woensdag 13 juni 2012

Donderdag 14 juni 2012 De maandviering van Teun

Wat een pittig ochtendritueel. De kinderen zijn niet uit bed te krijgen. Onze eigen schuld. Gisterenavond mochten ze de eerste 20 minuten van de wedstrijd zien, want als Hup Holland speelt is het toch een beetje feest. Een oranje soes en oranje chippies. De kinderen zijn er klaar voor en ook Henry is er klaar voor. Het begint veelbelovend en als Duitsland scoort dan is Teun van mening dat ze beter hadden moeten oefenen. Het is tijd om naar bed te gaan. Henry heeft door de score van Duitsland wat last van zijn stemming en dat terwijl dit voorlopige resultaat mij helemaal niet verbaasd. Ik leg de kinderen op bed en beloof hen morgen te vertellen wat de definitieve uitslag van de wedstrijd is. Ik geef ze een dikke knuffel en ze vallen meteen van vermoeidheid in slaap. Ik ga naar beneden en ga met mijn ipad op de bank zitten, een lekker glaasje wijn erbij en een kaasje en ik speel heel veel spelletjes en heb het naar mijn zin. De stemming in huis wordt steeds ijziger. Het is inmiddels 2-0 voor Duitsland. Mijn nicht Janine heeft een geweldige foto uit Duitsland gestuurd met de succeswensen voor Nederland. Ik vind het helemaal leuk!



Janine en Torsten klaar voor de match, en daar in huis zit Nedeland-Duitsland gezellig zij aan zij, genietend van het sportevenement :)

Ik snap niet waarom Henry zich zo laat beinvloeden door het spel van Nederland. Het zijn allemaal goede voetballers en ik als niet-voetbalkenner en -liefhebber, constateer weinig teamspel. Ik zeg op de bank dat je fantastische spelers bij elkaar kunt zetten, maar als ze niet als hecht team opereren, heb je er weinig aan. En dat is wat ik zie, goede spelers die ieder voor zich hun eigen marktwaarde nog hoger proberen te krijgen. Ik krijg norse blikken toegeworpen, dus ik richt me op mijn spelletje WordFeud.  Als Nederland vervolgens scoort heb ik het idee dat Henry denkt dat ze er nog 2 gaan scoren, ik houd mijn mond maar dicht, dat is beter voor de stemming in huis. Na de wedstrijd drinken we nog wat, Henry zet ook abrupt de TV uit, voetbal hoeft even niet meer voor hem. We kletsen wat en gaan lekker naar ons bedje toe.

Het ochtendritme gaat dus enigzins traag deze ochtend. De kinderen zijn niet moe of vervelend, ze hebben juist veel zin in deze dag. Onze Teun gaat de rol van strandjongen vertolken en ik zal met camera gewapend er zijn om alles vast te leggen. Zijn tekst heeft hij goed in zijn hoofd zitten, evenals de tekst van anderen. Ik ben benieuwd en ga genieten van dat schouwspel. Ook Puck en Guus mogen naar de voorstelling, dus het wordt een hele leuke dag. Ik neem de fiets van Puck mee naar school, want ze wil na school bij Isabelle afspreken en dan kan ze mee op de fiets. Ik verheug me op deze ochtend en ga gewoon genieten met de hoofdletter G.  Als ik op school ben dan zet ik de fiets van Puck in het fietsenhok en loop gewapend met mijn fototoestel naar de gymzaal. We kunnen al snel naar binnen en ik ga vooraan op de mat zitten. Teun is laaiend enthousiast, hij is niet te stuiten en hij heeft zo'n lach van oor tot oor. Zijn duimen gaan steeds omhoog en hij klapt alsof het zijn lust en leven is. Dan start de voorstelling en komt Teun zijn grote moment. Wessel doet de voorzet en dan moet Teun komen met de tekst 'wat een mooie, zullen we overgooien'. Maar Teun zegt niets, hij is van enthousiasme spontaan zijn tekst vergeten. Niemand die weet dat dit niet hoort, maar ik moet er om lachen. Dit is zo onze Teun, hij kende alle teksten, die van Wessel en van Max. Maar op het moment dat het er op aankomt staat hij uitermate charmant te lachen en hij draagt dat moment met trots. Ik klap heel hard en vind het sowieso geweldig, tekst of geen tekst, is geniet van dit moment en van het plezier en dat ontzettend blije en uitgelaten gezichtje met rode wangetjes. Ik ben trots op deze kleine stoere man. Na afloop rent hij naar me toe en ik complimenteer hem en zeg dat bij de volgende voorstelling hij ook nog die mooie zin mag zeggen. Hij lacht er met me om en ik zeg dat ik het superleuk vond. Ik ga en ben ontzettend blij met deze ochtend. Ik doe wat boodschapjes en spreek met Judith over de cursus 'ho tot hier en niet verder'. Wellicht een hele leuke cursus voor onze Puck, om duidelijk haar grenzen te leren benoemen. Ik ga even naar AH en trakteer mezelf op Sushi, gewoon omdat ik daar zin in heb. Dan thuis blijkt dat ik deze ochtend in het Catharina ziekenhuis had moeten zijn. Normaal is mijn ziekenhuis dag de dag voor de kuur en daar ging ik ook vanuit. Maar vorige keer ben ik op donderdag gewees vanwege het feit dat Hemelvaart op maandag viel. De assistente heeft dus consequent 3 weken verder een vervolg ingepland. Ik bel met Annemarie en gelukkig kunnen we er beiden hartelijk om lachen en nu staat de afspraak gewoon voor maandag 18 juni. Daarna smikkel ik van mijn Sushi en ga lekker even rusten. Vandaag is een hele mooie dag, die kan alleen maar beter worden, ik ben een heel gelukkige en tevreden knapperd.


