woensdag 23 januari 2013

Vanochtend gaan we weer eens met de auto naar school. Teun is daardoor erg in zijn nopjes. Hij heeft babbels voor tien :) Na school ga ik wat boodschapjes doen en als dat achter de rug is ga ik gezellig koffiedrinken bij Yvonne. De tijd vliegt altijd als we gezellig zitten te kletsen en voordat ik het weet is het alweer tijd om de kinderen uit school te halen. Puck gaat bij Yara spelen en de jongens gaan mee naar huis. Guus is niet fit, hij eet verwaarloosbaar en wil daarna op de bank liggen en valt in slaap. Ik kijk naar mijn mannetje en zie dat hij helemaal rood is. Ik voel op zijn hoofd en hij is bloedheet. Guus heeft koorts. Hij blijft lekker op de bank liggen en ook als Wessel voor Teun komt blijft hij liggen. Henry is vroeg thuis, want ik ga naar de aftrap vandaag. Dé belangrijke dag in januari voor Sligro, een dag waarop de jaarcijfers bekend zijn. Deze presentatie is groots en het thema voor 2013 wordt weer bekendgemaakt. Ik wil erbij zijn. Ik heb besloten dat ik me verdekt ga opstellen, zodat als het me teveel word of ik te moe word, ik stilletjes kan vertrekken. Ik ga samen met Maartje dus ga eerst even de afdeling op. We lopen met Maartje en Monique naar de evenementenhal. Bij de ingang tref ik vriend Robert en dat doet me enorm goed. Dan ga ik de zaal in, eerst een broodje en een theetje en klaar voor het verhaal. Als de pauze zijn intrede doet voel ik me vermoeid. Ik klets wat en al pratende met André hoor ik een project voor mezelf. Ik moet moeite doen om alles te horen, want ik hoor nog steeds maar met 1 oor vanwege de trommelvliesscheur. Als de pauze is afgelopen loop ik de andere kant op, ik wil naar huis. Ik ben zo moe dat ik de tranen voel branden. Eenmaal in de auto laat ik het gaan. Ik huil om deze wereld, om een wereld waar ik de aansluiting van aan het verliezen ben en dat wordt me pijnlijk duidelijk. Het is zo duaal. Aan de ene kant verlang ik naar deze wereld en aan de andere kant verlies ik door mijn afwezigheid de aansluiting met deze wereld. Ik had zo uitgekeken naar de aftrap en het brengt me niet de gewenste energie. Het doet pijn om er te zijn. Het is gewoon de realiteit en ondanks dat ik me dat goed voor ogen houd, moet je er toch weer doorheen. In de auto besluit ik mezelf te trakteren op haring, daar ben ik zo dol op. Ik stop bij de supermarkt en koop er 2 haringen voor mezelf. Thuis ligt het kroost nog niet op bed, als ze op bed liggen eet ik mijn haring op en ik geniet ervan. Niet veel later komt Guus naar beneden. Hij ziet zo rood als een tomaat en ik maak een bedje voor hem op de bank en ik leg hem tegen me aan. Hij vraagt wat hij aan mijn mondje ruikt en ik vertel hem dat het haring is. Hij vraagt me wat er altijd bij haring hoort en ik dan ineens weet ik wat hij bedoelt. Ik zeg kibbeling en dat hoort niet bij haring, maar vaak op zaterdag is er haring en kibbeling voor de meesten, omdat alleen Teun en ik dol zijn op haring. Hij laat me weten dat hij dat zo lekker vindt en ik neem me voor om zaterdag weer een grote familiezak kibbeling te kopen. We gaan op tijd naar bed en we zullen zien of Guus morgen hersteld is.