zondag 26 augustus 2012

Wat heb ik gisterenavond tot weer eens heerlijk gelachen. Toen de kinderen op bed lagen en ik met een boekje op de bank lag belde Caprice. We hebben heerlijk zitten kletsen en ineens kreeg ik door haar opmerking over paarden beelden binnen van onze paardrijlessen op manege Groenesteijn in Utrecht. Hilarische tijden en vooral veel lol, ik zag het weer voor me, evenals het koude zwemwater in Tenerife waar we eens een weekje samen waren. Ik moest zo lachen en zat weer helemaal in de situatie. Toen ik ophing dacht ik ook weer aan die overheerlijke tosti's met gamba's en ik heb me voorgenomen dat we die eigenlijk moeten eten als Caprice hier dinsdag is. Ik ging heel moe, maar toch met een soort berusting naar bed, en ja ik heb gewoon weer een slaappil genomen. Ik heb best aardig geslapen, toch ben ik in de ochtend hondsmoe, niet een beetje moe maar hondsmoe. Ik hoor de kinderen beneden en maak ontbijt voor ze. Henry komt ook naar beneden en ze mogen wat TV kijken. Ze krijgen lekker hun joggingbroek aan, want ze gaan met tante Det, oom Dries, Fiene en oma naar Dippie Doe in Best. Puck had het gisteren nog wel even moeilijk om te gaan, want vriendin Nadine wilde graag met haar naar de film. Het is echter niet te combineren en aangezien deze afspraak al was gemaakt gaat ze mee. Daarbij had Anita al laten weten dat Dippie Doe en Nadine geen goede combi zou zijn, dus de optie om ook Nadine mee te nemen was er niet. Puck vindt kiezen moeilijk. Zeker als het een keuze betreft die mensen aangaat. Puck heeft het idee dat ze Nadine nu teleurstelt en dat dat effect gaat hebben op hun vriendschap. Ik heb haar uitgelegd dat Nadine het heel goed gaat begrijpen, want ze heeft het ook pas zaterdag gevraagd en dan bestaat het risico dat het niet kan. Ik laat Puck weten dat we altijd nog een ander keertje met Nadine naar de film kunnen gaan. Puck blijft er toch enigzins snikkerig onder. Ik heb het met haar ook nog even over de zaterdag en dat ook dat een spannende dag was. Puck geeft dat toe en ik complimenteer haar om haar moed om bij mij een pleister te plakken. Puck laat ons nog wel even weten dat ze mijn wond heel spannend vind om te zien. Ik ben blij dat ik het met haar samen heb kunnen benoemen, want het is nogal wat dat een 7-jarige dit zo meekrijgt en van nature, zoals elk kind, doet alsof het normaal is. Maar vandaag voor de kinderen Dippie Doe en voor ons rust en in alle rust echt samenzijn, er voor elkaar kunnen zijn. Ik ben niet de enige die moe is. We hebben beiden nog niet gedoucht en hebben besloten dat we met dit weer lekker ons bedje inkruipen en de boel de boel laten. Het eten voor vanavond is er al, oma heeft spaghetti gebracht en er is nog pizza en turkse pide met lekker beleg. Rust vandaag met de hoofdletter R. De regen komt hier met bakken uit de lucht, de tuinplanten zijn blij en kleuren mooi groen op. Deze dag gaan we omarmen en ik klim stukje bij beetje uit mijn diepe dal. Carpe Diem!