donderdag 23 augustus 2012

Ik begin de dag in alle rust. Vandaag komen ook de schilders langs, dus nog meer volk over de vloer. Gelukkig voel ik me goed vandaag, ik heb na een fijne avond met goede gesprekken een rustige nacht achter de rug. Ma brengt de kinderen naar school en ik ga in alle rust mijn ochtendritueel in. Ik baal een beetje, want mijn drain loopt nog volop af en dat betekent dat hij er nog niet af mag. Het is niet anders. Ook mijn wond krijgt weer wat vocht, dus ik moet het in de gaten houden. Ik start met mijn ontbijt, maar de medicijnen zorgen ervoor dat ik niet veel eetlust heb. Je zou toch moeten zeggen dat daardoor ik in omvang zou moeten slinken, maar niets is minder waar. Deze ochtend kon ik ook mijn linnen broek niet meer dicht. Mijn schoonmoeder was zo aardig om te zeggen dat het door de drain kwam, dus dan maar een andere broek aan die wel past en er enigzins normaal uitziet. Het constant lopen in joggingbroeken vind ik gewoon niet prettig en benadrukt het patientzijn zo erg. Ik wil nog steeds niet graag patient zijn, toch ben ik overduidelijk in alle opzichten een patient. Na het ontbijt wandelen we naar de bakker en gaan we naar de supermarkt. We rollen met een koffertje op wieltjes waar we de boodschappen in kunnen doen. In alle rust samen en het is zalig. Het zonnetje schijnt en het is zo'n 23 graden. Ik loop tegenwoordig pet-, doek- en pruikloos rond, dus de zon schijnt echt op mijn bolletje met ministekels. Ik voel me goed, voor het eerst na de operatie voel ik me oprecht goed. Morgen bel ik de standen weer door en wie weet kan voor het weekend de drain er wel uit. Ik wil ook de huisarts bellen om haar ervaringen te horen van en met het Helen Dowling Instituut voor begeleiding bij kanker. Het lijkt me een prima iets voor ons gezin en de wijze waarop we met deze traumatische ervaring om kunnen leren gaan. Ik ben een contente knapperd vandaag en dit gevoel wil ik graag vasthouden, het geeft een voldaan gevoel. Vandaag geen tranen, geen buikpijn, maar rust een oase van rust. Ik ben een contente knapperd. Ik slaap ook nog eens anderhalf uur en als ik wakker ben dan zijn de schilders al een heel eind. De kinderen komen bijna thuis en ik drink een bakkie met de werkmannen. Mijn dag is mooi en goed, dank je dag, dank je ma en dank je leven.