Donderdag 21 maart 2013

'Life is a rollercoaster, you just got to ride it'
Het leven is net een achtbaan, je moet er je gewoon aan over geven en dan uiteindelijk komt alles goed :)

Vandaag gaat het dan gebeuren. Gisteren is gebeld en de afspraak is verzet van half 11 naar 10 voor negen. Ik ben blij, want dan hoef ik er niet zo lang tegen aan te hikken. De kinderen worden door Monique naar school gebracht en Henry en ik rijden achter elkaar aan richting Eindhoven. Ik ben mooi op tijd en ook keurig op tijd aan de beurt. De brief die ik bij me heb heeft de vraag duidelijk staan, is het mastopathie of is het kwaadaardig. Na de mammografie moet ik plaatsnemen in de wachtkamer. De zuster roept me weer en dan laat ze weten dat ze voor de zekerheid ook nog een echoscopie doen. Tuurlijk zekerheid eerst, maar ik ben gespannen, want in feite zou het alleen gaan om een mammografie vandaag. Ik kleed me uit en ga op het bed liggen. De arts komt binnen en stelt me gerust. Hij laat me weten dat de foto's van de mammografie niet verontrustend waren, maar dat hij wel nog even het gebied wil nagaan om zeker te kunnen uitsluiten dat er niets zit. Hij laat mij meekijken en laat zien dat op de plek waar ik pijn heb weefsel zit, keurig weefsel met strakke lijntjes. Strakke lijntes is een goed teken, woekerende of rafelige lijntjes duiden vaak op kwaadaardigheid. Ik mag me aankleden en heb de goede uitslag al in the pocket. Ik loop naar de mammacare en het is ontzettend druk in de wachtkamer. Als ik even zit en wat bekenden heb gesproken besluit ik om te gaan en te vragen of het telefonisch kan. En dat kan. Ik ga naar Bernadette om wat te drinken en om gewoon even opgelucht en blij te zijn. We drinken wat en ik ben nog mooi op tijd voor de REACTtraining. Mijn hoofd doet pijn, maar dat is de spanning die zich ontlaadt. Ik train volgens mijn nieuwe schema en dan ga ik naar huis, doe wat inkopen en dan is het al weer tijd om de kinderen uit school te halen. Het leven is net een achtbaan, de spanning van deze ochtend is al weer voorbij heeft plaatsgemaakt voor wat hoofdpijn en vooral voor vermoeidheid, want wat vreten dit soort dagen aan je! De hele dag heeft de zon me gevolgd en net nu ik toegeef aan mijn vermoeidheid, houdt de zon het ook voor gezien. Vandaag geeft ook weer energie, want meten is weten en wat zeker is dat na deze meting de spanning weer naar de achtergrond verdwijnt. De geest is weer vrij en staat open voor hele andere zaken. Ik zal straks maar eens een mail de deur uit doen, geen verwijtende mail, maar een mail met data waarop ik beschikbaar ben :)