraaid. Ik smeer mijn neus tegenwoordig van binnen helemaal in met vaseline, want anders plakt alles aan elkaar vanwege de wondjes die er zitten. Ik heb het idee dat ik een echte clownsneus heb, zo dik en rood als deze is. Maar het schijnt dat anderen dat niet opvalt. Mijn wenkbrauwen zijn nu heel erg uitgedund, maar gelukkig zit er nog wat, evenals mijn wimpers. Dus deze zullen nooit, ook niet na de laatste kuur, helemaal verdwijnen en dat maakt me gelukkig. Gisteren werd ik door een vrouw aangesproken die zichzelf in mij herkende. Zij vertelde mij dat ze er ook zo bijgelopen heeft en  haar succesverhaal klonk mij als muziek in de oren. Het enige wat minder was is dat haar gewichtstoename nooit meer verdwenen is, dus ik zal moeten leren aanvaarden dat ik wat forser uit de strijd zal komen. Maar samen zeiden we elkaar gedag met de woorden: Overleven! daar gaat het om! Eerlijk is eerlijk dat gaf me een heel goed gevoel. In gedachten zie ik haar weer voor me een prachtige vrouw, die het leven omarmt en uitstraalt en dat wil ik dus ook! Als ik wakker word zit Teun alweer beneden, onze vroege vogel. Hij zit achter de ipad en speelt weer een van zijn spelletjes. Hij is daar zo handig in. Ook Puck is er al en zij mag even op mijn iphone als ik het ontbijt verzorg. De spelletjes gaan uit en we eten samen en Puck geniet van de overjarige kaas. Dat vindt ze zo lekker. Guus slaapt deze ochtend uit en papa is er om half negen. Het belooft een heerlijke dag te worden, het zonnetje schijnt hier in Helmond en iedereen is vandaag goedgezind, inclusief mijzelf. Ik heb zin in deze dag. Rob, Hanneke en Veerle zullen vanmiddag komen. Kleine Veerle zeggen we hier tegen Veerle, want grote Veerle is ons nichtje. Ze kunnen weer lekker spelen met elkaar en wij kunnen na lange tijd weer eens heerlijk bijkletsen en alle verhalen horen over het nieuwe huis en misschien wel foto's zien. We gaan genieten van deze dag en we omarmen deze dag weer vol overgave.

We gaan op de fiets in de ochtend bij mama op bezoek. De fietstocht is heerlijk. Puck en ik fietsen naast elkaar en we genieten met volle teugen en kletsen en zingen tot we er zijn. Guus zingt zelfs mee achter op de fiets. Bij oma bewonderen we de nieuwe look die in huis is toegepast. Ook Dries, Bernadette en Fiene komen nog. Daarna fietsen we weer naar huis, we eten wat en ik ga nog heel even liggen. Als ik naar beneden komt zijn Rob, Hanneke en Veerle er al snel. Veerle gaat meteen spelen met Puck, die we samen hebben gezocht, omdat ze in de buurt aan het spelen was. Ze spelen leuk met elkaar. De jongens zijn na de lunch al op pad en hebben even geen zin om zich met de meisjes bezig te houden. Ze gaan naar Loek en Morris en ook naar Wessel. Ik ga er 2 keer op uit, om te kijken waar ze zijn. Ik vraag Teun die ik zie of hij even gedag wil zeggen tegen Rob en Hanneke. Onder klein protest gaat hij even met me mee. Hij blijft heel even om snel weer te gaan spelen. Guus is in geen velden of wegen te bekennen, maar volgens Puck zit hij bij Wessel. We laten het maar even zo. Florine komt nog even met Puck en Veerle spelen en wij hebben alle tijd om bij te kletsen. Ik zie foto's van het huis en in juli kunnen wij, als ik alle chemo's achter de rug heb, met zijn allen eens richting Steenbergen gaan om alles live te bewonderen. Gezellig dat ze er waren. We zwaaien ze uit en Puck rent alweer de buurt in om weer te gaan spelen. Wij gaan lekker in de tuin zitten en ik geniet van deze dag van het prachtige weer en van het feit dat het een gewoon een heerlijke dag is. Het blijven de kleine dingen die het hem doen.