Vrijdag 29 juni 2012

Ik heb vanacht om 1 uur besloten om toch maar weer eens een slaappil te nemen. Half twee ben ik vertrokken en ik heb in de ochtend niemand gehoord. Ik werd pas wakker toen de kinderen naar school gingen. Geweldig genoten van zo'n slaap! Slapen is heerlijk en af en toe een steuntje in de rug om te slapen verricht bij mij wonderen. Ik bruis dan van de energie. Vandaag ben ik een energieke snotteraar. Ik ben snotverkouden en ik heb een stem waar ik goud geld mee zou kunnen verdienen.Toch voel ik me goed en heb ik zin in deze dag. Na een heerlijk bad, ga ik naar beneden en geniet ik van mijn ontbijt. Ik besluit naar de winkel te gaan en in de winkel bedenk ik dat ik een lekker indisch maaltje ga koken vandaag. Ik ga naar huis en start lekker in de keuken. De keukendeuren open en fluitend sta ik aan mijn fornuis. Ik maak lekker indisch runderstoofvlees, sambalboontjes en gebakken rijst. De indische geurtjes vullen het huis en ik ben helemaal in mijn element. Het kan lekker uren sudderen. Ik doe een wasje, vouw een wasje weg en dan is het al tijd om de kinderen op te halen. De vakantie zal vandaag beginnen, dus het is een beetje feest vandaag. Op school is het echt een drukte van jewelste. Er staan rijen om afscheid te nemen van de juffen en meesters. Dit is niet geheel mijn ding, maar ik zet me er overheen voor de kinderen en het doel is dat zij middels een dikke knuffel hun schooljaar goed kunnen afsluiten. Ik bewonder de juffen en meester, ze hebben het uitzonderlijk goed gedaan dit jaar. Ze hebben onze kinderen een veilige omgeving geboden en een steun daar waar nodig. Dat waardeer ik enorm, maar om nu op deze laatste dag in alle drukte hier bij stil te staan, dat kan ik dan niet. Ik krijg het er eerlijk gezegd ook spaans benauwd van en het zweet loopt me dan ook onder mijn muts vandaan. Te druk en teveel indrukken tegelijkertijd, dus ik blijf een beetje op de achtergrond. Als de kinderen klaar zijn gaan we naar huis. Sanja gaat met ons mee en thuis beginnen we de vakantie feestelijk. We eten poffertjes met poedersuiker en kaneelsuiker. De kinderen smikkelen er goed van. Na de poffertjes gaan we knutselen. We knutselen koffers waar we spulletjes in kunnen doen en we knutselen bloemen. Als we hiermee klaar zijn is Pieter er ook, die was eerst even naar de kapper. Teun is helemaal blij en ze hebben een plan de mannen. Ze willen graag een waterpistoolgevecht houden in de tuin en dat mag. Ze zijn door het dolle heen. Vriend Nick vind al snel aansluiting en ze gaan echt tekeer. Na een half uur zijn ze echt net verzopen katjes. Ik kom met warme handdoeken en droge kleding en als beloning krijgen ze ranja met chipito's.  Daarna vertrekken ze even naar Nick. Puck, Guus en Sanja spelen boven met de Playmobil. Rond de klok van 4 is Henry thuis. Ik ben blij. Ik heb genoten, maar ben door al mijn taken van deze dag volledig gesloopt. Ik trek me even terug en ga lekker op bed liggen. Ik ben rond half 6 wakker en ga naar beneden. Daar staat ineens een prachtige bos bloemen van Margit, Eric en Willem. Ik ben blij verrast en het fleurt me op, geeft me energie. Het doet me beseffen dat fase 1 er bijna op zit en dat ik fase 2 inga en dat het nu echt vakantie is. Bijna 18 weken van Chemo zijn bijna voorbij en nu even genieten van elkaar en even niet meer ziek zijn. Ik verwarm het eten en we gaan rond 6 uur aan tafel. Iedereen geniet van mijn indisch maaltje en dat doet me deugd. Ik geniet zelf ook intens en proost met mijn rose op het leven en op de vakantie. Na het eten komt Nick logeren. Teun is dolblij. Guus gaat bij Puck logeren, want in de vakantie moet je logeren zegt Guus. Het duurt even voordat er boven rust is, maar de vermoeidheid doet zijn intrede en iedereen ligt tevreden te slapen. Ik kijk terug naar deze mooie dag, waarop ik heb genoten en waarbij de vlam van mijn vriendenkring zijn kracht weer heeft getoond. Ik ben een gelukkig mens en ik toast nogmaals op het leven en op een prachtige zomervakantie!