Woensdag en donderdag 6 en 7 maart 2013

Woensdag dipdag! Ik ontwaak niet al te best, mijn gewrichten willen niet echt meewerken, maar ik worstel me uit bed om de dag te starten. De bedoeling is dat ik vandaag naar Berghem rijd. Ik heb er naar uitgekeken, maar toch laat ik weten dat ik niet kom. Deze dag is zo'n dag waarop ik merk dat de Lucrin zijn werk goed doet. Ik heb het verschrikkelijk heet, ben stijf en ik zal maar zwijgen over de labiliteit. Ik besluit iets voor mezelf te gaan doen. Ik pak de mountainbike die ik van Ton Rosenberg te leen heb gekregen en ik ga naar fietsspecialist John Knoops in Mierlo. De fiets gaat aangepast worden, zodat ik er goed op kan fietsen. Ik kan donderdag komen voor een meting. Ik laat de fiets achter en ga weer naar huis. En daar zit ik dan, me met mezelf geen raad wetende. Ik kan me nergens toe zetten en ik zou zoveel willen doen, maar wat? Ik kan het niet bedenken. Ik pak wat tijdschriften en blader er wat doorheen en de plaatjes en de tekst ontgaan me volledig. Het is weer zo'n dag dat ik me afvraag 'waarheen en waarvoor'. Ik ga de kinderen uit school halen en Teun gaat bij Pieter spelen en Nadine komt met Puck spelen en Tim met Guus. Een huis vol en afleiding genoeg. Ik ga in mijn zorgrol en als die erop zit wordt er lekker gespeeld. Het is eigenlijk een prachtige dag, de zon schijnt en de temperatuur is zalig en de kinderen denken dat het zomer is. De trampoline is favoriet en ook de playmobil wordt naar buiten gehaald. Binnen is de uitvalbasis voor wat geknutsel geworden. Ik probeer mijn vrolijke gezicht te laten zien, maar wat kost het me moeite vandaag. Als vervolgens de zelf gemaakte heksensoep (een mengsel van water, zand, bladeren en gras) op de keukenvloer belandt dan heb ik de neiging om te ontploffen, maar ik houd me in toom. Bernadette komt even met Fiene langs en ook Fenne en Florine komen om samen met Puck en Nadine te spelen. Als de middag aan zijn einde loopt en het huis weer leegloopt is bij mij de koek op. We eten wat en daarna ga ik met de kinderen mee naar bed. Ik lees wat, trakteer mezelf op een pammetje en ga onder zeil. Rust met een hoofdletter R, precies dat wat ik nodig had!

Donderdag 7 maart

Deze dag ontwaak ik uitgerust. Nadat de kinderen zijn weggebracht ga ik naar de fietsspecialist. Ik mag een fietsbroek aandoen en ik word gemeten, mijn lengte, mijn romp, mijn armen, mijn benen van alles. Vervolgens berekent de computer wat de perfecte fietsinstellingen voor me zijn. De werkplaats gaat deze doorvoeren op mijn fiets en over een paar dagen zal de fiets perfect voor me zijn en kan ik er lekker op trappen. Ik ga met een voldaan gevoel de winkel uit en door naar het Elkerliek ziekenhuis voor de REACT training. We eindigen dit keer met een gezamenlijk koffie en thee-ronde. Daarna onder de douche, wat eten en door naar de oedeemtherapeute. Als ik thuis ben maak ik een vers tomatensoepje en haal ik de kinderen uit school. De jongens hebben zwemles en aangezien Henry laat thuis is ga ik met ze naar zwemles. Puck blijft dan even bij Florine. Als de jongens in het water liggen te spetteren dan bedenk ik me dat ik de vlag ga uithangen als ze hun diploma hebben, want wat is het heet in het zwembad! Ik had al speciaal een T-shirt aangetrokken, maar ondanks mijn luchtige kleding druipt het zweet van mijn hoofd. Ik ben blij als we naar huis kunnen gaan. Henry is dan ook thuis en ik ga even zitten om tot rust te komen, want deze avond is er Ad6 training. Ik vertrek naar Eindhoven en heb mijn MOVE YOUR A.. Shirt aangetrokken. Als ik binnenkom is een groot gedeelte van de groep er al. Madzy heeft een zweetband voor me meegenomen met de geweldige tekst 'it's just a Hill, get over it....' Ik doe hem om en we zijn klaar voor 1,5 uur training. Ik maak de afspraak met Madzy dat ik tijdig op de rem ga staan en niet vol erin ga. Het is zalig het fietsen, de muziek en de wijze waarop Arjan je motiveert om te trappen en weerstand erbij en eraf te doen. Dit is helend zweet, zweet waar je zelf voor kiest en zweet waarbij de energie die je er zelf instopt direct bonusenergie oplevert. Zweet met een doel, een doel tot volledig herstel en een doel om straks die beklimming samen aan te gaan, waarbij samen zoveel betekenis heeft. Samen staat voor vertrouwen, voor steun, voor kracht, voor elkaar! Bij elke zweetdruppel krijg ik meer motivatie en meer ideeën. Madzy geeft me de tip om elk kwartier gas terug te nemen, zodat mijn hartslag weer daalt en dan weer wat gas bij te geven. Na ruim een uur houd ik het voor gezien en ga ik vast douchen. Het was genoeg voor deze keer en voldaan stap ik onder de douche. In ben helemaal alleen in de kleedkamer en dat vind ik ook wel prettig. Ik geniet van het warme water en als ik uitgedampt ben, komt de rest van de club de kleedkamers is. Allemaal bikkels, stuk voor stuk. We hebben het over hoe de geldinzameling verloopt en dan blijkt maar weer dat dat niet altijd even soepel gaat, vooral als je voor de 2de keer meefietst, dan is het nieuwtje eraf. Of je nou voor de eerste, tweede of vijfde keer meefietst, dat geld wat ingezameld wordt is voor iedereen, ook voor de donateurs. Want een feit is dat nog steeds 1 op de 3 Nederlanders kanker krijgt en dat betekent dus dat iedereen het kan overkomen. Investeren in onderzoek, betekent veel trachten te voorkomen in de toekomst en dus voorkomen dat je deze ziekte krijgt. Want ook al is het de ver van je bed show, het kan dus IEDEREEN overkomen en dat realiseer je je pas als het te laat is. Misschien is dat maar goed ook. Toch hebben we ideeën genoeg om geld in te zamelen en ook daar zet ik graag mijn tanden in. We drinken nog wat en dan rijd ik naar huis, heel voldaan. Thuis ga ik lekker naar bed en ondanks het feit dat ik een heel gebroken nacht tegemoet ga vanwege hoestende en proestende Guus, voel ik me ook in de ochtend fris en fruitig om de dag te omarmen.