Het is een gezellig zaterdagje die weer volop in het teken van de activiteiten van de kinderen staat. Van paardrijden, naar voetbal, naar scouting. Florine komt bij ons logeren en is in de loop van de middag bij ons. We lopen met Guus, Florine en Puck naar de stad. Teun is nog op scouting en zal door papa worden opgehaald. We lopen in het kader van gezond bewegen en we hebben een doel. Een verrassing uitzoeken bij de Intertoys, want dat had ik beloofd. Teun wil Skylander kaartjes en Guus, Puck en Florine mogen ook wat kleins van me uitzoeken. De meiden kiezen voor de pizzabakker van Playmobil en Guus kiest een transformer uit. We wandelen weer gezellig terug naar huis. Er wordt nog heerlijk gespeeld en dan gaan we het avondeten maken. Voor de kinderen is er hun lievelingspizza en voor ons staat er een heerlijke ossenhaas op het menu, die ik in de middag bij Romanesco heb gekocht. We drinken er een lekker flesje rode wijn bij en het is een gezellige boel aan tafel. Als toet is er Ben en Jerry's ijs en we smikkelen er goed van. De meiden mogen de avondbesteding kiezen en ze willen na een uitgebreid badritueel de film Madagascar zien. Natuurlijk kijken de mannen mee en zijn er chippies met ranja. Na de film gaat iedereen naar bed en is het stil in huis. Iedereen is moe van alle activiteiten. Ook ik maak het niet laat en lig snel op bed. De wijn smaakte heerlijk en zorgde ervoor dat ik zo ontspannen was en dat heb ik meteen gebruikt om heerlijk te slapen. En dat is gelukt een heerlijke nacht met voor mijn doen een lange slaap tot 8 uur in de ochtend. Eigenlijk tot 7 uur, toen waren de meiden al wakker, maar ik ben lekker blijven liggen tot 8 uur.
Zondag 3 februari
Om half negen gaan we ontbijten met elkaar. Een tafel vol gezelligheid. We nemen de tijd en kleden ons op ons gemakkie aan. De meiden spelen nog even met de playmobil, Guus speelt op de Wii en Teun en ik gaan uitgebreid samen in bad. Wat hebben we een schik samen en wat is het genieten om saampjes ontspannen te keuvelen en te tuttelen. Teun vindt dat geweldig en heeft daar ook alle geduld voor. Na ons bad is ook de rest in de kleren en fris en fruitig. De meiden dansen nog even met de Wii en dan is het tijd voor Florine om naar de kerk te gaan en voor ons om richting Eindhoven te gaan. We gaan naar de eerste meeting van 2climb2raise. Een bijeenkomst waar stokers en captains voor het eerst bij elkaar komen en van het bestuur alle ins en outs te horen krijgen. Er is ruim tijd om kennis te maken en na alle verhalen om te socializen. Het toeval wil dat Madzy en ik aan de praat komen en zo ontstaan wij als koppel. Madzy is mijn captain! Samen gaan wij de klim maken op 6 juni 2013. Ik heb er zo'n zin in en het betekent ook zoveel voor me. Het doel behelst zoveel meer dan alleen de sportieve klim naar boven. Deze dag maakt me dan ook euforisch en emotioneel tegelijkertijd. Euforisch, omdat deze dag niet alleen symbool staat voor mijn persoonlijke herstel, maar voor het herstel van ons hele gezin. Ze zijn vandaag ook bij de bijeenkomst, samen met mij en samen sterk dat zijn wij! Ook zij hebben immers ook de heftige periode nog in hun systeem zitten en kunnen op deze wijze ook een belangrijke fase uit ons leven op een mooie manier afsluiten. Emotioneel, omdat alle verhalen van deze dag me zo raken en omdat ik het afgelopen jaar echt heb leren voelen. Ik voel vandaag zoveel, ik voel kracht, ik voel pijn, ik voel verdriet, ik voel blijdschap, ik voel vreugde, ik voel saamhorigheid, ik voel spanning en zoveel meer gevoel dat zo moeilijk te beschrijven is. Ik denk aan iedereen die ik verloren heb door deze meedogenloze ziekte, ik denk aan iedereen die momenteel vecht tegen deze ziekte en ik denk aan hoe belangrijk ik het vind om me in te zetten om samen met zovelen daadwerkelijk iets te kunnen betekenen. Samen inzetten om samen veel geld op te halen. Veel geld voor onderzoek dat zo hard nodig is om uiteindelijk deze ziekte in bedwang te kunnen krijgen. Ik zie het zitten met Madzy, ik voel dat wij dat kunnen, want samen zullen wij sterk zijn. Ik praat met velen en als Puck voor de derde keer vraagt of ik nu klaar ben met praten, besluiten we te gaan. In de auto komt de ontlading en volgen mijn tranen, ik zit hier zo vol van. Mijn hoofd doet pijn en ik weet dat dat de pijn is van alle emoties die door me heen gaan. Petra, ook een van de stokers, verwoordde het zo mooi tijdens haar praatje vandaag. D-day, oftewel de dag van de beklimming, is een emotionele achtbaan. In de ene bocht zing je mee met een vrolijke menigte en in een andere bocht huil je mee om de kaarsjes die er branden voor de mensen die ziek zijn of helaas de ziekte niet overwonnen hebben. Ik ga er de komende maanden voor, ik zal naar iedere training toeleven en na elke training zal de club van 2climb2raise hechter worden. We zullen veel met elkaar delen en we zullen een hechte groep gaan worden. Ik zal het jaar 2012 een plek leren geven, ik wil dat jaar niet vergeten, het is een belangrijk onderdeel van mijn leven geworden. Ik zal na juni 2013 doorgaan met Hanneke 2.0, een Hanneke die emotioneel gegroeid is, die verrijkt is met levenswijsheid en die het leven echt weet te omarmen. Vandaag is een belangrijke stap voor me en deze stap gaat uiteraard met veel emoties gepaard. Gaat het mij lukken? Ja het gaat ons lukken, want dit doen we samen en samen staan we sterk!
 |
| Madzy Mandigers, mijn captain! Samen sterk en gaan wij dit klusje klaren! Er gaat vanalles door me heen, maar vooral dat ik hier mijn tanden in ga zetten! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten