vrijdag 22 juni 2012

Na een drukke nacht met veel toiletbezoekjes, begin ik de dag toch redelijk fris. Ik badder lekker met de spulletjes die ik van Frits heb gekregen en voel me heerlijk fris en fruitig. Ik ga naar beneden, eet wat, rommel lekker wat aan en dan zijn pa en ma er al. Echte vroege vogels, uit Putten en om half tien hier op de stoep staan. Geweldig. We beginnen gewoon met koffie en taart en gezellig geklets en daar houd ik wel van. Pa die gaat lekker in de tuin aan de slag en we hebben hem nog wel verwend met een verlaat vaderdagcadeau. De tijd vliegt als het gezellig is en al snel is het tijd om de kinderen op te halen. Pa gaat dat doen. Puck gaat naar het feestje van Femke, dus die heeft weer een fantastische middag. Vanavond gaat ze ook nog logeren bij Florine, dus ons meisje heeft het weer goed voor elkaar. We gaan zo met de mannen eten en dan ga ik lekker rusten. Een heerlijk begin van de dag en ik voel me ook aardig. Ik ben alleen misselijk, maar als het niet meer is ben ik en blijf ik een tevreden knapperd!

Teun is bij Bruno spelen en Guus is als enige thuis. Opa heeft de rapporten van Guus en Teun bij zich en wat hebben de mannen dit jaar het goed gedaan. Ik ben reuze trots op mijn kanjers. Guus helpt 's middags opa in de tuin en de twee mannen vermaken zich opperbest. Opa maakt er weer een mooi plaatje van, snoeien, onkruid, onze tuin mag er weer wezen. Opa zal morgen wel spierpijn hebben. Oma doet de strijk, de ramen en de toilet en kookt ook nog een heerlijk maaltje. En ik? Ik ben gaan rusten en als een blok in slaap gevallen. Als ma en Guus niet naar boven waren gekomen sliep ik nu wellicht nog. Dat slaapje tot half 5 heeft me heerlijk opgeknapt, ik voel me aardig uitgerust. Ik eet ook mijn hele bordje leeg en alhoewel ik geen smaak heb, geniet ik toch van mijn eten en van het samenzijn. Puck komt thuis van haar feestje met Florine. Ook zij heeft haar rapport bij zich en ook ons meisje heeft het opperbest gedaan en wat zijn we trots. Opa en oma vertrekken en we zwaaien hen uit. Wat fijn dat ze er voor ons zijn en zich zo voor ons inzetten! Dan gaan we naar binnen en ik pak de spulletjes voor Puck, zij gaat straks bij Florine logeren. De kinderen spelen nog wat spelletjes en Guus heeft zijn snoepzeuruurtje, maar helaas pindakaas, Guus krijgt geen snoep. Ik kijk terug op een heerlijk rustig dagje. Ik, die zelfs ga wennen aan mijn slakkentempo, wie had dat ooit durven denken! Vandaag hebben we ook weer contact gehad met de Universiteit van Amsterdam voor het onderzoek 'bewegen na zware chemotherapie'. Ik mag deelnemen aan dit onderzoek. Ik hoopte eigenlijk al direct, maar ik moet eerst geopereerd en bestraald zijn voordat ik kan deelnemen. In de eerste week van september wordt er contact met me opgenomen en word ik getest in het Elkerliek Ziekenhuis en dan hoor ik in welke groep ik ingeloot ga worden. De groep die een jaar lang matig intensief gaat trainen of de groep die een jaar intensief gaat trainen. Alles gaat onder heel strenge begeleiding en het doel is voor de lange termijn minder last te hebben van permanente en blijvende vermoeidheidsverschijnselen van de chemotherapie. Ik kijk uit naar deelname aan dit onderzoek, want ik wil graag weer een beetje mijn oude conditie terugkrijgen. Geduld is ook hier een schone zaak. Het klinkt allemaal nog zo ver weg. Maar goed fase 1 is bijna afgesloten. Deze week is aardig gegaan. Zondag zal na het stoppen van de dexamethason een behoorlijke dip komen. Mijn lichaam moet dan alles zelf doen, de dexa geeft mij een topgevoel, ik kan de wereld best goed aan dan. Dus volgende week goed luisteren naar mijn lichaam en geen grenzen overschrijden, zodat ik echt kan gaan klimmen. Ik zal weer haar krijgen, ik zal weer smaak krijgen, mijn wondjes zullen genezen, mijn hartslag zal normaliseren en ik zal weer een stuk van mijn onafhankelijkheid terugkrijgen. Wat zijn dat een mooie zaken om naar uit te kijken. We maken er een rustig avondje van en we genieten van al het moois dat het leven ons te bieden heeft. Ik ben een gelukkige en zeer tevreden knapperd.