Weer een goede nacht achter de rug. Mijn arm is goed stijf en pijnlijk, maar uitgerust ben ik wel. Ik was me lekker voor zover dat kan en doe mijn gordijntjes open. Het is 7 uur en nog lekker rustig in het ziekenhuis. Ik wacht vandaag op de chirurg en de mamacare en dan wellicht na groen licht naar huis. Het lijkt me heerlijk om weer thuis te zijn, toch zie ik er ook tegenop. Gewoon vanwege de beperkingen. Mijn schoonmoeder is er deze week om ons en mij te helpen en dat geeft in ieder geval rust in mijn hoofd. Ik hoor bedrijvigheid op de gang en ga mijn keuzelijst voor het ontbijt maar eens invullen. Dit wordt een mooie dag en deze dag die gaan we weer ten volle omarmen. Carpe Diem!
Liesbeth van de mamacare is al vroeg bij me. De drain van de borst mag verwijderd worden, maar die van de oksel niet, die loopt nog teveel af. Alle pleisters worden verwijderd en vanwege mijn allergie hebben zich mooie blaren gevormd, die nogal kriebelen. De zuster verwijderd de drain en ik ben klaar om naar de mamapoli mee te gaan. Liesbeth loopt met me mee en er wordt een noodprothese aangemeten. Het kan er mee door, maar het is vooral nog even wennen. Geen strakke truitjes tot de definitieve prothese volgt, ik heb nu een bobbel en daarmee is alles gezegd! Liesbeth brengt me terug naar mijn kamer en ik pak alles in en wacht tot Henry zal komen en dat is pas in de middag. Eerst nog een ontslaggesprek en dan op naar huis, home zweet home!
Een beschrijving van mijn dagelijks leven vanaf maandag 30 januari 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten