vrijdag 10 augustus en zaterdag 11 augustus 2012

Vrijdag heeft Puck bij Nadine gespeeld en aan het einde van de dag brengt Henry de kinderen naar oma Helmond. Ze gaan lekker logeren en Henry en ik gaan eten met Tim en Caprice. Om fit te kunnen zijn heb ik in de middag heerlijk mijn rust genomen. Doseren lukt me wonderbaarlijk wel. Ik heb in de ochtend een rondje Aarle Rixtel gefietst, de landerijen in en ik geniet dan van de rust en het mooie weer. Tijdens mijn fietstocht kan ik mijn gedachten de vrije loop laten gaan en zo'n half uurtje werkt dan heel therapeutisch en levert energie op. Ons avondmaaltje bij La Provence in Zaltbommel is voortreffelijk. We zitten buiten en de avondzon omarmt ons.. De gerechten zijn voortreffelijk en de avond vliegt voorbij en het is erg gezellig. Op de weg naar huis merk ik hoe moe ik ben. Ik raak op de terugweg in gedachten verzonken en heb het emotioneel even erg zwaar. Ik ben tevreden met mijn leven nu, meer dan tevreden. Ik zie mezelf nog steeds als dezelfde persoon en dat ben ik uiteraard ook, maar toch is er zoveel anders nu. Teveel om op te noemen. Mijn uitjes zijn ware genietmomentjes, maar toch merk ik in gesprekken dat mijn beleveningswereld anders is, beperkter is. Deze beperktere wereld levert me echter veel innerlijke rust en innerlijke rijkdom op. De stress van de hectiek van alledag ken ik nu niet. Het enige dat ik ken is mijn dagelijkse strijd om te overleven. Al mijn energie stop ik in overleven en mijn gezin. Ik vind dat de normaalste zaak van de wereld omdat ik er middenin zit, maar als je dan even weg bent dan merk je dat het alles behalve normaal is. De wereld is namelijk veel groter en er is veel meer gaande dan waar ik me dagelijks voor open kan stellen. Ik heb hier vrede mee, maar het is af en toe moeilijk als je je dat realiseert.  Ik geniet van alle kleine dingen die er zijn en dat geeft me houvast op het moment, maar vooruit kijken doe ik even niet. Gewoon omdat vooruit kijken niet zinvol is. De lach die ik laat zien komt vanuit mijn tenen, maar achter die lach, zit op de eenzame momenten een onbenoembare angst. Angst voor de ontwetendheid, het onbekende en de onzekerheid die de toekomst zal bieden. Zolang je bezig bent en in gezelschap bent bevindt de angst zich op de achtergrond, maar als je rust of alleen bent met je gedachten dan komt de angst tevoorschijn. De angst voor de toekomst en alles wat daarmee gepaard gaat. Daarom leef je met de dag, zodat de toekomst nog even buiten zicht blijft. En leven met de dag is de momenten nemen zoals ze komen. De kleine dingen zijn het die het hem doen. En op de weg naar huis ben ik even heel alleen met mijn gedachten. Gedachten die onlosmakelijk verbonden zijn met toekomst en die vragen opwerpen waar ik het antwoord niet op weet. Ik kijk naar buiten en huil, huil omdat mijn angst weer heel even voelbaar is. Mijn leven is voor altijd veranderd en mijn verleden zal nooit meer mijn toekomst worden, oftewel mijn ziekte heeft een verandering in gang gezet die onomkeerbaar is. Je moet het nemen zoals het komt en van beinvloeding is geen sprake meer. Ik geef toe aan mijn tranen en ik geef de verandering een plek in mijn leven. Ik ben trots op mezelf en daardoor voel ik me sterk. Ik kom vlak bij huis weer los van mijn gedachten en ik kijk terug op een heel gezellige avond en daar wil ik graag aan vasthouden. De toekomst is ongrijpbaar. Ik slaap  onrustig en kijk uit naar de ochtend om de dag die komen gaat te kunnen omarmen!

Zaterdag staan we pas laat op. We eten wat en gaan naar mama om de kinderen op te halen. We starten de dag met de paardrijles van Puck. Als we bij mama komen loopt Puck al in haar paardrijtenue rond. Ze zit eruit als een echte amazone en ik krijg zelfs kriebels. Ik denk terug aan mijn eerste paardrijles en ik ruik de paarden in mijn gedachten. Een heerlijke geur vind ik dat. We vertrekken allemaal en Puck maakt kennis met Patricia en Carmen. Ook maakt ze kennis met Beauty, de pony die ze mag borstelen, opzadelen en waar ze op mag rijden. Wij krijgen het verzoek te vetrekken zodat Puck in alle rust kennis kan maken met de ruitersport en niet wordt afgeleid door broertje en ouders. We gaan en na 2 lessen mogen we blijven, ik kijk nu al uit naar les 3. Als we terugkomen om Puck op te halen straalt Puck van oor tot oor. Ze vond het vet cool en heeft op haar bescheiden manier genoten. We gaan door naar happening 2 van deze dag. Guus zijn eerste voetbaltraining bij Stiphout Vooruit. Guus heeft zijn voetbalpak en dito voetbalschoenen aan. Hij heeft er zin in! Hij gaat meteen vol gas met de benjamins aan de slag. Wat een heerlijkheid om te aanschouwen en ik ben trots op mijn voetballende Benjamin. Na de training gaan we naar de bakker en de poelier om een welverdiende lunch te kopen. Thuis smikkelen we lekker alles op. Ik ga nog even boodschapjes doen en daarna vetrekken we naar naar Bernadette, Dries en Fiene. Dries en Fiene vieren hun verjaardag. Het is een gezellig feest en we zijn laat thuis. Een prachtige dag waar we wederom enorm van hebben genoten. Het leven is een feest, elke dag weer, want het blijven de kleine dingen die het hem doen!