woensdag 20 februari 2013

Vandaag staat in het teken van rust. Na alle drukte van de afgelopen dagen heerlijk even niets. Ik heb mijn comfy huispak aan en geniet van een theetje, het krantje, muziekje. Ik doe een belrondje en ik doe wat boodschapjes. Ik regel nog een bloedonderzoekje bij de huisarts voor de bepaling van mijn hb dat nodig is voor de sportkeuring en ik haal mijn pillen op bij de apotheek en koop meteen lekkere broodjes, kippetjes en salades voor vanmiddag. Woensdag, kinderdag. Ik ga naar school en Guus neemt Lucas mee, Puck gaat naar Nadine en Teun heeft niemand om mee te spelen. Thuis moet ik met de papa en mama van Willem bellen, zodat hij morgen in ieder geval niet achter het net vist. Als familie voelen we ons vandaag erg met elkaar verbonden. Een jaar geleden gingen we samen de strijd aan, mijn strijd, onze strijd. En wat zijn we samen sterk geweest! Ook dit jaar gaan we sterk zijn en gaan we samen die puist in Frankrijk bedwingen, wij kunnen dat samen. Op de top zullen wij dan staan, Henry, Puck, Teun, Guus, Yvonne, Bernadette en mama!! Dit is ons doel en ik wil niets liever dan dit doel werkelijkheid zien worden. Hier gaan we voor met snot voor de ogen en schuim op de lippen, we kunnen het!

Als de kinderen spelen maak ik alvast de macaroni en als Lucas opgehaald is gaan wij Puck ophalen, daarna samen eten en als Henry thuis komt ga ik naar mama toe, die verschrikkelijk aan het hoesten en proesten is. Ik brand de vriendenkring vandaag en ik weet dat deze vriendenkring zijn dienst heeft bewezen. Ik blijf branden en elke keer als de kaars brandt kijk ik er naar en hoop ik, hoop ik voor mezelf, hoop ik voor anderen en deze hoop is de basis van alles, deze hoop doet leven! Ik zou iedereen het advies kunnen geven om het leven te omarmen, om echt open te staan voor de mooie dingen om je heen en om dat te omarmen. Het leven is helaas naast alle mooie dingen ook gevuld met minder mooie dingen. Ook voor deze minder mooie dingen geldt om ze toe te laten, om ze een plek te geven en vooral om de focus weer te krijgen op zaken waar energie vandaan komt. Dat maakt het leven elke dag waardevol. Pluk de dag en blijf de dagen plukken, alleen zo lacht de dag je elke dag toe. En mocht de waan van de dag je even laten vallen, denk dan al die mooie momenten die de vele dagen van je bestaan hebben gegeven en dan zal de dag je als vanzelf zijn mooiste lach weer schenken. Carpe Diem!