Onze Teun met de teenslippers van Puck omdat die stoerder zijn en zijn oranje zwembroek Trots :)

Ik lig heerlijk in de tuin na mijn maaltje en in een goede ruststand. Dan hoor ik voetstappen. Ik kijk op en het is mama. Ze komt even checken hoe het met me is en het gaat goed. We drinken samen wat en ik maak een foto van haar die ik op haar prikbord van Facebook zet, zodat ze deze kan bewaren als profielfoto. Die mama van mij die wordt nog hip op haar oude dag :) Ik ga daarna kadootjes kopen, voor de verjaardag van Yara en voor de verjaardag van Isabelle. Eenmaal op school gaat Puck met Isabelle mee en mag daar zwemmen. Jippie. Ik kom haar dan ophalen als de mannen naar zwemles zijn. De mannen die haal ik op en Teun heeft zijn schmink nog op. Bij de tweede voorstelling heeft hij keurig zijn tekst opgezegd, dat heeft Guus wel laten weten. Guus vond wel dat hij maar heel kort met de bal heeft overgegooid. Guus geeft als 4-jarige graag opbouwende kritiek. Teun is trots en ik vertel hem dat hij een super kanjer is en ik geef hem een high five. We lopen naar de auto en we gaan naar huis. Na wat ranja en wat lekkers gaan de mannen op de trampo. Ze hebben een nieuw spel geintroduceerd. Met de voetbal op de trampo en springen. Raak je de bal dan heb je een punt en als je tijdens je sprong kunt schieten heb je 2 punten. Guus bepaalt de regels en Teun, Guus, Nick en Pieter doen hun best. Het spel is ook zo weer over en dan gaan ze weer naar Nick. Dat loopt zo lekker heen en weer. Ik doe ze tijdig de zwembroek en pyjama aan, zodat papa meteen door naar zwemles kan met de mannen. Ik voel me vandaag heel goed. Ik hoop dat de volgende kuur ook zo verloopt. De pijn is aardig in control geweest en door te luisteren naar wat je lichaam je vertelt kom je inderdaad het verst. Je lichaamsignalen negeren is niet stoer of flink, maar het is vragen om ellende. Het heeft even geduurd, maar ik ben dan eindelijk zover dat ik daardwerkelijk dat doe wat ik me voorneem te doen. Als we allemaal weer thuis zijn kunnen we gaan smullen van een heerlijk maaltje. Pasta met witte saus, zoals ze hier zeggen. Dan maar eens op tijd naar bed, zal ze goed doen. De dag heeft ons echt toegelachen en ons beloond met een prachtige zon die straalt net zoals wij deze dag gestraald hebben. Teun tijdens zijn optreden en ik tijdens het kijken. Evenals Guus en Puck, zij hebben gestraald toen zij Teun zagen. Een stralende dag bekroond met een mooie lach.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten