zaterdag 29 december 2012



Het jaar loopt bijna aan zijn eind. Nog 2 dagen en dan zit dit jaar erop. Het is voorbij gevlogen en eigenlijk heb ik vele maanden niet heel bewust beleefd, maar ik heb in de overleefstand alles doorstaan. Ik wil nog maar een paar dagen terugblikken en dan wil ik vooruit. Dit jaar is er veel gebeurd. De titel van mijn blog heb ik dan ook veranderd in borstkanker ik heb je! Ik heb je, want ik heb borstkanker en ik heb je, omdat ik deze ziekte aardig aan het verslaan ben. Ons leven heeft een nieuwe wending gekregen. Zo hebben we het vaak over ons leven voor de kanker, kijken we terug op ons leven met kanker en blikken we vooruit naar ons leven na de kanker. Het jaar is bijna voorbij en dan breekt een nieuw en fris jaar aan. Een jaar waar ik uit zal kijken naar meer fitheid, naar meer hormonale evenwichtigheid en stabiliteit, naar opbouw, naar levensvreugde en vooral naar de inrichting van mijn leven zoals het nu is. Ik kan niet meer terug naar toen en ik kan niet blijven hangen in het afgelopen jaar, maar ik ga mijn leven herinrichten. De alternatieve therapie is ingezet, ik weet niet of het helpt, maar ik zet door en neem mijn voedingssupplementen en probeer zo goed mogelijk om te gaan met de voorgeschreven leefregels. Ik bruis nog niet van de energie en de plannen en toch weet ik dat dat weer gaat komen. Ik hou vast aan mijn huidige structuur en ga uitbouwen. 8 januari start ik met een conditietest en dan zal het trainingsprogramma vol van start gaan. Het zal zwaar worden, ik zal moeten afzien, maar alles om te zorgen dat 2013 de contouren van mijn vernieuwde leven duidelijk gaan worden en ik weer midden in het leven zal staan. Ik kijk hier naar uit! Ik geef toe aan mijn gevoelens, bewaak mijn grenzen en doseer elke dag weer, want dat zorgt er ook voor dat er evenwicht komt en dat ik het vast kan houden. Hoe zal het gaan op mijn werk, wat zal ik gaan doen en wat kan ik doen? Ook hier is veel veranderd. Werk was en zal altijd belangrijk voor me blijven, maar ik weet nu wel waar het echt om gaat in het leven. Werk is op dit moment een leuke activiteit buitenshuis, een grotere wereld, maar deze grotere wereld kan heel goed zonder mij in tegenstelling tot de kleine wereld thuis. Mijn prioriteiten zijn veranderd en ik koester het veel intenser. Genieten met elkaar, van elkaar en echt luisteren naar elkaar. Weten wat elkaar bezig houdt en er echt voor elkaar kunnen zijn, zonder haast, zonder stress, gewoon vanuit het hart. Ik heb een hoop geleerd in 2012, ik ben veranderd innerlijk en uiterlijk en die verandering was soms moeilijk te aanvaarden. Ik accepteer de veranderingen nu, ik zie het als een groot cadeau. Elke dag pak ik een stukje meer uit en komt de kern van het kado beter in zicht. Ik heb een doel en dat doel is LEVEN en kunnen zeggen Kanker ik heb je! en ík laat je niet meer toe! Ik weet dat ik het niet kan beïnvloeden, maar door een aangepaste levensstijl, door het zoveel mogelijk proberen te mijden van stress en door te doseren, zal mijn zelfgenezend vermogen van mijn lichaam en mijn afweer toch oersterkt moeten worden. Ik hoop met heel mijn hart dat dat de remedie zal zijn en die hoop zorgt voor een waardevol en machtig mooi leven. Mijn hormonen zullen heus wel meer balans gaan vinden en ik zal er alles aan doen om dat te bewerkstelligen. Ik weet dat ik sterk ben, ik weet dat ik best wat aan kan, dus ik ben klaar met 2012 en sta open voor al het goede dat 2013 voor ons in petto heeft. Ik ga de dagen weer omarmen, komt tijd, komt raad!


Het jaar 2012 in vogelvlucht:



februari 2012, schaatsen op de Warande vijver. Wat zou me te wachten staan, onzekerheid, angst, maar vooral strijdvaardig





Genietend van mijn tour van voer bij Sensei in Almere Haven, waar in Helmond zal ik ooit zulke lekkere Sushi gaan vinden. Ik krijg een ipad en dé vriendenkring die Bob ooit heeft gesteund tijdens zijn zware strijd die hij niet heeft mogen winnen.




Maart 2012, de chemo is gestart, het haar valt heel snel uit en samen met Puck en Henry nemen we afscheid van mijn haar en verwelkomen we mijn pruik. Een mooie overgangsfase, want de pruik zit ronduit verschrikkelijk en als ik gewend ben om haarloos te zijn, zijn de hoofddoekjes en mutsjes mijn grootste vriend.





Tussen de chemo's in april 2012 genieten van elkaar en  de bed and breakfast van Yvonne en Peter als eerste 'gasten' uitproberen. Grandioos.



Mei 2012, vakantie met het gezin in België met veel mooie momenten, maar vooral veel ziek geweest.

Juni 2012, Puck verdient dubbel en dwars haar A Diploma en mijn laatste Chemo op mijn 42ste verjaardag





Juli 2012, vakantie op Mallorca met het gezin en met Bernadette, Dries en Fiene, genieten in het kwadraat!





Augustus 2012, afscheid van mijn borst, de post operatieve foto durf ik niet te publiceren, heftige periode, maar ook een fijne gedachte dat de tumor weg is en ook de aangetaste lymfeklieren.



September 2012, fashionstatement en vaarwel aan de mutsjes, het haar groeit als kool :)

Oktober 2012, stiltedag op de weide, innerlijke rust, binnenvriendjes en meditatiestokken, ons gezin loopt ook goed in een lage versnelling :)





November 2012, Puck wordt alweer 8 jaar, samen traktaties maken voor school, het is een feest om dat te doen!

 



December 2012, Sinterklaas brengt ons een bezoek, de kerst wordt gezellig met de familie gevierd en de hormoontherapie gaat dramatisch, maar er wordt hard aan gewerkt, regulier en alternatief circuit wordt bewandeld om zo 2013 sterker als ooit in te kunnen gaan.....