woensdag 19 december 2012

Vandaag zijn de kinderen vrij. Ik blijf lekker lang liggen en we ontbijten pas om half 9. Ik zit net en dan word de strijk al gebracht en weer opgehaald. De kinderen spelen lekker op de Wii en we gaan allemaal even een boodschapje doen. Daarna eten en Puck wegbrengen voor haar 1ste voorstelling. Ze is gespannen en ik help haar door haar binnenvriend op te roepen, die haar tijdens de voorstelling kan steunen. Als ik in de auto vraag of ze Stinkie niet wilde meenemen zegt ze me dat ze die bij zich heeft, Stinkie is ook haar binnenvriend en zit in haar buik. Ik ben trots op haar wijze woorden en haar kracht en de tranen van geluk rollen over mijn wangen. We brengen Puck tot aan de kleedkamer en geven haar een dikke zoen en wensen haar veel succes en dan vertrekken wij. Een uur later gaan wij naar de voorstelling. De kinderen mogen vooraan zitten en ik ga achteraan ergens zitten. Bonje in de baai heet het stuk, de piratenwereld en de burgerwereld verwensen elkaar van alles. Toch aan het einde van het stuk verbroederen zij innig en vieren zij feest hand in hand. Prachtig thema, mooie kostuums en goed gespeeld. Het eindigt steevast met het Wilhelminaschoollied. Ik klap uitbundig en wil Puck heel graag in mijn armen sluiten, maar vanwege de drukte is dat niet mogelijk. Teun en Guus komen naar me toe en ik kan de drukte niet aan, het is me allemaal teveel. Ik hou me op de vlakte maar wil het liefst naar huis. Als ik Puck zie omarm ik haar en zeg haar hoe mooi ik het vond. Puck zegt dat alles mis ging en ik liet haar weten dat ik als kijker daar niets van gemerkt heb. Ze is prachtig geschminkt en ze mag even naar huis om te relaxen, om 17 uur mag ze zich weer melden voor voorstelling 2. We gaan naar huis en Puck eet al vroeg pizza, zij mocht kiezen als artiest. Om 17 uur breng ik haar met Teun en Guus naar het theater en daarna ben ik gebroken. Ik kom thuis en Henry is al thuis en van vermoeidheid val ik hem huilend in zijn armen. Ik voel me vreselijk en alles vliegt me aan. Het is niet fijn je zo te voelen en ik hoop dat ik vrijdag te horen krijg dat er wel degelijk een remedie is hiervoor. We eten wat en dan gaat de rust erin. Mijn hoofd doet pijn en bonkt en mijn lichaam is moe, intens moe. Vandaag was een drukke dag, een mooie dag en een emotionele dag. De kerstbomen staan nog niet helemaal, maar in etappes gaat dat deze week nog zeker lukken. Ik heb de dag geplukt en vanavond ga ik lekker rusten.

'samen kijken wij vooruit het nieuwe jaar wordt ingeluid :)'